Η Ελλάδα είναι στα μάτια πολλών στη διεθνή σκηνή μια όαση κανονικότητας και ηρεμίας. Αυτό είναι επίτευγμα, σε μια εποχή που πολλά και καθ’ όλα δυσεξήγητα συμβαίνουν γύρω μας. Στο μεταναστευτικό μπήκε τάξη και το Λιμενικό κάνει πλέον άφοβα τη δουλειά του, αγνοώντας τα «κρωξίματα» των ΜΚΟ. Η Ελλάδα είναι από το 2019 και μετά πυλώνας σταθερότητας και ειρήνης. Γύρω μας επικρατεί χάος. Οι σκηνές που φτάνουν στις οθόνες μας, κυρίως πλέον μέσω των κοινωνικών μέσων και δη πολλές φορές «αφιλτράριστες», είναι αποκαρδιωτικές.
Η δουλειά των επαγγελματιών της ενημέρωσης γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Πολλοί προσπαθούν να «σχετικοποιήσουν» τα πάντα για να πετύχουν αυτό που θέλουν. Οι άνθρωποι της ενημέρωσης αναγκαζόμαστε να φτάσουμε στις ακρώρειες για την αλήθεια. Για τα αίτια των συμβάντων, απαντήσεις πολλές φορές δεν υπάρχουν διαθέσιμες και οι διάφορες αναλύσεις ή «αναλύσεις» συχνά δεν διαφωτίζουν. Η προπαγάνδα και οι διάφορες «οπτικές» θριαμβεύουν. Όλοι έχουν δίκιο, όλοι νικούν, όλοι προηγούνται, όλοι έχουν το ηθικό ή το όποιο άλλο πλεονέκτημα.
Κάποιος σήμερα για να μπορεί να έχει μια υποψία έστω για τα αίτια των τεκταινομένων, πρέπει να είναι σε μόνιμη εγρήγορση και σε θέση να βλέπει και φυσικά να αξιολογεί. Και πάλι αυτά ίσως να μην αρκούν. Απαιτείται συνεχής μελέτη και σχολαστική παρακολούθηση της επικαιρότητας. Που πλέον, έχοντας ζοφερά χαρακτηριστικά, τις περισσότερες φορές αγχώνει και καταθλίβει τον μέσο άνθρωπο, σε μια εποχή που οι συνθήκες ζωής είναι γενικότερα πολύ απαιτητικές. Οι νέες τεχνολογίες βοηθούν, όμως πολλές φορές χρησιμοποιούν παραμορφωτικά κάτοπτρα, κάνοντας τη ζωή μας ακόμα πιο δύσκολη. Τα fake news είναι παντού. Οι δε θεωρίες συνωμοσίας βρίσκουν γόνιμο έδαφος. Όταν κάποιοι «σκαλώνουν», αυτές είναι ο μόνος τρόπος τους για την κατανόηση του κόσμου γύρω τους. Φανταστείτε ποια είναι η επίδρασή τους…
Η βία γύρω μας είναι κυρίαρχη. Η γενικότερη «απανθρωποίηση» μας αγγίζει όλους. Στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή ρέουν ποταμοί αίματος. Οι εισερχόμενες εικόνες μάς δοκιμάζουν. Πόλεμοι όμως μαίνονται και στους δρόμους των μεγαλουπόλεων της Δύσης, όπου κυριαρχεί το έγκλημα. Οι ψυχολογικές και κοινωνιολογικές αναλύσεις, εγκλωβισμένες στα κυρίαρχα αφηγήματα αλλά και σε ιδεολογικές αγκυλώσεις, δεν βλέπουν τα πραγματικά αίτια των προβλημάτων της διαβίωσης στον σύγχρονο κόσμο. Και αυτός εξοστρακίζει πολλούς, που αδυνατούν να τον κατανοήσουν και να ομονοήσουν μαζί του. Η ανθρώπινη ζωή αποϊεροποιείται με γοργούς ρυθμούς. Και ήρθαν στη ζωή μας και οι ταυτοτικοί πόλεμοι. Η διάκριση μεταξύ καλού και κακού είναι πλέον «θολή». Κάποιοι πατούν πάνω σε αυτό και «αχόρταγοι», θέλουν και τις ψυχές μας.
Στην Ελλάδα κρατούμε τα μπόσικα, την ώρα μάλιστα που ο κόσμος γύρω μας έχει μετατραπεί σε ζούγκλα. Αυτό πρέπει να εκτιμηθεί. Υπάρχει εδώ στην πατρίδα συνοχή, ενώ η αντιμετώπιση των θεμάτων που απασχολούν την κοινωνία είναι ορθολογική. Έχουμε αντιστάσεις, πάθαμε και μάθαμε και επιλέξαμε την πολιτική σταθερότητα, διώκοντας προ ετών από την εξουσία τους θιασώτες του χάους. Αποφύγαμε έτσι πολλά δεινά και ήταν αυτή μια σπουδαία λαϊκή νίκη.
