Οι δολοφόνοι της Marfin κυκλοφορούν ελεύθεροι 15 χρόνια μετά την προμελετημένη ενέργειά τους να πυρπολήσουν το υποκατάστημα της τράπεζας στο κέντρο της Αθήνας. Η πληγή παραμένει χαίνουσα και το στίγμα που άφησε στη συλλογική συνείδηση η δολοφονία τριών ανθρώπων –μεταξύ αυτών και μιας εγκύου– στοιχειώνει τη δημοκρατία και τους θεσμούς της.
Το γεγονός ότι ύστερα από τόσα χρόνια παραμένουν ασύλληπτοι οι δράστες του φρικαλέου εγκλήματος αποτελεί μελανό σημείο για το οποίο όλοι έχουμε ευθύνη! Κυρίως οι πολιτικοί και τα κόμματα που με τη στάση τους υποδαυλίζουν τη μισαλλοδοξία και τον φανατισμό.
Συναισθήματα μίσους που οδήγησαν τους δολοφόνους στο όνομα του «αντιμνημονιακού» αγώνα να κάψουν ζωντανές τρεις αθώες ψυχές. Τα ίδια συνθήματα διχασμού επανέρχονται σήμερα, με κύρια ευθύνη των πολιτικών συγκεκριμένου πολιτικού χώρου και ιδεολογικής κατεύθυνσης.
Προφανώς οι συμβολισμοί μέσα από εκδηλώσεις μνήμης έχουν τη βαρύτητά τους, αλλά καμία πρακτική σημασία όταν η μνήμη δεν οδηγεί στη λύτρωση. Κι αυτό εξηγείται από την αυξανόμενη βία στους πανεπιστημιακούς χώρους και στα επεισόδια των συλλαλητηρίων.
Και ως συνήθως, σε πρωταγωνιστικούς ρόλους οι ίδιοι ηθικοί αυτουργοί με τα ίδια διχαστικά συνθήματα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα από το έγκλημα της Marfin, στο ίδιο έργο θεατές...
