πυρκαγιά (η) 1. προδιαγεγραμμένη καταστροφή «το υπερφορτωμένο σαπιοκάραβο δεν άφηνε καμία αμφιβολία για την πυρκαγιά που ερχόταν» 2. αυτό που κανείς δεν κάνει κάτι για να εμποδίσει «φαίνεται ότι η εγκληματική και θανατηφόρα παραβατικότητα στους δρόμους είναι άλλη μια πυρκαγιά για την ΕΛΑΣ» 3. παράνομη πράξη που όμως δεν τιμωρείται «η αναστολή στην εκτέλεση των ποινών μετατρέπει ακόμα και σοβαρά αδικήματα σε πυρκαγιές».
Βαριέμαι και μόνο στη σκέψη των συζητήσεων που θα προκαλέσουν οι νέες πυρκαγιές. Διότι και σ’ αυτές τις συζητήσεις θα ακούσουμε πολλές φορές τη λέξη «πρόληψη» και ούτε μια φορά τη μόνη λέξη που μπορεί στ’ αλήθεια να κάνει την πρόληψη πραγματικότητα: τη λέξη «τιμωρία».
Γιατί εκτός από την κλιματική κρίση και τις «αντίξοες καιρικές συνθήκες» υπάρχει και το ανθρώπινο χεράκι που καίει χόρτα, λιώνει καλώδια, κάνει μπάρμπεκιου, πετάει γόπες, γιορτάζει με πυροτεχνήματα και γενικά κάνει ό,τι μπορεί για να κάψει μερικά δάση ακόμα.
Δυστυχώς το χεράκι αυτό ποτέ δεν τιμωρείται με τρόπο που να τρομάζει τα επόμενα χεράκια που θα σκεφτούν να κάψουν χόρτα, να λιώσουν καλώδια, να μαγειρέψουν στο δάσος κ.ο.κ., με αποτέλεσμα να ζούμε μια πύρινη μέρα της μαρμότας επειδή οι κυβενρήσεις κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι τίποτα δεν προλαμβάνει μια καταστροφή που προέρχεται από ανθρώπινη δραστηριότητα όσο ο φόβος της τιμωρίας για αυτούς που μπορεί να την προκαλέσουν.
Τι θα εμποδίσει τους επόμενους συμπολίτες από το να κάνουν το μπάρμπεκιού τους σε ένα δάσος στη μέση της αντιπυρικής περιόδου από τη στιγμή που οι τελευταίοι συμπολίτες που το έκαναν κυκλοφορούν ελεύθεροι και ωραίοι; Γιατί ένας δήμαρχος να μη μετατρέψει μια πλαγιά του δήμου του σε παράνομη χωματερή; Γιατί ένας εγκληματίας να μην εγκλιματίσει όταν ξέρει ότι το έγκλημά του θα μείνει ατιμώρητο;
Αδιαφορία
Ακούω ότι εν όψει της μάχης του Σεπτεμβρίου για τη διαδοχή στον ΣΥΡΙΖΑ θα διενεργηθούν γκάλοπ με ερώτημα το ποιος είναι καταλληλότερος για αρχηγός. Φοβάμαι όμως ότι από το ερωτηματολόγιο που θα δοθεί στους συμπολίτες θα λείπει εκείνη η απάντηση που στην πραγματικότητα εκφράζει τη συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας: το «ποιος νοιάζεται;»
Διαπλεκόμενοι
Πολλοί πιστεύουν ότι όταν ο σύντροφος Τζουμάκας μάς ενημέρωσε ότι «κάποιοι» συνυποψήφιοί του είναι όργανα της διαπλοκής, έκανε καταγγελία. Εγώ πάλι είμαι σίγουρος ότι, στο πλαίσιο μιας ευγενούς (και συντροφικής) άμιλλας, ήθελε να τους επαινέσει, αφού ας μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για κάποιον που μέχρι το 2011 ήταν στο ΠΑΣΟΚ.
