Συμπληρώνονται σήμερα 15 χρόνια από τη φονική επίθεση στη Marfin, όταν τρεις εργαζόμενοι της τράπεζας έχασαν τη ζωή τους, παγιδευμένοι στο κτήριο κατά τη διάρκεια εμπρηστικής επίθεσης από κουκουλοφόρους.
Ανάμεσα στις εικόνες που χαράχτηκαν στη συλλογική μνήμη, ξεχωρίζει εκείνη με την υπάλληλο που εμφανίστηκε στο μπαλκόνι του φλεγόμενου κτηρίου, εκλιπαρώντας για βοήθεια μέσα σε αποπνικτικό καπνό και φλόγες που είχαν περικυκλώσει τα πάντα.
Η γυναίκα αυτή είναι η Μαρία Καραγιάννη, η οποία βίωσε τον τρόμο της ημέρας από πρώτο χέρι και διασώθηκε τελευταία από τους πυροσβέστες. Μιλώντας σήμερα για εκείνες τις δραματικές στιγμές, περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες όσα έζησε.
@bebenismanolis #MarfinTruth #JusticeForMarfin#ΜαρίαΚαραγιάννη #ΜαρτυρίαMarfin #Marfin2020 #ΔενΞεχνώMarfin #ΑλήθειαΓιαΤηMarfin #διεκδικούμεαυταπουμαςανηκουν #διεκδικούμε #συλλογικοίαγώνες #piraeus #bank #banks #τραπεζα #piraeusbank #εργασιακή_αξιοπρέπεια #Αξιοπρέπεια #σευτπε #δικαίωση #Κανένας_Μόνος #τικ #τικτοκ_ελλαδα #greece #tiktokgreece #tiktokgreece🇬🇷 #ΕργασιακάΔικαιώματα #ΌχιΣτηνΕκμετάλλευση #ΣεβασμόςΣτοΩράριο #ΔουλειάΌχιΔουλεία #ΌχιΑπλήρωτηΕργασία #ΕργασιακήΑξιοπρέπεια #ΣταματήστεΤηνΥποδούλωση #ΙσορροπίαΖωήςΕργασίας #ΑθέμιτοςΑνταγωνισμός #ΌχιΣτηνΥπερεργασία #ΣεβασμόςΣτουςΕργαζόμενους #ΣυλλογικοίΑγώνες ♬ πρωτότυπος ήχος - Μπεμπένης Μανώλης
Όπως εξηγεί, «ήμουν στο υπόγειο και άκουσα πολύ δυνατούς κρότους από ισόγειο του κτιρίου και γυαλιά να σπάνε. Κλειδώσαμε το θησαυροφυλάκιο, και πήρα το 100 από το τηλέφωνο του υπογείου».
Η επικοινωνία με την αστυνομία ήταν δύσκολη: «Με ρωτούσαν “πόσοι είστε στο κτήριο; πόσοι είναι οι επιτιθέμενοι;”. Τους έλεγα “δεν βλέπω από τους καπνούς”. Προσπάθησα να πάρω την πυροσβεστική αλλά δεν λειτουργούσε πια το τηλέφωνο. Από το φόβο μου κινούμενη γρήγορα πήρα δυστυχώς το ασανσέρ για να πάω στον 3ο όροφο όπου ήξερα ότι υπήρχαν παράθυρα».
Φτάνοντας στον τρίτο όροφο, η κατάσταση που αντίκρισε ήταν χαοτική: «όταν έφτασα εκεί υπήρχε πανζουρλισμός. Οι συνάδελφοι ήταν στριμωγμένοι σε ένα διαδρομάκι μικρό για να βρουν διέξοδο από ένα δωμάτιο που λειτουργούσε ως αποθήκη. Εκεί ήταν ένα κλουβί για τις μονάδες κλιματισμού. Απ’ ότι έμαθα ο Ηλίας ο συνάδελφός μας έσπασε με όλες του τις δυνάμεις αυτή την καταπακτή και σιγά-σιγά βοηθώντας ο ένας τον άλλο βγήκαμε σε ένα μπαλκόνι 1×2 με κάτι λόγχες και σκαρφάλωναν τα κακόμοιρα για να ανέβουν σε ένα ελενίτ και να βγουν στη Χρήστου Λαδά».
Η ίδια, προσπαθώντας να βρει τρόπο να καλέσει για βοήθεια, κατευθύνθηκε προς το κεντρικό μπαλκόνι της Σταδίου. «Είχα δει έναν συνάδελφος στο κεντρικό μπαλκόνι που μιλούσε στο τηλέφωνο και ήθελα το τηλέφωνο αυτό για να πάρουμε κάποιον να του πούμε ότι κινδυνεύουμε».
Όμως, η κατάσταση επιδεινωνόταν ραγδαία: «Δεν θυμάμαι αν κατάφερα να περιγράψω την κατάσταση και μετά από λεπτά το απόλυτο χάος. Να φυσάει ο καπνός, να μην βλέπουμε αν μπορούμε να πάμε στο διπλανό κτήριο. Δεν βλέπαμε πού να πατήσουμε. Τρεις από τους πέντε που ήμασταν στο μπαλκόνι κατάφεραν με κίνδυνο της ζωής τους από ένα μικρό περβάζι να περάσουν στο μπαλκόνι του διπλανού κτιρίου».
Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν εφιαλτικές: «Εμείς οι δύο οι τελευταίες που μείναμε στο μπαλκόνι, δεν βλέπαμε, είχε πυκνώσει ο καπνός, δεν μπορούσες να αναπνεύσεις. Σκεφτόμουν ότι στην επόμενη ανάσα δεν θα μπορέσω. Όλη αυτή η για 40 λεπτά… Να λέω “πού είναι η πυροσβεστική;” Ζούσαμε τον απόλυτο τρόμο για 40 λεπτά, εκεί το υπολογίζω».
Η διάσωσή της ήρθε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή: «Εκείνη την ώρα έλεγες ή θα σωθώ ή το επόμενο δίλεπτο δεν θα έχω ανάσα και θα πέσω κάτω. Ήταν τραγικές οι στιγμές, ο απόλυτος τρόμος, παράνοια. Εμένα με έβγαλαν τελευταία οι πυροσβέστες από το εσωτερικό του κτηρίου. Ήταν τέτοια η ένταση της φωτιάς που τα πάντα στο κτήριο ήταν σαν να έχει γίνει βομβαρδισμός. Πατούσες συντρίμμια. Τις επόμενες ημέρες είδαμε ότι είχαν σπάσει τα μάρμαρα από τη σκάλα πιθανολογώ από την θερμοκρασία».
Η περιγραφή της ολοκληρώνεται με τις στιγμές λίγο πριν απομακρυνθεί από το κτήριο: «μου έβαλαν μια αντιασφυξιογόνα μάσκα, ένα μπουφάν στην πλάτη και φωτίζοντας τον δρόμο που μπορούσα να περπατήσω, υποβασταζόμενη κατάφερα να με κατεβάσουν κάτω».
