Μας ενδιαφέρουν οι εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ; Ασφαλώς και μας ενδιαφέρουν όχι λόγω του θεσμικού ρόλου που κατέχει να ηγείται της αντιπολίτευσης, αλλά και του πολιτικού προσανατολισμού που θα έχει η ηγεσία που θα προκύψει από τις εκλογές της Κυριακής. Μας ενδιαφέρει ποιος ή ποια θα είναι επικεφαλής; Προφανώς, υπό την έννοια ότι αυτός ή αυτή, πέραν των βασικών ιδεολογικών επιλογών που είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν, με τις προσωπικότητές τους και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που τις συνοδεύουν, θα βάλουν τη δική τους σφραγίδα στην αντιπολιτευτική στρατηγική και στις τακτικές που θα ακολουθηθούν έναντι της κυβέρνησης.
Σε αυτό το σημείο βάλτε άνω τελεία και σκεφθείτε για ποιο κόμμα μιλάμε: για τον ΣΥΡΙΖΑ, που είτε με πρόεδρο την Εφη Αχτσιόγλου («Η κανονικότητα δεν είναι ποτέ μια ευκαιρία για την Αριστερά») είτε με πρόεδρο τον Στέφανο Κασσελάκη (που με το «εγώ γουστάρω» δηλώνει αποφασισμένος να ξεδοντιάσει δικαστές και δημοσιογράφους), θα είναι την επόμενη ημέρα ο ΣΥΡΙΖΑ της προηγούμενης. Συνεπώς, ναι, έχει ενδιαφέρον με ποιον ή ποια θα συνεχιστεί η αντικανονικότητα, αλλά επί της ουσίας μην περιμένετε ότι θα αλλάξει η ρητορική του δημιουργικού μίσους ενός χώρου που πάσχει από αυτοάνοσο με σημαντικό μεταβολικό υπόβαθρο εμφυλίου.
Διότι όσο συμπαθής προσωπικότητα και να είναι η κυρία Αχτσιόγλου, όσο χαμογελαστός και «αεράτος» επικοινωνιακά είναι ο κ. Κασσελάκης, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κρυφθεί από το παρελθόν του: Αντιθέτως, το αναδεικνύει ως πρόταση για το παρόν και το μέλλον και υποχρεώνει όποιον ή όποια εκλεγεί να το υπηρετήσει.
