Ενα μεγάλο παζάρι βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες ημέρες μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας. Από τη μια πλευρά ο Ερντογάν, που επιθυμεί διακαώς να πετύχει ένα ισχυρό αεροπορικό ισοδύναμο στο Αιγαίο, μετά την ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων υπέρ της Ελλάδος, κι από την άλλη η ανάγκη του Σολτς να φανεί ότι κάνει κάτι για το προσφυγικό, κάτω από την πίεση της Ακροδεξιάς που απειλεί με κατάρρευση τον κυβερνητικό συνασπισμό του.
Το «ανατολίτικο παζάρι» που κάνει η Αγκυρα με το Βερολίνο, αν ευοδωθεί τελικά, θα επικυρωθεί πανηγυρικά το προσεχές Σαββατοκύριακο (19 και 20 Οκτωβρίου) στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα συναντηθούν ο Γερμανός καγκελάριος με τον Τούρκο πρόεδρο.
Στόχος του Σολτς είναι να πετύχει μια συμφωνία με τον Ερντογάν για απελάσεις-εξπρές, με ειδικές πτήσεις, παράτυπων μεταναστών από τη Γερμανία στην Τουρκία.
Στόχος του Ερντογάν (εκτός από το να πετύχει μια καλή οικονομική συμφωνία και να πάρει περισσότερα χρήματα απ’ αυτά που ήδη παίρνει από την Ευρώπη για το μεταναστευτικό), είναι να πάρει το πολυπόθητο «πράσινο φως» από το Βερολίνο για την αγορά 24 μαχητικών Eurofighter Typhoon, αριθμός που, σε δεύτερη φάση, μπορεί να αυξηθεί σε σαράντα.
Οι Τούρκοι, για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες, έχουν βρεθεί να έχουν απολέσει την αεροπορική ισχύ τους και η ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο έχει ανατραπεί υπέρ της Ελλάδος.
Αυτό για τους Τούρκους αποτελεί έναν εφιάλτη που προσπάθησαν με διάφορους τρόπους να αντιμετωπίσουν, χωρίς επιτυχία.
Τελευταία ελπίδα τους να πετύχουν ένα αεροπορικό ισοδύναμο απέναντι στα ελληνικά Rafale και τα αναβαθμισμένα, σε επίπεδο Viper, F-16, τα Eurofighter Typhoon. Ενα μαχητικό αεροσκάφος το οποίο κατασκευάζεται από τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Βρετανία και την Ισπανία. Μέχρι σήμερα, η μόνη χώρα από τις τέσσερις κατασκευάστριες που έβαζε βέτο στην πώλησή τους στην Τουρκία ήταν η Γερμανία. Ο λόγος; Οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της Γερμανίας για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, την υποστήριξη της Αγκυρας στη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ, την επιθετική ρητορική της κατά του Ισραήλ, την εισβολή στη Συρία και τις επιχειρήσεις κατά των Κούρδων.
Βέβαια, όλα τα παραπάνω δεν εμπόδισαν το Βερολίνο, μέχρι σήμερα, να έχει παραδώσει στην Αγκυρα ένα υπερσύγχρονο υποβρύχιο Type 214TN και να συνεχίζει την κατασκευή άλλων πέντε παρόμοιων, να έχει πωλήσει 100 αντιαεροπορικούς πυραύλους RIM-116 Rolling Airframe Missile και 28 τορπίλες DM-2A4 SeaHake, ενώ ενέκρινε την εξαγωγή υλικών για την αναβάθμιση των τουρκικών υποβρυχίων T-209, καθώς και υποσυστημάτων κινητήρων για πολεμικά πλοία.
Τουρκικά αλλά και γερμανικά μέσα ενημέρωσης έχουν σχεδόν προεξοφλήσει την άρση του βέτο που έβαζε μέχρι σήμερα ο Σολτς στην πώληση των Eurofighter στην Τουρκία. Οπως αναφέρεται, μια αντιπροσωπεία από Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία και Γερμανία βρίσκεται ήδη στην Τουρκία και έχει ξεκινήσει διαπραγματεύσεις. Σύμφωνα πάντα με τα δημοσιεύματα, οι διαπραγματεύσεις θα διαρκέσουν περίπου τρεις εβδομάδες, κατά τη διάρκεια των οποίων θα συζητηθούν οι διαδικασίες προμήθειας των μαχητικών, ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει η εκπαίδευση πιλότων και μηχανικών, καθώς και η υλοποίηση των προγραμμάτων συντήρησης.
Επισήμως το Βερολίνο, μέχρι στιγμής, δεν έχει ανακοινώσει το παραμικρό για την πώληση αυτή. Ομως η πίεση που δέχεται ο Σολτς στη Γερμανία για τη διαχείριση του μεταναστευτικού, σε συνδυασμό με τον κομβικό ρόλο που μπορεί να παίξει σ’ αυτό η Τουρκία (ένα «χαρτί» που ο Ερντογάν ξέρει να το παίζει και να το αξιοποιεί στο έπακρο), θα αποτελούσε πραγματικά έκπληξη το να μην επιβεβαιωθούν τα τουρκικά και γερμανικά δημοσιεύματα.
Για εμάς, το ερώτημα που προκύπτει από το ζήτημα αυτό είναι ένα: Αν τα Eurofighter μπορούν να ανατρέψουν την ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί σήμερα υπέρ της Ελλάδος.
Η απάντηση είναι ναι! Αλλά μόνο οι τελευταίοι τύποι Eurofighter Tranche 3Α και Tranche 4. Ολες οι άλλες παλαιότερες εκδόσεις δεν μπορούν να συγκριθούν με τα ελληνικά F-16 Viper και τα Rafale.
Το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι αν η Τουρκία, τη δεδομένη αυτή στιγμή, μπορεί να προμηθευτεί τους τελευταίους σύγχρονους τύπους των Eurofighter που μπορούν να μας απειλήσουν.
Η απάντηση είναι όχι! Και αυτό γιατί θα ήταν έξω από κάθε λογική και τελείως παράδοξο οι πολεμικές αεροπορίες της Βρετανίας ή της Ισπανίας ή της Ιταλίας να θελήσουν να πουλήσουν στην Τουρκία τα πολύτιμα γι’ αυτούς τελευταίου τύπου Eurofighter Tranche-3Α και Tranche-4 και να κρατήσουν τα παλαιότερα, που έχουν υψηλό κόστος και περιορισμένο εύρος αναβάθμισης σε κάτι ανώτερο από Tranche-1.
Με δεδομένο ότι σήμερα η Τουρκία «καίγεται» για μία άμεση λύση, τα μόνα διαθέσιμα Eurofighter που μπορούν να ενταχθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα στην τουρκική πολεμική αεροπορία είναι η πρώτη έκδοση αυτών μαχητικών, τα Tranche-1.
Ο λόγος είναι πως, ήδη, κάποιες πολεμικές αεροπορίες της Ευρώπης, που διαθέτουν αυτόν τον τύπο Eurofighter, θέλουν να τον «ξεφορτωθούν». Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αεροπορία της Αυστρίας, που είχε προμηθευτεί 15 Eurofighter Tranche-1 το 2007-2009, με τα οποία αντιμετώπισε πολλά τεχνικά προβλήματα.
Αρα, για την τουρκική αεροπορία, αυτήν τη στιγμή, η μοναδική λύση, μέχρι να μπορέσει να παραλάβει τα δικά της F-16 Viper και τα δικής της κατασκευής μαχητικά ΚΑΑΝ, είναι να προμηθευτεί τα 23 υπό απόσυρση βρετανικά Eurofighter Typhoon Tranche-1 και κάποια αντίστοιχα από την Ιταλία ή την Ισπανία.
Σε κάθε περίπτωση, η απόκτηση 24 Eurofighter Tranche-1 από την Τουρκία δεν θα διαταράξει το αεροπορικό ισοζύγιο δυνάμεων στο Αιγαίο, ούτε αριθμητικά, αλλά ούτε και ποιοτικά. Ακόμη και στην περίπτωση που η Τουρκία θελήσει να παραγγείλει τελευταίου τύπου μαχητικά Eurofighter, δεν θα της λύσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, καθώς τότε η Ελλάδα θα έχει παραλάβει τα F-35, οπότε πάλι το ισοζύγιο δυνάμεων θα είναι υπέρ της πατρίδας μας.
Αυτό, όμως, που παραμένει ζήτημα -και μάλιστα σοβαρό- είναι η αλλαγή στάσης της Γερμανίας.
Αν τα γερμανικά και τουρκικά δημοσιεύματα έχουν βάση, το προσεχές Σαββατοκύριακο θα δούμε στην Κωνσταντινούπολη έναν αποδυναμωμένο, πολιτικά, καγκελάριο να υποκύπτει στον κυνικό εκβιασμό ενός «γιαλαντζί σουλτάνου», ο οποίος, για μία ακόμη φορά, κινεί με επιτυχία στη γεωπολιτική σκακιέρα σαν πιόνια δυστυχισμένους μετανάστες, για να πετύχει τον νεοθωμανικό, αναθεωρητικό μεγαλοϊδεατισμό του!
