Σαν σήμερα, μια μέρα που φαινομενικά ξεκίνησε σαν όλες τις άλλες, γράφτηκε μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες της σύγχρονης μουσικής ιστορίας. Στις 8 Δεκεμβρίου 1980 ο John Lennon, πρώην μέλος των Beatles και μία από τις πιο εμβληματικές μορφές της μουσικής ιστορίας, έπεσε θύμα δολοφονίας.

Ήταν βράδυ, 8ης Δεκεμβρίου, όταν ο Lennon και η Yoko Ono επέστρεφαν στο σπίτι τους στο θρυλικό κτήριο The Dakota στη Νέα Υόρκη. Είχαν περάσει μια δημιουργική ημέρα, γεμάτη στούντιο, συζητήσεις και σχέδια για το μέλλον. Τίποτα δεν προμήνυε ότι σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα, ο κόσμος της μουσικής και όχι μόνο θα άλλαζε για πάντα.

Στη σκιά της εισόδου στεκόταν ο Mark David Chapman. Ένας άνθρωπος που από θαυμαστής είχε μετατραπεί σε εμμονικό διώκτη. Κρατούσε στο χέρι του ένα βιβλίο, τον «Φύλακα στη Σίκαλη», και στο μυαλό του μια διαστρεβλωμένη ιδέα ότι ο Lennon… έπρεπε να «τιμωρηθεί». Είχε ζητήσει νωρίτερα την υπογραφή του Lennon, είχε δει το πρόσωπο που πιθανότατα λάτρευε για χρόνια να χαμογελά μπροστά του. Και όμως, λίγες ώρες μετά, πάτησε τη σκανδάλη πέντε φορές. Τέσσερις σφαίρες χτύπησαν τον Lennon πισώπλατα καθώς εκείνος ανέβαινε τις σκάλες.

Ο John Lennon μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο μέσα σε λίγα λεπτά, όμως η μάχη ήταν ήδη χαμένη και η ανακοίνωση του θανάτου του προκάλεσε παγκόσμιο ηλεκτροσόκ. Ο θάνατος του, σήμανε το πέρασμα σε μια εποχή όπου η λατρεία για τα είδωλα έφερε και τους πολλούς κινδύνους.

Γιατί ο Lennon δεν ήταν μόνο ένας Beatle. Δεν ήταν μόνο ένας μουσικός-φαινόμενο. Ήταν ένα σύμβολο. Μια προσωπικότητα που ένωσε την τέχνη με την ειρήνη, τη μουσική με την ελπίδα. Τραγούδια όπως το Imagine δεν ήταν απλώς επιτυχίες, ήταν μανιφέστα μιας ολόκληρης εποχής που αναζητούσε έναν καλύτερο κόσμο, μακριά από πολέμους, εγωισμούς και βία.

Το θρυλικό...σκαθάρι, δεν υπήρξε απλώς ένας μουσικός, αλλά ένας ακούραστος πειραματιστής της τέχνης και της κοινωνίας. Από τα πρώτα χρόνια των Beatles μέχρι την σόλο καριέρα του, πειραματιζόταν συνεχώς με ήχους, ιδέες και στυλ, προκαλώντας τα όρια της μουσικής και του πολιτισμού.

Παράλληλα, η προσωπική ζωή του ήταν εξίσου πολύπλευρη και ενδιαφέρουσα. Από τη δημόσια σχέση και συνεργασία του με τη Yoko Ono, μέχρι τη συμμετοχή του σε εκστρατείες για την ειρήνη, ο Lennon ζούσε με ένταση και πάθος, μετατρέποντας κάθε εμπειρία σε δημιουργία και μήνυμα.

Για αυτό και η δολοφονία του άνοιξε πληγές που χρειάστηκαν χρόνια για να κλείσουν. Έθεσε ερωτήματα για τη φύση της φήμης, για την εμμονή κάποιων ανθρώπων με τα είδωλα τους, για την ευαλωτότητα όσων βρίσκονται στο προσκήνιο. Το γεγονός ότι ο Chapman, ένας άνθρωπος που υποτίθεται ότι θαύμαζε τον Lennon, μετέτρεψε τον θαυμασμό σε καταστροφική βία, έμεινε ως μια από τις πιο σκοτεινές αντιφάσεις της ανθρώπινης ψυχολογίας.

Κι όμως, σήμερα, δεκαετίες μετά, ο Lennon είναι ακόμη εδώ. Στις κιθάρες που ξεκινούν κάθε νέο μουσικό ταξίδι, στα camp του Central Park όπου συγκεντρώνονται άνθρωποι στο Strawberry Fields για να αφήσουν λουλούδια, κεριά και ψιθυρισμένους στίχους. Στα όνειρα εκείνων που πιστεύουν ακόμη πως ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, γιατί τους το έμαθε ο ίδιος.

Κι έτσι, σαν σήμερα, δεν θρηνούμε μόνο, συνεχίζουμε να φανταζόμαστε έναν κόσμο… όπως τον τραγούδησε ο John Lennon. Και θυμόμαστε πόσο εύθραυστη είναι η ελπίδα και πόσο μεγάλη δύναμη μπορεί να έχει μια φωνή που μιλάει για την αγάπη, την ειρήνη και την ελευθερία.