«Αν είχα διαφωνίες με το ΠΑΣΟΚ, δεν θα αποδεχόμουν την πρόταση για υποψήφιος της ΠτΔ», δήλωσε ο Τάσος Γιαννίτσης που με ένα άλμα λογικής επιχείρησε να επιρρίψει ευθύνες στη Νέα Δημοκρατίας για το γεγονός πως ο Πάνος Καμμένος με τους ΑΝΕΛ συνεργάστηκε με τον Αλέξη Τσίπρα για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Είχε προηγηθεί η Λούκα Κατσέλη, η οποία κατηγόρησε τον Κωνσταντίνο Τασούλα ως κομματικό υποψήφιο, δηλώνοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι η ίδια είναι καλύτερη υποψηφιότητα.
Το γεγονός ότι δύο εκ των υποψηφίων για την Προεδρία της Δημοκρατίας δίνουν συνεντεύξεις προκειμένου να πείσουν πως δεν αποτελούν κομματικές επιλογές, ασκώντας όμως κριτική στο πρόσωπο που επέλεξε να προτείνει ο πρωθυπουργός προκαλεί ερωτήματα. Πολύ περισσότερο για το γεγονός πως δίνουν συνεντεύξεις.
Ξεπερνώντας όμως το γεγονός αυτό καθαυτό, το ερώτημα που προκύπτει, για παράδειγμα, για τον Τάσο Γιαννίτση είναι τι ακριβώς εννοεί όταν δηλώνει πως δεν έχει διαφωνίες με το ΠΑΣΟΚ; Υπήρξε υπουργός και μάλιστα κορυφαίος σε αυτό. Όπως και η Λούκα Κατσέλη, πριν βρεθεί δίπλα στον ΣΥΡΙΖΑ και την τότε κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου.
Τώρα το πώς προκύπτει ότι ο Κωνσταντίνος Τασούλας είναι κομματική επιλογή και οι άλλοι υποψήφιοι όχι είναι άξιον απορίας. Και τα όσα λαμβάνουν χώρα δείχνουν πως ο στόχος ήταν άλλος τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ, που λειτούργησαν με σκεπτικό το οποίο αποτυπώθηκε στα αιτήματά τους να προέρχεται ο υποψήφιος πρόεδρος από την Κεντροαριστερά για να… συναινέσουν.
Το Σάββατο πραγματοποιείται η πρώτη ψηφοφορία. Θα ακολουθήσουν τουλάχιστον τρεις ακόμη. Η εκλογή της επιλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη θεωρείται δεδομένη. Οπότε οι επιθέσεις που εξαπολύονται σε βάρος του με έωλες κατηγορίες δείχνουν ότι το πρόβλημα δεν είναι το πρόσωπο. Ούτε ήταν και η κεντροδεξιά προέλευσή του. Στο τέλος, όμως, αυτές οι επιθέσεις εκθέτουν αυτούς που τις σχεδιάζουν και τις εκτελούν...
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
