Εκκωφαντικά φαίνεται πως απαντά, σύμφωνα με πληροφορίες, η ομάδα της Έφης Αχτσιόγλου, η οποία αποχώρησε χθες από τον ΣΥΡΙΖΑ, στον πρόεδρο του κόμματος Στέφανο Κασσελάκη που νωρίτερα σήμερα, Παρασκευή, με ανάρτησή του δήλωσε πως θα απέσυρε την υποψηφιότητά του για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, αν η Έφη Αχτσιόγλου του έλεγε ότι θέλει την καρέκλα. 

Από την πλευρά της ομάδας Αχτσιόγλου φέρεται να επισημαίνεται ότι η χυδαιότητα της σημερινής ανάρτησης του κ. Κασσελάκη επιβεβαιώνει την ορθότητα της επιλογής τους να αποχωρήσουν από το κόμμα Κασσελάκη. «Δεν έχουμε καμία διάθεση να ακολουθήσουμε τον δρόμο που ο ίδιος έχει επιλέξει για τον εαυτό του. Για άλλη μια φορά απαντά στην πολιτική κριτική με προσωπικές επιθέσεις», διαρρέουν.

Η σπόντα για το «πουμαρό» 

Στη συνέχεια, το περιβάλλον της ομάδας Αχτσιόγλου καλεί τον Κασσελάκη να διαβάσει πάλι τις δηλώσεις αποχωρήσεων, για να καταλάβει αν φεύγουν για πολιτικούς λόγους ή όχι, ενώ παράλληλα, τον ειρωνεύονται, λέγοντας πως υπάρχει «σοβαρό ενδεχόμενο να νομίζει ότι είναι "πουμαρό" τα λόγια τους, υπενθυμίζοντας την ατάκα που είχε εκφράσει ο πρόεδρος κατά την ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος περί «πολιτικής πουμαρό» που ακολουθούσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

«Αν θέλει να κατανοήσει και τους υπόλοιπους πολιτικούς λόγους των μαζικών αποχωρήσεων χιλιάδων αγωνιστών από το κόμμα του, τον παραπέμπουμε στη χθεσινή δήλωση των μελών της Κεντρικής Επιτροπής, αλλά και στα δεκάδες άλλα κείμενα αποχωρήσεων που έχουν κατατεθεί τις τελευταίες ημέρες, λαμβάνοντας υπόψη μας το σοβαρό ενδεχόμενο να νομίζει οτι είναι "πουμαρό"», αναφέρεται συγκεκριμένα.

Ακόμα υπογραμμίζουν: «Η δική μας υποχρέωση είναι η επιλογή της ευθύνης και της ελπίδας: η μαχητική αντιπολίτευση απέναντι στην επικίνδυνη κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, κάτι που είναι φανερό ότι ο κ. Κασσελάκης αδυνατεί να υπηρετήσει».

Στο τέλος, καταλήγουν με ένα «όλο νόημα» υστερόγραφο: «Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται πολύ θράσος ένας άνθρωπος που δεν έχει υπάρξει στην Αριστερά παρά μόνο ως διεκδικητής ή κάτοχος καρέκλας να κάνει μαθήματα ανιδιοτέλειας σε ανθρώπους που έχουν δώσει πολιτικές και κοινωνικές μάχες επί πολλά χρόνια στα κινήματα και στο κόμμα χωρίς καμιά απολύτως καρέκλα».