Και όμως. Το πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν θέλετε, δεν είναι ο Νίκος Παππάς, ούτε και ο Στέφανος Κασσελάκης. Είναι όλοι οι άλλοι. Από τους βουλευτές και τα στελέχη μέχρι τα τρολ. Όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά. Είναι η σιωπή όλων, είναι η ανοχή και φυσικά η στήριξη που παρέχεται στον ευρωβουλευτή, αλλά και σε όσα κάνει ο πρόεδρος του κόμματος.
Η σιωπή Κασσελάκη είναι εκκωφαντική. Ναι, είναι. Όμως ακόμη χειρότερο είναι αυτό που συμβαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο DNA του έχει περάσει ο πολακισμός σε τέτοιο βαθμό που αδυνατεί να ξεχωρίσει, ως κομματικός μηχανισμός, τι είναι πολιτική και τι είναι ύβρεις. Ίσως και να μπορεί. Όμως έχει υποστεί τέτοιο σοκ από τις συνεχείς ήττες και τη διαπίστωση ότι δεν θα ξαναδεί εξουσία, που τα στελέχη του πιάνονται απ' όπου μπορούν.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αναζητούν μια ματιά του Στέφανου Κασελάκη, ένα νεύμα του ακόμη και για να κρατήσουν αποστάσεις από ακραία τοξικές συμπεριφορές όπως αυτή του ευρωβουλευτή Νίκου Παππά, που πλέον δείχνει ότι συνηθίζει όχι μόνο να βρίζει, αλλά και να απειλεί. Όχι μόνο να εύχεται «ψόφο σε όσους αγαπάς», αλλά να δηλώνει ότι μπορεί και να τον προσφέρει εάν του πας πολύ κόντρα. Τουλάχιστον αυτό δείχνουν τα ηχητικά που βλέπουν τη δημοσιότητα με τον Βαγγέλη από τον Πειραιά και τα «πεϊνιρλί του». Διότι ένα είναι σίγουρο. Ο Βαγγέλης από τον Πειραιά δεν πουλά πεϊνιρλί, ούτε πίτσες, ούτε τυρόπιτες.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ανέχονται τα πάντα, στην κυριολεξία. Και με την ανοχή αυτήν γίνονται συνένοχοι, εκτός αν είναι εκ πεποιθήσεως, σε αυτήν την κατάσταση που επικρατεί στο κόμμα, το οποίο είχε ξεπεράσει τα όρια του λαϊκισμού επί Αλέξη Τσίπρα, αλλά ίσως όχι σε αυτό το σημείο. Ανίκανοι να αρθρώσουν λόγο, κρατούν μια απόσταση από τον Νίκο Παππά, με πολλά ναι μεν αλλά όμως. Βλέπουν τον αρχηγό να κάνει τον… κινέζο και κάνουν το ίδιο με ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία.
Το ίδιο και τα στελέχη του κόμματος. Ούτε λέξη. Αντιθέτως, αρκετά εξ αυτών με οπαδική λογική, ανάλογη με αυτήν του ευρωβουλευτή, οργιάζουν μέσω Διαδικτύου στηρίζοντάς τον, όπως έκανε από την πρώτη στιγμή ο Παύλος Πολάκης. Εξαπολύοντας παράλληλα επιθέσεις εναντίον όλων όσοι επικρίνουν τον… αγωνιστή Νίκο Παππά. Τον ευρωβουλευτή που τα λέει έξω από τα δόντια, σύμφωνα με τους ίδιους.
Τέλος, τα τρολ: αυτά βρήκαν νέο ίνδαλμα. Βρήκαν το πρόσωπο στο οποίο βλέπουν την εικόνα τους, αυτήν που φοβούνται να δείξουν οι ίδιοι στο Διαδίκτυο. Και κρυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία που τους προσφέρεται ξεσπαθώνουν με ύβρεις, με ακραίους χαρακτηρισμούς και απειλές, κυρίως με δολοφονίες χαρακτήρων, αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα δηλαδή. Τέτοια στήριξη δε μόνο στον Παύλο Πολάκη έχουν μέχρι τώρα προσφέρει και στον Στέφανο Κασσελάκη που επίσης παράγει υλικό για ανάλογες συμπεριφορές.
Τελικά, αν δεν ήταν όλοι έτσι αυτοί ίσως να μην υπήρχαν παππάδες και κασσελάκηδες. ούτε και πολάκηδες φυσικά. Οι δε ψηφοφόροι, αυτοί που δεν ανήκουν σε αυτές τις κατηγορίες μάλλον πρέπει να έχουν μείνει με το στόμα ανοιχτό...
