Η τακτική που ακολούθησε ο Νίκος Ανδρουλάκης στο θέμα της Προεδρίας της Δημοκρατίας προκαλεί γκρίνιες στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη υποστηρίζουν πως το κόμμα εμφανίζεται να ακολουθεί τις εξελίξεις και όχι να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων, ενώ η στάση του αρχηγού τους ουσιαστικά αναδεικνύει και τις χαμηλές πτήσεις που εμφανίζει στο ερώτημα περί καταλληλότητας για τη θέση του πρωθυπουργού.
Η ηγετική ομάδα του κόμματος δείχνει να έχει χωριστεί στα δύο. Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να κινείται με μικροκομματική λογική στο θέμα της Προεδρίας της Δημοκρατίας.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι η αντιμετώπιση της επιλογής του πρωθυπουργού για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε ο Αλέξης Τσίπρας την επιλογή του Σταύρου Δήμα το 2014, με στόχο να ρίξει την τότε κυβέρνηση. Διότι την ώρα που στελέχη του δηλώνουν πως ο Κωνσταντίνος Τασούλας διαθέτει τα εχέγγυα για τη θέση, την ίδια ώρα μιλά για «κομματική επιλογή» από την πλευρά του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Το ΠΑΣΟΚ είναι εκτεθειμένο με τη στάση του. Και βγαίνει χαμένο από τη διαδικασία των… υποψηφιοτήτων. Διότι θα μπορούσε να έχει κάνει την πρότασή του, για να περιορίσει τις επιλογές του πρωθυπουργού. Ή να συμφωνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να δημιουργηθεί η εικόνα ενός κοινού μετώπου.
Και αυτό ενώ δηλώνει ο Νίκος Ανδρουλάκης πως θα κυβερνήσει, εάν έρθει πρώτο το ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές, με συνεργασίες με την Αριστερά, με την οποία δεν μπορεί να συμφωνήσει σε ένα πρόσωπο για έναν θεσμικό –αλλά χωρίς ουσιαστικές πολιτικές αρμοδιότητες– ρόλο.
Από την άλλη, φάνηκε ότι δεν μπορεί να στριμώξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη με εκβιαστικά διλήμματα και ανεδαφικές αναφορές σε δήθεν πολιτικές παραδόσεις. Από το win win στο οποίο ευελπιστούσε βρέθηκε στο μονά ζυγά… χαμένος.
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
