Σε αυτή τη δήλωση προχώρησε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Τσίπρας, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ΣΚΑΙ, στους δημοσιογράφους Δημήτρη Οικονόμου και Άκη Παυλόπουλο. Κληθείς να σχολιάσει την αποχώρηση της ομάδας Αχτσιόγλου των «6+6», ο Γιώργος Τσίπρας υποστήριξε ότι πρόκειται για την πρώτη διάσπαση παγκοσμίως, η οποία γίνεται χωρίς πολιτικό επίδικο, ενώ συμφώνησε ότι η πραγματική αιτία της αποχώρησης της εν λόγω ομάδας, είναι οι προσωπικές τους επιδιώξεις και φιλοδοξίες.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον, είναι η ανάλυση του Γιώργου Τσίπρα ως προς το πολιτικό σύστημα: παρουσίασε μια πολυδιάσπαση όλων των πολιτικών χώρων, με εξαίρεση της κεντροδεξιάς - κάτι που εν πολλοίς ισχύει. Στην ανάλυσή του, ο Γιώργος Τσίπρας απέδωσε το συγκεκριμένο φαινόμενο σε «κάποιους», οι οποίοι επεδίωξαν και πέτυχαν αυτόν τον κατακερματισμό του πολιτικού τοπίου, που πλην όμως... ματαιοπονούν, καθώς εκτίμησε ότι δεν θα πάνε πολύ μακριά. Στον ίδιο συλλογισμό, δεν παρέλειψε να βαφτίσει Κεντροδεξιό τον Πάνο Καμμένο και τους ΑΝΕΛ, διότι δεν είναι ιδιαίτερα βολικό να θυμάται ο κόσμος, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συγκυβέρνησε με την Ακροδεξιά του Πάνου Καμμένου.
Εκείνο όμως που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, είναι το πόσο τονίζει την πολυδιάσπαση της Ακροδεξιάς: σχεδόν την μοιρολογεί. Και προφανώς, αυτό δεν το κάνει επειδή το συγκεκριμένο εκλογικό κοινό, πηγαίνει στον Κυριάκο Μητσοτάκη και άρα μεγαλώνει η πολιτική του ηγεμονία - κάθε άλλο, οι ακροδεξιοί τον μισούν όσο και οι συριζαίοι. Το πρόβλημά του, είναι ότι με την πολυδιάσπαση στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, τους στερείται ένας ζωτικής σημασίας αντίπαλος: «η Ακροδεξιά που έχει θεριέψει». Αυτό φάνηκε την περασμένη τετραετία, όπου προσπαθούσαν εμμονικά να χαρακτηρίζουν τον κεντροδεξιό Κυριάκο Μητσοτάκη, ακροδεξιό και Alt-Right, διότι και αυτοί καταλαβαίνουν ότι δίχως τον αντιδιαμετρικά αντίθετο πόλο, μένουν ως οι μόνοι ακραίοι στην πολιτική ζωή του τόπου. Εξού και η σπουδή τους να τον κατασκευάσουν «με το στανιό», στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Το «εγχειρίδιο» το έχουν διαβάσει καλά, αλλά εφόσον δεν έχουν πραγματικό πολιτικό αισθητήριο, ούτως ώστε να αποτιμούν αντικειμενικά τις πολιτικές εξελίξεις, μάλλον αυτοί είναι εκείνοι που δεν θα πάνε πολύ μακριά. Διότι η πολυδιάσπαση στην πολιτική ζωή του τόπου δεν ήταν σχέδιο «κάποιων» τρίτων, που την κατάφεραν μέσω μεθοδεύσεων. Αυτή επήλθε ως απότοκο των επιλογών των εκφραστών των συγκεκριμένων χώρων. Ίσως αυτό να είναι το πιο δύσκολο να χωνέψουν: ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης διαχρονικά βρίσκεται με τη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Η δήλωση του Γιώργου Τσίπρα
Δημήτρης Οικονόμου: «Οι συνάδελφοί σας αυτοί, υπονόμευαν όταν ήταν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ;»
Γιώργος Τσίπρας: «Όχι, δεν θέλω να πω τέτοια πράγματα. Έφυγαν χθες και θέλω να σταματήσει κάθε κουβέντα -τουλάχιστον από τη δική μας πλευρά- γύρω απ' το ζήτημα αυτό. Καλή τους τύχη».
Άκης Παυλόπουλος: «Λέτε όμως κάτι: παρότι λέτε ότι δεν θέλετε να συνεχιστεί αυτή η συζήτηση, η επίσημη αντίδραση στον σχηματισμό της οποίας συμμετέχετε κι εσείς, ότι όλο αυτό έχει ένα ελατήριο, το προσωπικό».
Γιώργος Τσίπρας: «Δεν έχω πει κάτι τέτοιο. Προφανώς παίζουν τέτοια πράγματα, δεν υπήρχε λόγος αποχώρισης για την ομάδα των 6+6. Είναι η πρώτη παγκοσμίως διάσπαση που γίνεται χωρίς πολιτικό επίδικο».
Δημήτρης Οικονόμου: «Μα λένε ότι εσείς μετακινηθήκατε από την Αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έφυγε από την Αριστερά και πάει προς το κέντρο, με τον κύριο Κασσελάκη».
Γιώργος Τσίπρας: «Πότε προλάβαμε;»
Άκης Παυλόπουλος: «Τώρα αυτό εδώ το 14% -δημοσκοπικά- η υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στην 3η θέση, επιβεβαιώνοντας όλα αυτά που συμβαίνουν, δημιουργεί μια νέα δυναμική; Με τα ονόματα, το βάρος τους - θα έχουμε νέες αποχωρήσεις;»
Γιώργος Τσίπρας: «Όχι, δεν υπάρχουν άλλες υποχωρήσεις. Θα σας πω το εξής: υπάρχει μια ιστορία σχετικά πρόσφατη -την τελευταία δεκαετία- ορισμένα πράγματα πιο πρόσφατα, άλλα πιο παλιά. Στον χώρο της Ακροδεξιάς υπάρχει πολυδιάσπαση -κάποιοι την ήθελαν αυτήν την πολυδιάσπαση- ένας χώρος της Κεντροδεξιάς που δεν είναι μαζί με τον Μητσοτάκη, δεν κατάφερε ποτέ αυτά τα δέκα τελευταία χρόνια να εκφραστεί -πέραν από το εγχείρημα των ΑΝΕΛ παλαιότερα- και στον χώρο της Αριστεράς πάντα υπήρχε κάτι -τώρα σήμερα έχουμε τρία πλέον- είτε λίγο δεξιά, είτε λίγο αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ -να σας θυμίσω Το Ποτάμι από το 2012- με μοναδική αποστολή να μην πετάγεται πολύ ψηλά ο ΣΥΡΙΖΑ. Ματαιοπονούν όσοι έχουν τέτοιους σχεδιασμούς, δεν θα πάνε πολύ μακριά. Το θέμα είναι αν θα καλύψει μια κοινωνική ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ. Και μια πολιτική ανάγκη, στον χώρο της Κεντροαριστεράς».
