βυτιοφόρο (το) 1. όχημα το οποίο μεταφέρει μεγάλο δοχείο στο οποίο αποθηκεύονται υγρά ή αέρια, «με δεδομένη την απροθυμία επιβολής του νόμου και την απουσία οποιουδήποτε ελέγχου παραβατικών συμπεριφορών σε όλη την επικράτεια, αναρωτιέμαι πόσο ασφαλή είναι τα βυτιοφόρα καυσίμων που κυκλοφορούν στους δρόμους», 2. προσδοκία, ελπίδα, «είχαμε ένα βυτιοφόρο με τη φωτιά στην Εθνική, αλλά τελικά όλα τελείωσαν χωρίς ούτε έναν νεκρό ή έστω τραυματία»

Στην αρχή απόρησα με την οργή των εφημερίδων της Αριστεράς και της προόδου για το περιστατικό με το φλεγόμενο βυτιοφόρο στην Εθνική. Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς μια, οπωσδήποτε εκνευριστική για όποιον την υπέστη αλλά αναπόφευκτη, ταλαιπωρία είναι σημαντικότερη από τις ζωές που σίγουρα θα χάνονταν χωρίς την ταλαιπωρία αυτή.

Και σίγουρα δεν μπορούσα να καταλάβω την απαίτηση μια τέτοια κατάσταση να αντιμετωπιζόταν χωρίς ταλαιπωρία. Αλλά μετά κατάλαβα: Είναι όντως εξοργιστικό και φοβερά απογοητευτικό να παρουσιάζεται περιστατικό με φλεγόμενο βυτιοφόρο γεμάτο υγραέριο στην Εθνική μέσα στο κατακαλόκαιρο, σε μια χώρα που η «κρατική μηχανή» δεν είναι ακριβώς παράδειγμα προς μίμηση και τελικά να αντιμετωπίζεται χωρίς ούτε έναν νεκρό (ούτε καν έναν τραυματία) για να κάνεις αντιπολίτευση. 

Ασόβαροι 

Η αντιπολιτευτική ανεπάρκεια φαίνεται κι από το ότι οι οργισμένοι αντιπολιτευόμενοι επένδυσαν στην ταλαιπωρία και καθόλου σε αυτά που θα συνιστούσαν σοβαρή αντιπολίτευση: την επιβολή του ΚΟΚ ή τους ελέγχους στα οχήματα που μεταφέρουν καύσιμα. Βέβαια τα θέματα αυτά εμπίπτουν στην απαίτηση για επιβολή του νόμου και όλοι ξέρουμε ότι οι σύντροφοι παραδοσιακά δεν το συμμερίζονται. 

Μια απομάκρυνση που δεν δικαιολογείται 

Ακόμα δεν μπορώ να δώσω κάποια λογική εξήγηση για την απομάκρυνση του Νίκου Μαντζούφα από το Ταμείο Ανάκαμψης, στο οποίο αρίστευσε. Το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι καμιά φορά η ανία τής χωρίς αντίπαλο εξουσίας σε κάνει να χαλάς ό,τι με κόπο έχει φτιαχτεί, μόνο και μόνο για να δεις τι θα συμβεί. Εκτός αν η απομάκρυνση συνοδεύεται από ανάθεση άλλης σημαντικής θέσης, οπότε πάω πάσο.  

Παρακμή 

Διάβαζα για τη σύλληψη του χουλιγκάνου που (και αυτός) είχε αφεθεί να κυκλοφορεί ελεύθερος από την πάντα φιλική στους εγκληματίες Πολιτεία (παρότι είχε εμπλακεί σε βίαιη επίθεση έξω από το Εφετείο) και σκέφτηκα πως λίγα πράγματα περιγράφουν με τόσο έντονο τρόπο την απόλυτη ατομική παρακμή όσο η φράση «43χρονος χούλιγκαν».