«Σώπασε, κυρ Αλέξη μου, και μην πολυδακρύζῃς, πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θά ’ναι» σιγοτραγουδούσαν στον Τσίπρα, επί μήνες, ΜΜΕ και συνεργάτες κι αυτός το έδεσε κόμπο. Κοιμόταν και ξυπνούσε με το όνειρο να ξαναπάρει πίσω την… Αγια-Σοφιά του Μαξίμου – να πάρουν επιτέλους εκδίκηση τα όνειρα που βλέπει τις νύχτες έξι χρόνων.
Να πάρει κι ο ίδιος εκδίκηση από τον αχάριστο λαό που τον αδίκησε, εκδίκηση από το πολιτικό σύστημα που τον απέβαλε, εκδίκηση από την άτιμη κοινωνία που δεν εκτίμησε τις χάρες και τα τόσα τάλαντά του και τον ταπείνωσε εκλογικά το 2019 και το 2023.
Με τούτα και με κείνα και δεδομένων των ονείρων του για επιστροφή στην πρωθυπουργία –πάση θυσία– δεν ήθελε και πολύ να βάλει μπρος το «μεγαλοφυές» σχέδιό του ο Τσίπρας.
Πρώτη κίνηση ο κατακερματισμός του ΣΥΡΙΖΑ με τον Κασσελάκη. Επόμενη, η παροχή στήριξης στον τάλανα Φάμελλο, αλλά με αναγραφόμενη «ημερομηνία λήξεως». Ακολούθησε η παραίτησή του από το ορεινό βουλευτικό έδρανο του παράλιου Πειραιά για να πάρει φόρα με το «νέο» κόμμα του, διαλύοντας έτσι οριστικά και αμετάκλητα τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πώς όμως έρχεται; Ως κάτι «νέο», όπως ψιττακίζουν τα δημοσιογραφικά και πολιτικά φερέφωνά του από τους χρυσοποίκιλτους κλωβούς τους; Όχι φυσικά! Επιστρέφει ο παλιός εκείνος Τσίπρας που θα μας μείνει αλησμόνητος: τοξικός, λαϊκιστής και με τις αποσκευές του έμφορτες εχθροπάθεια για τους πολιτικούς αντιπάλους του. Χωρίς σχέδιο, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, αλλά με έντονη την επιθυμία να πλήξει τον «μισητό εχθρό» του – ήτοι τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Και πώς θα το κάνει αυτό; Με την παλιά του τέχνη: ρίχνοντας λάσπη στον ανεμιστήρα και μοιράζοντας, σαν την «εθνική εισαγγελέα» Κωνσταντοπούλου, «κατηγορητήρια» και «ποινές».
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο «νέος» Τσίπρας μόλις με το καλό ανακοινώσει το «νέο» κόμμα του, θα προχωρήσει με το καλημέρα σε «βαρυσήμαντες» ανακοινώσεις.
Πιάνοντας το νήμα των πολιτικών σκευωριών από κει που το άφησε με τη Novartis, θα μιλήσει –τουλάχιστον αυτό μάθαμε από στελέχη που διαλέγονται μαζί του– για δύο προανακριτικές που πρέπει (!) να στηθούν. Η πρώτη για τα Τέμπη και η δεύτερη για τον ΟΠΕΚΕΠΕ με «βασικό κατηγορούμενο» τον Κυριάκο Μητσοτάκη και καμιά ντουζίνα υπουργούς του.
Για τα Τέμπη ειδικά είναι «πεπεισμένος» ότι η ΝΔ υφάρπαξε την ψήφο των πολιτών επειδή –κατά την «ανάλυσή του»– «μπάζωσε» την αλήθεια και ως εκ τούτου αυτός έχασε τις εκλογές το 2023. Εξάλλου την έχει ψελλίσει αυτήν την ανήκουστη και χυδαία θεωρία σε κάτι δηλώσεις που έκανε προ μηνών.
Για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, εκτός από τον Μητσοτάκη, «φιλοδοξεί» να καθίσει στο σκαμνί σίγουρα τον Αυγενάκη και τον Γεωργαντά – ενδεχομένως και τον Τσιάρα.
Εν ολίγοις, θέλει να κάνει τη Βουλή ένα απέραντο πολιτικό δικαστήριο. Μην ξεχνάμε εξάλλου πως διαθέτει το… now how από την περίοδο της σκευωρίας Novartis.
Αλλά για να πάρουν «εκδίκηση» τα όνειρά του πρέπει ο λαός να «διορθώσει» την ψήφο του και να παραδεχτεί ότι κακώς έστειλε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τον χειρότερο πρωθυπουργό της μεταπολίτευσης και με μια συλλογική απονενοημένη επιλογή να τον αναγορεύσει και πάλι πρωθυπουργό για να υλοποιήσει τα σχέδιά του – κάτι που δεν προκύπτει από πουθενά, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλουν οι «χρυσοί χορηγοί» του με τα ΜΜΕ που διαθέτουν.
Αντί επιλόγου τα λόγια του Μπρεχτ που θαρρείς κι είναι γραμμένα για την περίσταση: «Είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σαν νέο. Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρομούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει».
Ο «καθοδηγητής»
Στο επιτελείο του «φρέσκου» Τσίπρα ακούμε και διαβάζουμε πως βρίσκονται πολλά «νέα» πρόσωπα. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει ο πιστός συνεργάτης του, ο δημοσιογράφος Θανάσης Καρτερός, για τον οποίον οι κακές γλώσσες του ΣΥΡΙΖΑ δεν λένε και τα καλύτερα – ίσως γιατί ουκ ολίγες φορές με τα άρθρα του έχει καταχερίσει πολλά στελέχη του κόμματος. Πάντως, οι αθεόφοβοι της Κουμουνδούρου που δεν τον συμπαθούν μέχρι και το «τρώτε άφοβα μαρούλια» την εποχή του Τσέρνομπιλ θυμούνται ακόμη (σ.σ.: ο Καρτερός έχει διαψεύσει πως έγραψε κάτι τέτοιο), ενώ σκωπτικά ισχυρίζονται πως είναι ο διαχρονικός «καθοδηγητής» του Τσίπρα.
Για την ιστορία, στις 2 Μαΐου 1986, και ενώ το ραδιενεργό νέφος έμπαινε στον ουρανό της Ελλάδας, ο «Ριζοσπάστης» (διευθυντής: Γρηγόρης Φαράκος, αρχισυντάκτης: Θανάσης Καρτερός) έγραφε στο πρωτοσέλιδο: «ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΣΤΟ ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ. Αντισοβιετικό ‘‘νέφος’’», για να συμπληρώσει παρακάτω: «Η ΕΣΣΔ δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος».
Η ομάδα των συμβούλων
Στην κλειστή και σκληρή ομάδα που συμβουλεύει τον «άχαστο» Τσίπρα βρίσκονται ο «εξ απορρήτων» του Μιχάλης Καλογήρου (σ.σ.: ναι, επί θητείας του οποίου στο υπουργείο Δικαιοσύνης άλλαξαν οι περιβόητοι ποινικοί κώδικες), ο Γιώργος Βασιλειάδης, πρώην υφυπουργός και για ένα φεγγάρι κοντά στον Κασσελάκη, η Φωτεινή Μπακαδήμα, πρώην βουλευτής του ΜέΡΑ25, ο οικονομολόγος Δημήτρης Λιάκος, η νομικός Γιάννα Πεπέ, ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Χάρης Τζήμητρας, η αντιστράτηγος ε.α. της ΕΛ.ΑΣ. Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, η Ευγενία Φωτονιάτα, χημικός-μηχανικός, ο Ανδρέας Μπούσιος επικεφαλής του γραφείου Τύπου, ο δημοσιογράφος Αντώνης Παπαγιαννίδης, ενώ επ’ εσχάτοις ακούγεται πως στην προσπάθεια Τσίπρα μπορεί να συνδράμει και ο πρώην πρόεδρος της ΑΔΑΕ Χρήστος Ράμμος.
Υγ.: Κρίμα που στην «πορεία» του Τσίπρα προς τον λαό δεν θα στοιχηθεί (αν και ποτέ δεν ξέρεις, μιας και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιωτόπουλος είπε να πάνε συντεταγμένα στο «κόμμα» Τσίπρα) και ο Πολάκης με την άκρως απαραίτητη... τεχνογνωσία πώς «να βάλουμε μερικούς φυλακή».
