Στις 23 Ιουλίου 2018, μια πύρινη λαίλαπα σάρωσε το Μάτι και τις γύρω περιοχές, αφήνοντας πίσω της 104 νεκρούς, αμέτρητες καμένες περιουσίες και μια ολόκληρη χώρα βυθισμένη στο πένθος. Η τραγωδία αποκάλυψε με σκληρό τρόπο την απόλυτη κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού, που όχι μόνο δεν κατάφερε να προστατεύσει τους πολίτες του, αλλά επιχείρησε και να συγκαλύψει τις ευθύνες της.

Τη μοιραία εκείνη μέρα, το Συντονιστικό Κέντρο στο Χαλάνδρι όπου επιχειρούσε η Πυροσβεστική ήταν το κέντρο της καταστροφής. Η παρουσία του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπραέμοιαζε περισσότερο με θεατρικό σόου παρά με ουσιαστική ανάληψη ευθυνών. Αντί να αναζητήσει σοβαρά λάθη και ευθύνες, φάνηκε να ενδιαφέρεται μόνο για το πώς θα χειριστεί την εικόνα της κυβέρνησής του.

Την επόμενη μέρα, στη συνέντευξη Τύπου, ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Τόσκας δήλωνε αφοπλιστικά πως «δεν διαπιστώνουμε επιχειρησιακά λάθη», προσπαθώντας να θολώσει τα νερά, ενώ οι δορυφορικές εικόνες που παρουσίασαν με επιμονή την πιθανότητα εμπρησμού έδειχναν την προσπάθεια απόδοσης ευθυνών σε εξωγενείς παράγοντες, αποπροσανατολίζοντας το κοινό.

Οι πληγέντες, όμως, έβλεπαν την πραγματικότητα αλλιώς. Η τότε περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου με την ατάκα της «μου έτυχε η στραβή στη βάρδια μου» απέδειξε την προχειρότητα και την ανευθυνότητα με την οποία αντιμετώπισαν την καταστροφή. Παράλληλα, η δήλωση του Παύλου Πολάκη πως «το κράτος λειτούργησε αποτελεσματικά» και «οι νεκροί θολώνουν την εικόνα» κατέδειξε τον κυνισμό μιας κυβέρνησης που δεν μπορούσε να κοιτάξει κατάματα την τραγωδία που η ίδια υπέθαλψε.

Λίγες μέρες μετά το Μάτι, όταν η πληγή ήταν ακόμα νωπή και η θλίψη απλωμένη σε όλη τη χώρα, ο Αλέξης Τσίπρας απευθυνόμενος σε κάτοικο της περιοχής έκανε την εξοργιστική δήλωση ότι «και να σας δίναμε 2.000 ευρώ βοήθεια, θα τα σπαταλούσατε». Μια φράση που αποκάλυπτε την ψυχρότητα και την απόσταση της κυβέρνησης από την πραγματικότητα των ανθρώπων που είχαν χάσει τα πάντα. Όμως, η αδιαφορία δεν περιορίστηκε στα λόγια.

Την ίδια περίοδο, την ώρα που η Ελλάδα θρηνούσε 104 νεκρούς και προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφής, κυκλοφόρησαν φωτογραφίες που τον έδειχναν να απολαμβάνει ανέμελος διακοπές σε πολυτελές κότερο. Μια εικόνα που δεν άφηνε αμφιβολίες για το πόσο μακριά βρισκόταν η πολιτική ηγεσία από τον πόνο και τον αγώνα των ανθρώπων που έχασαν τα πάντα.

Το Μάτι παραμένει σύμβολο της κατάρρευσης ενός κράτους που δεν λειτούργησε όταν ο πολίτης το είχε περισσότερο ανάγκη. Και ταυτόχρονα, υπενθύμιση για το πώς μια κυβέρνηση μπορεί να προσπαθήσει να σβήσει από τη συλλογική μνήμη όχι μόνο τις νεκρές ψυχές, αλλά και τις δικές της ευθύνες. Δεν ξεχνάμε.