Αφού έσβησαν οι φωτιές που έδωσαν την αφορμή να ανακαλύψουμε τα όρια της υπερβολής ώστε να τα ξεπεράσουμε, πήραν «φωτιά» οι ξαπλώστρες: Και προέκυψε το «κίνημα της πετσέτας»! Ζητούμε προκαταβολικά συγγνώμη από τους ακτιβιστές για τη χρήση της λέξης «πετσέτα», ίσως το «κίνημα για ελεύθερες παραλίες» να είναι πιο… αγωνιστικό. Σε κάθε όμως περίπτωση, όλα αυτά είναι υπερβολικά! Οντως η κατάσταση ξέφυγε από ορισμένους «καταληψίες» επιχειρηματίες, που χρεώνουν ομπρέλες και ξαπλώστρες με αστρονομικές τιμές. Είναι αλήθεια ότι κάτι έπρεπε να γίνει, αλλά με τον υπερβολικό τρόπο που γίνεται φαίνεται σαν μια αλήθεια (Χαλίλ Γκιμπράν) που έχασε την ψυχραιμία της.
Διότι εκτός από τις πετσέτες και τις ξαπλώστρες, υπάρχει και το τουριστικό προϊόν που όλοι οφείλουν να προφυλάξουν: Εκτός κι αν πιστεύουν ότι στις παραλίες των ανταγωνιστικών χωρών (Ιταλία, Ισπανία, Τουρκία κ.λπ.) όλα είναι καλώς καμωμένα. Η αλήθεια είναι πάντα στη μέση και όχι στα άκρα. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν πρωτίστως οι επιχειρηματίες που παρανομούν, αλλά και οι ακτιβιστές που για να βρουν το δίκιο τους χάνουν το μέτρο, με αποτέλεσμα ο διεθνής Τύπος να ασχολείται (όχι πάντα αθώα) με τις ξαπλώστρες και τις παραλίες της Ελλάδας.
Χρειάζεται, όμως, να αντιληφθούν και όσοι στέλνουν τους ελεγκτές της Αρχής Διαφάνειας να μετρούν με μεζούρες στις παραλίες ότι από το γελοίο στο σοβαρό η απόσταση δεν μετριέται με μεζούρα. Γιατί στο τέλος θα μας πάρουν όλους με τις… πετσέτες.
