Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης εμφανίστηκε στο Delphi Forum ξανά ως… σχολιαστής της διεθνούς σκηνής, όχι ως πολιτικός με συγκεκριμένη πρόταση. Με ύφος δασκάλου που επιπλήττει τάξη, μίλησε για «χαμένη ευρωπαϊκή λάμψη», «γενναίες ηγεσίες» και «ανέτοιμη Ευρώπη», ξεχνώντας ότι το κόμμα του δεν έχει καταφέρει επί χρόνια να παρουσιάσει ούτε ένα συγκροτημένο εθνικό σχέδιο. Είναι εύκολο να μιλάς για «όραμα» όταν δεν χρειάζεται να εφαρμόσεις τίποτα. Ακόμα ευκολότερο όταν η πολιτική σου παρουσία περιορίζεται σε ωραίες φράσεις και καυστικές ατάκες.
Με μικρή δόση ειρωνείας, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανακάλυψε ότι «η κυβέρνηση πάει απροετοίμαστη» στα ευρωπαϊκά συμβούλια. Προφανώς εκείνος θεωρεί ότι θα πήγαινε… προετοιμασμένος, παρότι το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί εδώ και χρόνια να συμφωνήσει σε μια ενιαία γραμμή πολιτικής, πόσο μάλλον σε μια πλήρη ευρωπαϊκή στρατηγική. Όταν φτάνεις στο σημείο να δίνεις «οδηγίες» για το πώς πρέπει να λειτουργεί ένα Υπουργείο Εξωτερικών, την ώρα που το δικό σου κόμμα αλλάζει θέσεις από εβδομάδα σε εβδομάδα, το πρόβλημα δεν είναι η κυβέρνηση.
Ακόμη και στο ζήτημα της ενέργειας, όπου η Ελλάδα έχει καταφέρει εντυπωσιακή αναβάθμιση ρόλου, ο κ. Ανδρουλάκης μίλησε για «τυχοδιωκτισμούς» και «απουσία σχεδίου». Το να ακυρώνεις κάθε εθνική πρωτοβουλία, κάθε επένδυση, κάθε διπλωματική προσπάθεια, δεν σε κάνει πιο υπεύθυνο – απλώς αποκαλύπτει ότι η αντιπολίτευση είναι η μόνη μόνιμη στρατηγική σου. Και φυσικά, όλα αυτά συνοδευόμενα από την κλασική συνταγή: επιθέσεις στην Τουρκία, επίκληση της Χάγης και μια υπόσχεση ότι «θα τα κάνεις καλύτερα» χωρίς να λες πώς.
Το μόνο πραγματικά σταθερό στοιχείο στις τοποθετήσεις Ανδρουλάκη είναι η ασφάλεια της απόστασης: πολλή θεωρία, μηδενική εφαρμογή και ένα μόνιμο βλέμμα προς τα μικροκομματικά οφέλη. Αν η Ευρώπη χρειάζεται «ηγεσίες», όπως λέει ο ίδιος, σίγουρα δεν θα τις βρει σε όσους περιορίζονται στην εύκολη κριτική και στη μόνιμη άρνηση. Γιατί άλλο να αναλύεις την πραγματικότητα, και άλλο να τη διαμορφώνεις. Και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παραμένει σταθερά στο πρώτο.