Η Ελλάδα μοιάζει με χώρα των «έκπληκτων» και των «εκπλήξεων», που όσα συμβαίνουν (της συμβαίνουν) αναπάντεχα μας βρίσκουν απροετοίμαστους. Μετά από ένα τραγικό γεγονός όλοι, μηδέ εξαιρουμένων και εκείνων που δεν θα έπρεπε να αιφνιδιάζονται, ψάχνουν ευθύνες και υπεύθυνους. «Βλακεία σημαίνει να εκπλήσσεσαι», για τον Γάλλο σημειολόγο Ρολάν Μπαρτ. Στην προκειμένη περίπτωση, και η βλακεία απορεί γιατί ενίοτε η έκπληξη καταλήγει σε πλήξη αφού τίποτα δεν διορθώνεται και κανένας δεν τολμάει να συγκρουστεί με όλες αυτές τις εγκληματικές ομάδες που ως «εισοδιστές» εισχώρησαν στους συνδέσμους των οργανωμένων.
Σε νομοθετικό επίπεδο η κυβέρνηση αυστηροποίησε τις ποινές και παράλληλα απαγόρευσε την αναστολή εκτέλεσης ποινών για εγκλήματα οπαδικής βίας. Οπως και στο επίπεδο των οργανωμένων συνδέσμων έλαβε μέτρα που κάλυψαν πολλά και μεγάλα κενά όσον αφορά τη λειτουργία τους. Παρ’ όλα αυτά η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι οι νόμοι, όσο αυστηροί και να είναι, δεν λύνουν πάντα τα προβλήματα, κυρίως αυτά που έχουν ως εκλυτικό αίτιο περιθωριακές ομάδες ατόμων που ελάχιστη σχέση έχουν με το ποδόσφαιρο και τις Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες.
Η οφειλόμενη σοβαρότητα έναντι του προβλήματος, που είναι πρωτίστως κοινωνικό, απαιτεί αντί να ζητούμε την παραίτηση (καθ’ έξιν) του υπουργού, να αντιμετωπίσουμε χωρίς «τύψεις» το πρόβλημα, που συνήθως απορρέει από τη στρεβλή ερμηνεία της δημοκρατίας: γιατί ενώ ζητάμε από την κυβέρνηση να βάλει τάξη στο κράτος, αντιδρούμε όταν η Αστυνομία επιβάλλει την τάξη και απαξιώνουμε την ΕΥΠ όταν κάνει τη δουλειά της. Πρόληψη σημαίνει σωστή πληροφόρηση και σωστή αξιολόγηση της πληροφορίας. Ο νοών νοείτω και ουαί τω ανοήτω.
