«Είμαστε με την Παλαιστίνη, κι άμα σας αρέσει», δηλώνει ο κ. Αλέξης Χαρίτσης, λες και μιλά για έναν ρομαντικό αγώνα λευτεριάς. Μόνο που η πραγματικότητα είναι λιγότερο ποιητική και περισσότερο αιματηρή: η Γάζα κυβερνάται από μια τρομοκρατική οργάνωση, τη Χαμάς, που δεν έχει κάνει εκλογές από το 2006, καταπιέζει τους ίδιους τους Παλαιστινίους και τους χρησιμοποιεί ως ανθρώπινες ασπίδες. Αυτή είναι η «ανθρωπιά» που υπερασπίζονται οι «δημοκράτες» της Αριστεράς;
Ας μιλήσουμε καθαρά. Η Χαμάς δεν είναι «αντίσταση», είναι θεοκρατία με ρουκέτες. Είναι το καθεστώς που δολοφονεί αντιφρονούντες, βιάζει και σφάζει κοπέλες, απαγάγει παιδιά, μετατρέπει νοσοκομεία σε αποθήκες όπλων. Και ποιοι είναι οι σύμμαχοί της; Το Ιράν, η Τουρκία του Ερντογάν, η Βόρεια Κορέα, η Κούβα, η Χεζμπολάχ, η Αλ Κάιντα, το ISIS. Στην Ελλάδα; Το ΚΚΕ, τα ορφανά του Τσίπρα -ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Πλεύση, Κασσελάκηδες, Βαρουφάκηδες- και η εξωκοινοβουλευτική αριστερά . Ωραία «παρέα προόδου»…
Κι από την άλλη; Το Ισραήλ: η μόνη δημοκρατία της περιοχής. Πολυκομματικό σύστημα, εκλογές, ελεύθερος Τύπος, γυναίκες πιλότοι, Άραβες βουλευτές, κοινωνία που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Χώρα που στηρίζει την Κύπρο απέναντι στην τουρκική κατοχή, που αντιστέκεται σε ένα πυρηνικό Ιράν, που συνεργάζεται με την Ελλάδα για την ασφάλεια και την ενέργεια. Αυτά δεν «μετράνε» για την Αριστερά των συνθημάτων;
Ηθική δεν είναι να φοράς παλαιστινιακό μαντίλι στα πάνελ και να σιωπάς για τα εγκλήματα της Χαμάς. Ηθική είναι να θες να απελευθερωθούν και οι Παλαιστίνιοι από τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Ηθική είναι να μετρά κάθε ζωή –Εβραίου, Άραβα, Δρούζου.
Το τι κυβέρνηση θα έχουν οι Ισραηλινοί είναι δική τους υπόθεση. Η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη:
Είμαστε με το Ισραήλ. Κι άμα σας αρέσει.
