Είναι δυνατόν ένα κόμμα εξουσίας να μην μπορεί να αντιληφθεί τι στην ευχή έφταιξε και έχασε πάνω από το μισό της εκλογικής του δύναμης ενώ ήταν στις ζεστές και αναπαυτικές πολυθρόνες της αντιπολίτευσης;
Είναι δυνατόν να μην υπάρχει ένας λογικός να τους πει ότι «παιδιά, με fake news της πλάκας που καταρρίπτει και ένα 8χρονο στο Google, δεν κάνουμε δουλίτσα»; Είναι δυνατόν ένα κόμμα να μην έχει ειδικούς στην επικοινωνία να εξηγούν μέρα-μέρα ότι ο κόσμος αηδιάζει με την τοξικότητα και τις βλακώδεις κοκορομαχίες γιατί δεν είμαστε ούτε πλέον καφενείο των 80s, ούτε μεσημεριανή εκπομπή των 90s; Oσο κι αν φαντάζει περίεργο, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει. Γι’ αυτό τα social media συνεχίζουν και γεμίζουν δυσώδη διαδικτυακά περιττώματα και περίσσεια τοξικότητας, σαν να μην πέρασε μια μέρα από το συντριπτικό σοκ του εκλογικού αποτελέσματος. Γεγονός που αποδεικνύει το κενό αέρος μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε, μεγεθύνθηκε τεχνητά και τελικώς συρρικνώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αποδόμηση ή εξαφάνιση;
Εάν κάποιος παρακολουθεί συστηματικά λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που εξυμνούσαν τον Αλέξη Τσίπρα και το… μεγαλείο της ηγεσίας του, θα αντιληφθεί ότι οι ίδιοι τύποι συνεχίζουν το ίδιο βιολί, σαν να μην πέρασε μια μέρα από τη στιγμή που ο Τσίπρας αποφάσισε να τους παρατήσει όλους σύξυλους και να εξαφανιστεί από προσώπου γης. Πρόκειται για περίπτωση σαφώς μοναδική στα πολιτικά χρονικά. Δεν έχει καταγραφεί ποτέ και πουθενά περίπτωση προέδρου κόμματος που χάνει τις εκλογές να μη φροντίζει να εγγυηθεί τη μετάβαση στη διάδοχη κατάσταση. Να μην τον απασχολεί η –υποτυπώδης έστω– λειτουργία του οργανισμού που διοικούσε επί δεκαπενταετία. Είναι –μάλλον– και αυτό μια πρωτοτυπία της Αριστεράς. «Φεύγω κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια» κατά πώς τραγουδάει η Χαρούλα Αλεξίου. Ή πιο παραστατικά «εμού θανόντος, γαία πυρί μιχθήτω» κατά την τραγική επωδό. Δεν θα σχολιάσω τις εσωκομματικές αντιδράσεις που έχει προκαλέσει αυτή η κίνηση. Μεγάλα παιδιά είναι, θα τα βρουν μόνοι τους μετά τις εκλογικές διαδικασίες ανάδειξης διαδόχου.
Μεταφέρω τα όσα έγραψε Facebook ο Νίκος Καρανίκας, στενός φίλος και τέως σύμβουλος στρατηγικής του Αλέξη Τσίπρα, απευθυνόμενος στους δεκάδες διαδικτυακώς θρηνούντες την πολιτική απώλεια του τέως (αλλά ταυτοχρόνως και νυν) προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ: «Θα πρότεινα σε όλες τις σελίδες που είχαν γίνει στο όνομα του Αλέξη Τσίπρα να πάψουν να υπάρχουν, καθώς προκαλούν σύγχυση και όχι διευκόλυνση. Τιμώντας την απόφαση του Τσίπρα, θα έπρεπε να γίνει κατανοητό ότι μαζί του, όπως ο ίδιος αποφάσισε, έτσι ακριβώς τελείωσε και εκείνη η εποχή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και οφείλουμε να δημιουργήσουμε τις νέες συνθήκες πολιτικής εκπροσώπησης μας. Υπάρχει κόσμος πολύ άξιος και δημιουργικός να συμβάλει στη νέα στελέχωση του κόμματος και δεν πρέπει να καταδυναστευόσαστε από τις άχρηστες και επικίνδυνες τάσεις φράξιες που έκαναν όσο κακό μπορούσαν αντί να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούσαν».
Δεν γνωρίζω πόσοι αναμένουν την πολιτική «νεκρανάσταση» του Τσίπρα. Iσως αρκετοί, μιας και ο ίδιος πολιτεύτηκε όχι με όρους συμβατικής πολιτικής με όρους που στην ποπ κουλτούρα είναι ικανοί να δημιουργήσουν φανατικούς οπαδούς και προσωπολατρία.
Η φετινή ΔΕΘ θα είναι αλλιώς
Για κάθε κυβέρνηση, η ΔΕΘ αποτελεί τον «κολοφώνα» των εξαγγελιών και της παροχολογίας. Το εκάστοτε υπουργείο Οικονομικών γράφει, σβήνει και ξαναγράφει τις εξαγγελίες και ο εκάστοτε πρωθυπουργός εξαγγέλλει τα μέτρα και τις παροχές που η κυβέρνηση πρόκειται να υλοποιήσει το αμέσως προσεχές από την Εκθεση διάστημα. Αγαπημένο θέμα των εφημερίδων είναι να μαντεύουν τι θα εξαγγείλει ο πρωθυπουργός από τη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, φέτος η κυβέρνηση μέσω «διαρροών» και «κύκλων» φρόντισε νωρίς-νωρίς να βάλει φρένο στην άκρατη παροχολογία και το «ράλι εξαγγελιών», λέγοντας πως η φετινή ΔΕΘ δεν θα είναι των παροχών, αλλά της εξειδίκευσης των μόνιμων μέτρων στήριξης και της ανάλυσης πολιτικών. Αλλωστε, η κυβέρνηση έχει ήδη νομοθετήσει ήδη τον βασικό κορμό των προεκλογικών της εξαγγελιών, τα οποία αναμένεται να εξειδικεύσει και να αναλύσει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, άρα εκ των πραγμάτων για πρώτη φορά δεν θα πρόκειται για «εξαγγελίες» ή «υποσχέσεις», αλλά για εφαρμογή πολιτικής.
Τα καρφιά και οι πορείες
Η Εισαγγελία της Αλεξανδρούπολης εξέδωσε γνωμοδότηση με την οποία έδωσε το πράσινο φως στην Ελληνική Αστυνομία για τη χρήση καρφιών ακινητοποίησης οχημάτων λαθροδιακινητών στον Εβρο, οι οποίοι παραλαμβάνουν λάθρα εισερχόμενους μετανάστες από τα σύνορα και κινούνται ανάποδα στην εθνική οδό για να μην μπορεί να τους σταματήσει κανείς. Το φαινόμενο είναι πλέον καθημερινό και από τύχη δεν έχουμε θρηνήσει θύματα σε κάποιο σοβαρό τροχαίο ατύχημα. Ωστόσο, σκέφτομαι ήδη τις πορείες της «προοδευτικής συμμαχίας» στην πρώτη εκτροπή αυτοκινήτου με νεκρούς ή βαριά τραυματίες μετανάστες και λαθροδιακινητές, με κεντρικό σύνθημα «ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ».
Τελικά δεν ήταν «θαύμα»
Η Αργεντινή καταρρέει οικονομικά μετά από μια θλιβερή τετραετία της Αριστεράς στην εξουσία. Ο «κιρχνερισμός», όπως λέγεται διεθνώς ο λαϊκίστικος συγκεντρωτισμός με τον οποίο κυβερνά τη χώρα η Κριστίνα Φερνάντες Κίρχνερ (ως πρόεδρος την περίοδο 2007-2015 και ως αντιπρόεδρος και σκιώδης πρόεδρος από το 2019 έως σήμερα), δεν θα μπορούσε να μην είχε γοητεύσει τον Αλέξη Τσίπρα, που από βήματος Βουλής δήλωνε το 2012 «μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή» και καλούσε το 2017 την Κίρχνερ στην Ελλάδα για διαλέξει πάνω στο «αργεντίνικο θαύμα». Ενας λαϊκισμός που έχει ως αποτέλεσμα τη ραγδαία άνοδο του υποψηφίου της Ακροδεξιάς, Χαβιέρ Μιλέι.
