Στις 5 Μαΐου του 2010, στο διατηρητέο κτήριο του υποκαταστήματος της Τράπεζας Marfin, επί της οδού Σταδίου 23 εκτυλίχθηκε μία από τις πλέον ζοφερές σκηνές στην ιστορία των κινημάτων. Ήταν τότε που το τέρας έδειξε το πρόσωπό του.
Ο φασισμός, που γεννιόταν και θρεφόταν μέσα στη μήτρα της αριστερίστικης ιδεολογίας. Τρεις άνθρωποι νεκροί στο κέντρο της Αθήνας στη διάρκεια αντιμνημονιακής διαδήλωσης! Ενάμιση χρόνο πριν είχε σημειωθεί η εξέγερση του Δεκέμβρη μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Δεκαπέντε χρόνια από τον εμπρησμό του υποκαταστήματος της Τράπεζας Marfin η χαρακτηριστική φωνή του Μάνου Χατζιδάκι αντηχεί στους δρόμους και τις πλατείες: «Όταν συνηθίζεις το τέρας, αρχίζεις να του μοιάζεις…».
Η ψηφοφορία στη Βουλή για το πρώτο μνημόνιο είχε οριστεί στις 6 Μαΐου του 2010. Η παραμονή της ψηφοφορίας, Τετάρτη 5 Μαΐου, είχε κηρυχθεί ημέρα γενικής απεργίας και πορείας προς τη Βουλή. Η διαδήλωση ήταν μία από τις μεγαλύτερες που έχουν καταγραφεί.
Στις 10:00 ξεκίνησε η πορεία. Είχε διανύσει μόλις κάποια μέτρα, όταν ακούστηκαν τα πρώτα σπασίματα. Στα μπλοκ του αντιεξουσιαστικού χώρου επικρατούσε ηρεμία. Τα ΜΑΤ ήταν σε επιφυλακή. Κάποια μικρή ομάδα ατόμων όμως είχε βγει από τον κύριο όγκο της πορείας και ακολουθούσε τη δική της επικίνδυνη διαδρομή.
Μια χούφτα μαυροφορεμένοι με σακίδια στην πλάτη και βαριοπούλες στα χέρια διασπάστηκαν σε δύο μικρότερες ομάδες. Η μία κινήθηκε στα αριστερά της πορείας και η άλλη στα δεξιά. Έσπαγαν οτιδήποτε βρισκόταν μπροστά τους.
Περίπου στις 13:45 ακούστηκαν σπασίματα από την πλευρά του βιβλιοπωλείου Ιανός, απέναντι από την τράπεζα. Αντιλαμβανόμενος ο ταμίας τα επεισόδια στον Ιανό, κλείνει το ταμείο του για να κατέβει στο υπόγειο, προκειμένου να ασφαλίσει χρήματα και αξιόγραφα. Στο υπόγειο βρίσκονται ήδη δύο άλλοι εργαζόμενοι της τράπεζας.
Τρία άτομα με κουκούλες άρχισαν να σπάνε το υποκατάστημα της Τράπεζας Marfin, πέταξαν μέσα μία μολότοφ και αμέσως μετά ένα μπουκάλι με βενζίνη. Μέσα σε δευτερόλεπτα άρχισαν να φαίνονται οι πρώτοι καπνοί και λίγο αργότερα οι φλόγες στο ισόγειο του τραπεζικού υποκαταστήματος φούντωσαν.
Τα αντιμνημονιακά συνθήματα διανθίζονται με κραυγές μίσους βγάζοντας στην επιφάνεια τα πιο βαθιά σκοτάδια μιας κοινωνίας που νοσεί. «Να καείτε, ρε π...», «Κάψτε τους πλούσιους». Ένα σύνθημα γραμμένο δεξιά στην τζαμαρία της τράπεζας φέρνει ανατριχίλα: «Φωτιά στους υπαλλήλους».
Για πρώτη φορά ακούστηκε πως ίσως μέσα στη Marfin υπήρχαν εγκλωβισμένοι άνθρωποι. Κάποιοι πάγωσαν, κάποιοι συνέχιζαν απτόητοι.
Οι φονικές μολότοφ
Οι περισσότεροι υπάλληλοι της τράπεζας στοιβάζονται στον μικρό φωταγωγό που επικοινωνούσε μέσω πλέγματος με την ταράτσα. Ένας εξ αυτών καταφέρνει να σπάσει το πλέγμα της οροφής του φωταγωγού. Παίρνουν βαθιές ανάσες και βοηθούν ο ένας τον άλλον για να σκαρφαλώσουν στη στέγη.
Μερικοί καταφεύγουν στο μπαλκόνι του δεύτερου ορόφου. Κάποιοι, πατώντας στο περβάζι, σκαρφαλώνουν και καταφέρνουν να φτάσουν στο διπλανό κτήριο. Η φωτιά τίθεται υπό έλεγχο στις 14:35 και μετά από είκοσι λεπτά σβήνει πλήρως.
Οι πυροσβέστες βγάζουν από το εσωτερικό της Marfin τον πρώτο μαύρο σάκο…
Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών. Επαμεινώνδας Τσάκαλης, 36 ετών. Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών, έγκυος τεσσάρων μηνών. Οι τρεις νέοι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους εκείνο το μεσημέρι, στην οδό Σταδίου. Εγκλωβίστηκαν μεταξύ 2ου και 3ου ορόφου.
Δεν κατάφεραν ποτέ να βγουν στην ταράτσα. Πέθαναν από ασφυξία. «Ο καπνός και τα τοξικά αέρια από την καύση των πλαστικών και χαρτικών τούς σκότωσαν σχεδόν αμέσως. Απώλεσαν τις αισθήσεις τους και λίγο μετά πέθαναν», αναφέρει ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης. Όταν εντοπίστηκαν είχαν τα στόματά τους ανοιχτά και τα πρόσωπά τους ήταν μαύρα από τον καπνό.
Στο μπαλκόνι…
«Είδα μια κοπέλα και έναν άνδρα στο μπαλκόνι. Τους φωνάζαμε να πηδήξουν. Κάποια στιγμή τους έχασα. Δεν ξέρω αν μπήκαν μέσα ή πήδηξαν. Είχε πολύ καπνό», είχε πει μια διαδηλώτρια.
Η Μαρία Καραγιάννη, η μία από τις δύο γυναίκες στη φωτογραφία από το μπαλκόνι της Marfin, 15 χρόνια μετά μιλά για τον εφιάλτη: «Εκείνη την ώρα έλεγες “ή θα σωθώ ή το επόμενο δίλεπτο δεν θα έχω ανάσα και θα πέσω κάτω”. Ο απόλυτος τρόμος, παράνοια. Εμένα με έβγαλαν τελευταία οι πυροσβέστες από το εσωτερικό του κτηρίου. Δεν έβλεπα τίποτα. Πίσσα σκοτάδι…».
Σε ανάρτησή του ο Άδωνις Γεωργιάδης αναφέρει: «Η Marfin δεν ήταν “ένα τραγικό ατύχημα”. Ήταν μια ξεκάθαρη τρομοκρατική ενέργεια από τον σκληρό πυρήνα της άκρας Αριστεράς, που επέλεξε τη φωτιά και το αίμα ως απάντηση στον πολιτικό διάλογο. Και το ακόμα πιο τρομακτικό δεν είναι μόνο το έγκλημα αυτό καθαυτό, αλλά η σιωπή, η ανοχή και – σε ορισμένες περιπτώσεις– η ιδεολογική συγκάλυψη που ακολούθησε». Ο υπουργός Υγείας μάλιστα σημειώνει ότι 15 χρόνια μετά ο κύκλος βίας παραμένει ανοιχτός.
«Η άκρα Αριστερά δεν έχει αλλάξει. Είναι η ίδια που καίει, που χτυπά, που απειλεί, που τρομοκρατεί», προσθέτει με νόημα ο υπουργός Υγείας και καταλήγει: «Ήρθε η ώρα η Πολιτεία να θέσει τέλος στην ασυλία».
