Ουδείς μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς αναζητεί ο Αλέξης Τσίπρας και όσοι έχουν αναλάβει το «ξέπλυμα» των πολιτικών που οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού, μέσα από τη δημοσιοποίηση των «πρακτικών» της 6ης Ιουλίου του 2015. Δείχνει ν΄ αναζητεί μια… ρεβάνς στο πλαίσιο του rebranding και της επιστροφής του στην κεντρική πολιτική σκηνή με το νέο κόμμα που ετοιμάζει και με τη στήριξη ορισμένων ΜΜΕ και επιχειρηματιών που έχουν αναλάβει να τον… ξανασυστήσουν σε ένα κοινό που όμως τον ξέρει απέξω κι ανακατωτά.
Η ιστορία με τα ανυπόγραφα «πρακτικά» για τα οποία δεν υπάρχουν ηχητικά, δείχνει την προσπάθεια που βρίσκεται σε εξέλιξη να δείξει ο Αλέξης Τσίπρας –και οι συν αυτώ– πως ούτε κωλοτούμπα έκανε με το δημοψήφισμα ούτε άλλαξε στάση και απλά ήταν ένας δήθεν σκληρός διαπραγματευτής που έφερε ένα δήθεν καλύτερο μνημόνιο. Ως προς το τελευταίο, οι πολίτες έχουν άποψη σαφή και ξεκάθαρη και ό,τι και να πει οποιοσδήποτε δεν αλλάζει. Το τρίτο μνημόνιο και αχρείαστο ήταν και κατέστρεψε τον κοινωνικό ιστό με μέτρα που όποιος τα δει αναλυτικά θα καταλάβει και τι ακριβώς διαπραγματεύθηκε για 17 ώρες ο Αλέξης Τσίπρας.
Όσο για τα περί Kolotoumpas η ουσία είναι –όπως την περιγράφουν και σύντροφοί του που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου– ότι το βράδυ του δημοψηφίσματος που έδειξε το Όχι, στο Μαξίμου υπήρχε πανικός. Πανικός γι' αυτό που θα ερχόταν αν δεν γινόταν σαφές προς όλες τις πλευρές πως ούτε θέμα εξόδου από το ευρώ ετίθετο ούτε και ρήξη με την Ευρώπη και τους δανειστές.
Η έκτακτη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών ήταν αποτέλεσμα αυτού του πανικού και της απαίτησης των δανειστών η διαπραγμάτευση που ξεκινούσε και η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης να είχε αυξημένη πλειοψηφία. Οι δανειστές δεν είχαν καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και απαίτησαν ένα είδος… εγγύησης για την εφαρμογή των μέτρων που θα συμφωνούσαν με την ελληνική πλευρά.
Και είναι χαρακτηριστικό πως υπήρχε και τελεσίγραφο γι' αυτό, όπως φαίνεται από τα «πρακτικά», ο Προκόπης Παυλόπουλος δήλωνε πως περνά η ώρα και ότι έπρεπε να μιλήσει με τον Ολάντ προκειμένου να μεταφέρει ένα μήνυμα συμφωνίας. Η δε αναφορά του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, μεταβατικού προέδρου της ΝΔ, μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου περιγράφει την ουσία αφού ούτε λίγο ούτε πολύ εμφανίστηκε να επισημαίνει πως αν τα κόμματα που τάχθηκαν υπέρ του Ναι γνώριζαν ότι και το Όχι θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα θα το στήριζαν.
Ο όρος kolotoumpa άλλωστε έγινε διεθνής με πρωτοσέλιδα ξένων εφημερίδων που παρακολουθούσαν από κοντά τις εξελίξεις στην Ελλάδα, ειδικά μετά την ανάληψη της εξουσίας από την Πρώτη Φορά Αριστερά και τμήμα της ακροδεξιάς, όπως παρακολουθούσαν και το πρώτο απίστευτο εξάμηνο της βαρουφάκειας δημιουργικής ασάφειας που είχε εξιτάρει τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος λίγους μήνες μετά μιλούσε για… αυταπάτες, όπως αυτές που είχε ταΐσει τον ελληνικό λαό.
Μιλάμε άλλωστε για τον πολιτικό που τον Σεπτέμβριο του 2014 δήλωνε πως θα σκίσει το Μνημόνιο μόλις εκλεγεί –13 Σεπτεμβρίου 2014– και στις 29 Ιουλίου του 2015 στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» και στον μετέπειτα ευρωβουλευτή του Κώστα Αρβανίτη δήλωνε χωρίς αιδώ ότι το είχε πει αυτό μια φορά το… 2012.
Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας το 2024 σε συνέδριο της «Καθημερινής» –τότε που δήλωνε πως το παρακάνανε με τη Novartis, τη σκευωρία που έστησαν για να διασύρουν πολιτικούς αντιπάλους– μιλούσε για ένα είδος δραματοποίησης μέσω του δημοψηφίσματος του 2015. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δραματοποιήθηκε μια κατάσταση για να περάσει πιο εύκολα αυτό που ήθελαν οι δανειστές και να μη φανεί ότι υπαναχώρησε ο… ηγέτης της Αριστεράς, ο οποίος είχε περπατήσει όπως όλοι γνωρίζουν και στους δρόμους της… Γένοβα.
Τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του –με τους οποίους σήμερα δεν μιλά αναζητώντας ο ίδιος τον δημοκρατικό καπιταλισμό και ένα πιο κεντρώο προφίλ– έπαιξαν τη χώρα στα ζάρια. Και όταν ο ίδιος και η στενή του παρέα διαπίστωσαν ότι ακουγόταν ο ήχος των… ελικοπτέρων που θα τους βοηθήσουν να την κοπανήσουν για να αποφύγουν αυτά που έρχονταν τότε μετατράπηκαν στα καλύτερα –κατά Βαγγέλη Βενιζέλο– delivery boys.
Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά συζητήσεις καθώς και αναγνώσεις που μπορεί να γίνουν από συμφραζόμενα και συζητήσεις χωρίς ουσία. Τα αποτελέσματα ήταν συγκεκριμένα και δεν αλλάζουν όσο και αν ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να πείσει πως δεν έκανε kolotoumpa. Είναι ο πολιτικός που θα μείνει στην ιστορία για το πώς η πρώτη φορά αριστερά μπορεί να διαλύσει μια χώρα και το πώς ζητεί μια δεύτερη ευκαιρία για να τελειώσει αυτό που δεν κατάφερε…
