Μία ενδιαφέρουσα παραπομπή… βιβλιογραφίας στα περιλάλητα πρακτικά του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών, στις 6 Ιουλίου του 2015, την επομένη δηλαδή του διχαστικού δημοψηφίσματος, είναι και οι αποκαλύψεις του Φρανσουά Ολάντ αναφορικά με το αίτημα Τσίπρα για… επιστροφή στη δραχμή.
Ο Γάλλος πρόεδρος στο βιβλίο του «Ενας πρόεδρος δεν πρέπει να τα λέει αυτά» -που κυκλοφόρησε το 2017 και βασίζεται στα όσα εκμυστηρεύτηκε στους δημοσιογράφους της εφημερίδας Le Monde Φαμρπίς Λομ και Τζεράρ Νταβέ- φέρνει, μεταξύ άλλων, στο φως μια συνομιλία του με τον Βλαντίμιρ Πούτιν στην οποία ο Ρώσος πρόεδρος του εκμυστηρεύτηκε ότι η Ελλάδα διερεύνησε τη δυνατότητα να εκτυπώσει στη Ρωσία «νέες δραχμές», στην περίπτωση Grexit. «Ηθελα να σου δώσω αυτή την πληροφορία για να καταλάβεις καλά ότι δεν είναι καθόλου αυτό που επιθυμούμε», πρόσθεσε ο Πούτιν, σε μία προφανή προσπάθεια να καταδείξει ότι η Μόσχα δεν σκόπευε να λειτουργήσει ως... σφήνα στις προθέσεις και τις βουλές των Βρυξελλών. Ωστόσο, ο ίδιος ο Ολάντ εκφράζει τον προβληματισμό του για τα πραγματικά κίνητρα του Ρώσου προέδρου.
Η σφήνα… Λαφαζάνη
Η επίμαχη συνομιλία τοποθετείται την ίδια ημέρα όπου στο Προεδρικό Μέγαρο πραγματοποιείται το περιβόητο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, υπό τον Προκόπη Παυλόπουλο, το αποτέλεσμα του οποίου ήταν να συμφωνήσουν όλες οι δυνάμεις, πλην ΚΚΕ, ότι υποστηρίζουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να υπογραφεί μια νέα συμφωνία με τους εταίρους. Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης, στην Ηρώδου Αττικού βρέθηκε και ο τότε υπουργός, Παναγιώτης Λαφαζάνης, που μαζί με τον Α. Τσίπρα είχαν τηλεφωνική επικοινωνία με τον Βλαντίμιρ Πούτιν για την κοπή νομισμάτων.
Επισήμως η τότε κυβέρνηση έχει διαψεύσει σε όλους τους τόνους τη σχετική εξιστόρηση Ολάντ αναφέροντας ότι «στις τηλεφωνικές συνομιλίες Τσίπρα-Πούτιν ποτέ δεν ετέθη τέτοιο θέμα (σ.σ.: να τυπωθούν δραχμές)… ίσα ίσα, κοινός τόπος και των δύο υπήρξε πάντοτε το ότι η μόνη προοπτική για την Ελλάδα είναι η παραμονή στην Ευρωζώνη».
Ομόθυμα καταδικαστική στο ενδεχόμενο κοπής εθνικού νομίσματος ήταν η αντίδραση της τότε αντιπολίτευσης. «Ολοι συνειδητοποιούν ότι με τον Αλέξη Τσίπρα δεν μπορεί να υπάρχει καμία ασφάλεια για την πορεία που ακολουθεί η χώρα», είχε σχολιάσει η ΝΔ, ενώ το Ποτάμι καλούσε τον τότε πρωθυπουργό σε απολογία.
Οι αφηγήσεις του Φρανσουά Ολάντ, που σίγουρα πρόσθεσαν σελίδες στο ογκωδέστατο πολιτικό θρίλερ της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έχουν αναφορά την επίσκεψη του Α. Τσίπρα στη Μόσχα, τον Απρίλιο του 2015, μήνες δηλαδή πριν από το δημοψήφισμα και τα capital controls, κατά τη διάρκεια της οποίας είχε ρωτήσει για πρώτη φορά τον Βλαντιμίρ Πούτιν εάν η κυβέρνηση θα μπορούσε να τυπώσει χαρτονομίσματα δραχμής στη Ρωσία. Αμέσως μετά είναι που ο Ρώσος πρόεδρος τηλεφωνεί στον Γάλλο ομόλογό του προκειμένου να του κάνει μια απλή ερώτηση: Σκέφτεται, μήπως, η Ρωσία να βοηθήσει την Ελλάδα σε περίπτωση Grexit;
Ωστόσο, ο Ολάντ δεν αποκλείει ο Πούτιν να του μετέφερε την επίμαχη συνομιλία του με τον Τσίπρα για να μη θεωρηθεί ότι ήταν εκείνος που έσπρωξε την Ελλάδα εκτός ΕΕ. Ισως πάλι να ήθελε απλά να του επισημάνει την άποψή του πως το Grexit ήταν ένας κίνδυνος που έπρεπε πάση θυσία να αποφευχθεί.
Το επίμαχο απόσπασμα από το βιβλίο, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «La Tribune», είναι σίγουρα μία απτή απόδειξη ότι στην ελληνική κυβέρνηση υπήρξε πραγματικά η σκέψη να φύγει η χώρα από την Ευρώπη… Αλλά ο Ολάντ, τουλάχιστον όπως εμφανίζεται από τους δημοσιογράφους-συγγραφείς του βιβλίου, δεν ήθελε ούτε να ακούσει για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Γι’ αυτό στη συνέχεια αναλαμβάνει ρόλο «συμβούλου» του «θορυβώδους Ελληνα αδελφού», όπως χαρακτηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα. Οι δύο συγγραφείς συνδέουν τη στάση Ολάντ με τα πολιτικά μηνύματα που ήθελε να περάσει και στο εσωτερικό της χώρας του και την προσπάθειά του να στριμώξει τον Μελανσόν και τους οπαδούς της «άλλης Αριστεράς», αποδεικνύοντας ότι η Γαλλία υπό τη δική του ηγεσία ήταν ο καλύτερος σύμμαχος της ελληνικής κυβερνώσας Αριστεράς.
«Τα σκυλιά, οι Γερμανοί»
Αποκαλυπτικός είναι εξάλλου και ο τηλεφωνικός διάλογος που είχε ο πρόεδρος Ολάντ με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Μισέλ Σαπέν:
-«Αυτά τα σκυλιά, οι Γερμανοί, έχουν πιαστεί από το επιχείρημα ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο».
-«Είναι ικανοί… Υπάρχει μια δήλωση της Μέρκελ που λέει ότι η απομείωση του χρέους δεν συζητείται… Η Λαγκάρντ ήταν υπέρ του Grexit. Μου το είχε πει. Με επιχειρήματα που είχαν κάποια βάση: πιστεύει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να διασωθεί με το χρέος που έχει και ότι το καλύτερο είναι να τη βγάλουν από την Ευρωζώνη. Η Λαγκάρντ είναι ευγενική, αλλά δέχεται πίεση από τους Αμερικανούς και πίεση από τη διοίκηση του ΔΝΤ. "Είστε σκληροί με τους Αφρικανούς, γιατί όχι με την Ελλάδα;", της λένε».
Ολα τα παραπάνω άραγε θα μπορούσαν ποτέ να αποτελούν θεσμική και σοβαρή πολιτική; Το ερώτημα σίγουρα θα απαντηθεί από την ιστορία. Κάθε άλλη ερμηνεία εντάσσεται στη μυθολογία των λαών και των κυβερνήσεων
