Σε ρήξη φαίνεται να οδηγείται η σχέση της ΕΦΣΥΝ -που παραδοσιακά στήριζε τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα- με τον Στέφανο Κασσελάκη, καθώς σε άρθρο που ανέβηκε το μεσημέρι της Τρίτης 9/1/24, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ψαρράς περνά «γενεές δεκατέσσερις», αποδομώντας πλήρως το προφίλ του Αριστερού πολιτικού, που προσπαθεί να φιλοτεχνήσει ο Στέφανος Κασσελάκης, καθώς τον κατατάσσει στους (Ακρο)δεξιούς λαϊκιστές!
Ήδη από την αρχή του άρθρου, ο Δημήτρης Ψαρράς λέει ότι ο Στέφανος Κασσελάκης δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά: «Αλλά αυτά μικρή σημασία έχουν για τον κ. Κασσελάκη. Ο ίδιος δεν έχει καμιά σχέση με καμιά Αριστερά και το μόνο που θεωρεί σημαντικό είναι να αναδεικνύεται ως διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης που έχει ακόμα την έδρα της στην πλατεία Κουμουνδούρου. Στόχος του είναι να επιβεβαιώνει ότι ο ίδιος ως πρόσωπο έχει την έγκριση σημαντικών πολιτικών (από τον Αλέξη Τσίπρα ώς τον Κυριάκο Μητσοτάκη) και είναι δικό του θέμα ποιον και πότε θα επιλέξει ως… συνεργάτη».
Είναι προφανές ότι η κριτική που γίνεται στο πρόσωπο του Στέφανου Κασσελάκη, είναι η ίδια από όλες τις πλευρές, καθώς όλοι διαβλέπουν την περίπτωση μιας επιθετικής εξαγοράς -κατά τα πρότυπα της Wall Street- ενός κόμματος, προκειμένου να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, να γίνει δηλαδή πρωθυπουργός της χώρας. Και ο ΣΥΡΙΖΑ είχε όλα εκείνα τα συστατικά, που τον έκαναν θελκτικό για την επιθετική εξαγορά, στα μάτια κάποιου «αρπακτικού καπιταλιστή» (vulture capitalist): ιστορικότητα στο brand, ικανοποιητικά πάγια περιουσιακά στοιχεία (αξιωματική αντιπολίτευση, με ιδιόκτητα γραφεία), καθώς και το σημαντικότερο όλων, βρισκόταν σε μια μεγάλη και αδιέξοδη κρίση, με την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα. Και ο Στέφανος Κασσελάκης, βλέποντας τις συνθήκες να ευνοούν μια τέτοια «εξαγορά», το τόλμησε. Εάν θα του βγεί βέβαια, είναι μια άλλη υπόθεση.
Ο Στέφανος Κασσελάκης αντιγράφει τον Κυριάκο Μητσοτάκη
Συνεχίζοντας την κριτική του ο Δημήτρης Ψαρράς, απαριθμεί τα «φάουλ» του Στέφανου Κασσελάκη: από την αρθρογραφία του κατά το διάστημα 2015-2019 στον Εθνικό Κήρυκα -όπου υμνούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και καταφερόταν εναντίον του Αλέξη Τσίπρα-, την τοποθέτησή του στον ΣΕΒ για τα «stock options», μέχρι και την επίκληση ως αποδεικτικό στοιχείο «αριστεροφροσύνης», την συμμετοχή του δηλαδή στην προεκλογική εκστρατεία του Αμερικανού Γερουσιαστή Τζο Μπάιντεν το 2008, η οποία έγινε σε ακόμη μικρότερη ηλικία από την αρθρογραφία του υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη και κατά του Αλέξη Τσίπρα - για την οποία υποστήριξε ότι δεν θυμόταν ή/και έγραψε ως νεαρός και άρα «δεν μετράει».
Στη συνέχεια, αποδομεί τις δυο νεωτερικές τομές που κομίζει στον ΣΥΡΙΖΑ ο Στέφανος Κασσελάκης, τον διορισμό θεματικών «think-tanks» που θα καταρτίσουν το πρόγραμμα του κόμματος και την αδιαμεσολάβητη σχέση μεταξύ προέδρου και μελών-οπαδών του κόμματος. Για τα «think-tanks» λέει ότι πρώτος το έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με το μητρώο στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, ενώ για την αδιαμεσολάβητη σχέση, επικαλείται δηλώσεις του Παύλου Μαρινάκη στις 14/11/2022, όπου στο πλαίσιο περιοδείας στην περιφέρεια με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είχε δηλώσει ότι «σε αυτές τις περιοδείες δεν μένουμε αποκλειστικά στις συναντήσεις με τις τοπικές μας οργανώσεις, αλλά συνομιλούμε αδιαμεσολάβητα -όπως κάνουμε καθημερινά- με την κοινωνία των πολιτών». Busted (σε τσάκωσαν) -που λένε και στις ΗΠΑ- αγαπητέ Στέφανε.
Ο (Ακρο)δεξιός λαϊκισμός
Το καλύτερο όμως το φύλαξε για το τέλος: «αυτή η "αδιαμεσολάβητη" επαφή "ηγεσίας" και "βάσης" είναι η πεμπτουσία της πολιτικής προσέγγισης των λαϊκιστών ηγετών στα σύγχρονα δεξιά και ακροδεξιά κόμματα. "Λαϊκισμός", έγραφε το 2017 ο καθηγητής Kurt Weyland, "είναι η πολιτική στρατηγική μέσω της οποίας προσωποπαγείς ηγεσίες διεκδικούν ή ασκούν την εξουσία, βασιζόμενες σε άμεση, αδιαμεσολάβητη, μη θεσμοθετημένη υποστήριξη από μεγάλους αριθμούς κατά βάση ανοργάνωτων υποστηρικτών"», για να συνεχίσει λέγοντας ότι είναι «περιττό να σημειώσει κανείς ότι πρωταθλητές σε αυτή την "αδιαμεσολάβητη" σχέση είναι πολιτικοί όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Βίκτορ Ορμπαν και ο Νάιτζελ Φάρατζ. Στον πυρήνα της σκέψης τους βρίσκεται ουσιαστικά η υποκατάσταση των κομμάτων από τις ηγεσίες τους και η καταφυγή σε εξαγγελίες δημοψηφισμάτων όπου δυσκολεύονται. Μήπως θυμάται κανείς ποιος πρότεινε το "δημοψήφισμα" για τη διαγραφή των διαφωνούντων από τον ΣΥΡΙΖΑ;». Είναι σύνηθες να γίνεται τέτοιου τύπου κριτική, περί του λαϊκισμού της (Ακρο)δεξιάς από την ΕΦΣΥΝ προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κάθε άλλο παρά σύνηθες είναι, να γίνεται αυτή η κριτική από την ΕΦΣΥΝ προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Για την ιστορία, δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με τον λαϊκισμό per se, μιας και ουδέποτε καταφέρθηκαν εναντίον του «αρχιερέα του λαϊκισμού», Αλέξη Τσίπρα, με τον «(Ακρο)δεξιό λαϊκισμό» έχουν θέμα.
Μένει να αποδειχτεί εάν αυτή η ρήξη των σχέσεων ΕΦΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ είναι οριστική, καθώς η ΕΦΣΥΝ στήριξε την υποψηφιότητα της Έφης Αχτσιόγλου κατά την διαδικασία διαδοχής του Αλέξη Τσίπρα, με τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ -τότε- να την αποκαλούν περιπαικτικά «ΕΦΗ-ΣΥΝ», ενώ τώρα πια την αποκαλούν «Εφημερίδα των Αποστατών», τα οποία στο μεταξύ ήδη έχουν ξεκινήσει τα υβριστικά σχόλια εναντίον της ΕΦΣΥΝ, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σε μια φάση που ο ΣΥΡΙΖΑ παραπαίει και που χρειάστηκε να δανειστούν τα ιδιόκτητα ΜΜΕ του από τον ίδιο τον Στέφανο Κασσελάκη, μια πλήρης στροφή της ΕΦΣΥΝ προς τη Νέα Αριστερά, θα μπορούσε να δρομολογήσει σημαντικές εξελίξεις, καθώς με την αβεβαιότητα που υπάρχει για το μέλλον της ΑΥΓΗΣ, ο Στέφανος Κασσελάκης δεν έχει περιθώρια να αφήσει κανένα φιλικό μέσο να στραφεί προς τη Νέα Αριστερά.
