Μακάβριο κι όμως αληθινό: Πριν ακόμη καταγραφεί το εύρος της καταστροφής, πριν αποτιμηθούν οι ζημιές, πριν ο πρωθυπουργός συναντήσει την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ανακοινωθούν συνολικά τα μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση για τους πληγέντες και τις περιουσίες τους, οι σκαπανείς της αντιπολίτευσης άρχισαν το σκάψιμο.
Παλιά τους τέχνη κόσκινο: Μέχρι και ο «πού να σε κρεμάσω» Στέφανος Κασσελάκης –με πολλά βαρύ «πολακικό» ύφος– πήρε την τσάπα και άρχισε το σκάψιμο προκειμένου να μη χάσει σπιθαμή εδάφους μεταξύ των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ στο διαγωνισμό «θαψίματος». Στον ίδιο ρυθμό και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ώστε να μην κατηγορηθεί από τους συντρόφους του ότι δεν... σκάβει βαθιά, αλλά και ο Νίκος Ανδρουλάκης για μη χάσει το στόχο να... γίνει το ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ουδόλως ενδιαφέρουν τον κόσμο, πρωτίστως τους πληγέντες, τα φληναφήματα και οι πομφόλυγες της αντιπολίτευσης για να βρει λύσεις στα προβλήματά του και στο αδιέξοδο στο οποίο περιήλθε η καθημερινότητά του. Αναμένει πράξεις και έργα από την κυβέρνηση: όπως με τον «Ιανό» και όπως σε κάθε περίπτωση που χρειάστηκε και αυτή ήταν παρούσα και δίπλα του. Αυτό χρειάζονται οι άνθρωποι που είδαν τις ζωές τους να βουλιάζουν στα λασπόνερα και οι επιχειρήσεις που καταστράφηκαν, και όχι λαρυγγισμούς και άκριτη κριτική.
Ο κόσμος στις πληγείσες περιοχές δοκιμάζεται και χρειάζεται δοκιμασμένους στα δύσκολα για να βγει από τη δοκιμασία και όχι πολιτικούς «υπό δοκιμή» για να τα κάνουν χειρότερα. Η ανασυγκρότηση απαιτεί συγκρότηση που εμφανώς στερείται η αντιπολίτευση.
