Η επιβολή της τάξης δεν είναι πολυτέλεια, είναι υποχρέωση της πολιτείας και θεμελιώδης αρχή της δημοκρατίας. Γιατί τόση βία; Γιατί η ατιμωρησία έχει καταστεί συνώνυμο μιας παρεξηγημένης έννοιας: ανοχή. Προφανώς οι κοινωνιολόγοι και οι ψυχολόγοι εντοπίζουν το εκλυτικό αίτιο που γεννά τη βία, αλλά εν τω μεταξύ οι πολίτες αισθάνονται απροστάτευτοι.
Ποιος τους προστατεύει; Κανείς δεν θέτει το ερώτημα ή, μάλλον, κανείς δεν έχει το θάρρος να το θέσει. Γιατί κανείς δεν τολμάει να βάλει τέλος στην παραβατικότητα επιβάλλοντας πραγματικές τιμωρίες, αντί συμβολικών προστίμων, αναστολών στις ποινές και μέτρων που στην ουσία οδηγούν στην επανάληψη πράξεων που στρέφονται κατά του κοινωνικού συνόλου.
Υπάρχει απάντηση; Ναι, όποιος βιαιοπραγεί, προπηλακίζει, εμποδίζει την κυκλοφορία στους δρόμους, πρέπει να λογοδοτεί για τις πράξεις του. Από αυτούς που καταστρέφουν περιουσίες για... ιδεολογικούς λόγους, μέχρι εκείνους που κλείνουν τους δρόμους γιατί έχουν δίκιο. Δίκιο έχουν, δικαίωμα δεν έχουν. Νόμος δεν είναι το δίκιο του διαμαρτυρόμενου. Τελεία και παύλα.
Συνεπώς, επιβολή του νόμου και μηδενική ανοχή είναι η απάντηση. Δεν γίνεται να παραλύει η χώρα με τη δημοκρατία στα μπλόκα. Ούτε κάθε λίγο μια πορεία να καταλήγει σε επεισόδια και βανδαλισμούς. Η δημοκρατία έχει κανόνες.
