Ουδείς ασχολείται μαζί τους. Η εκκοσμίκευση στη Δύση καλά κρατεί και δυστυχώς, έχει τυφλώσει τους πάντες. Οι χριστιανοί της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, διωκόμενοι διαχρονικά από πολλούς, προσπαθούν να κρατηθούν στις εστίες τους. Τα δεινά που υφίστανται οι χριστιανοί του Ιράκ - οι περισσότεροι μέλη αρχαίων Εκκλησιών - οι οποίοι εξαναγκάστηκαν σε εγκατάλειψη των πατρογονικών τους εστιών, δεν γνωστοποιούνται. Και σαν να μην έφταναν αυτά, φτάνοντας πολλοί εξ αυτών στη Δύση, είχαν να αντιμετωπίσουν και την εχθρότητα αριστερών γραφειοκρατών (βλ. περιστατικά στην Καλιφόρνια) που τους αρνούνταν τη χορήγηση ασύλου με εξωφρενικές δικαιολογίες και τους υποχρέωσαν να γυρίσουν πίσω στο σίγουρο – πολλές φορές - θάνατο. Για εκείνους, δεν υπήρχε το καθεστώς του sanctuary city… Και αυτό από μόνο του αναδεικνύει την ανειλικρίνεια ορισμένων που προπαγανδίζουν τη λογική των ανοικτών συνόρων, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Η Αίγυπτος (εκεί οι Κόπτες δεινοπαθούν), η Λιβύη, ο Λίβανος,το Ιράν, η Συρία και η Τουρκία, είναι τόποι όπου οι χριστιανοί υπόκεινται επίσης σε εκτεταμένες παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους. Η απαγωγή στη Βύβλο, μεταφορά στη Συρία και δολοφονία εκεί από ισλαμιστές του επιφανούς χριστιανού αξιωματούχου Πασκάλ Σλεϊμάν τον περασμένο Απρίλιο, προκάλεσε μεγάλη ένταση στο Λίβανο. Χριστιανοί συγκρούστηκαν στους δρόμους της Βύβλου με Σύριους πρόσφυγες. Η δε ηγεσία του στρατού της Χώρας των Κέδρων ήταν σαφής. Με δημόσια τοποθέτησή του που διακινήθηκε από το εθνικό πρακτορείο ειδήσεων ΝΝΑ, το χριστιανικό κόμμα Λιβανικές Δυνάμεις επισήμανε ότι η εμπλοκή της Χεζμπολάχ στις υποθέσεις του Λιβάνου έχει αρνητικό αντίκτυπο στην εθνική ασφάλεια και αποτελεί καταλύτη για «ένοπλο χάος και εγκληματικές δραστηριότητες». Επίσης, υπογράμμισε «την ανάγκη να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα για να διατηρηθεί η σταθερότητα στη χώρα». Επίσης, αναφέρθηκε στη Χεζμπολάχ, εστιάζοντας στα έργα και στις ημέρες της: «παράνομες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της διακίνησης ναρκωτικών και του λαθρεμπορίου» (πηγή: NNA).
Η αιμοσταγής οργάνωση Χεζμπολάχ, για την οποία οι «προοδευτικοί» της Δύσης εκφράζουν τη συμπάθειά τους, επί δεκαετίες δολοφονούσε χριστιανούς, άσχετα αν τα τελευταία χρόνια προσπάθησε να τους προσεγγίσει εμφανιζόμενη μάλιστα και ως «προστάτης». Ουδείς χριστιανός εμπιστεύθηκε ποτέ τους σιίτες τρομοκράτες, άσχετα αν η συμμετοχή όλων στις κυβερνήσεις της Βηρυτού επιβάλλει ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας. Η Χεζμπολάχ άλλωστε, διαχρονικά ζητά την επιβολή της σαρία στον Λίβανο, όπου περίπου το 34% του πληθυσμού είναι χριστιανοί. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: όσο η σιιτική τρομοκρατική οργάνωση βρίσκεται στο Λίβανο και συμμετέχει στη νομή εξουσίας έχοντας καταστεί κράτος εν κράτει και όσο χρησιμοποιεί τη χώρα ως πλατφόρμα επιθέσεων (κυρίως κατά του Ισραήλ), οι χριστιανοί εκεί θα κινδυνεύουν. Οι δε μνήμες του εμφυλίου πολέμου στη Χώρα των Κέδρων (1975–1990), όταν οι χριστιανοί υποχρεώθηκαν να πολεμήσουν εναντίον ενός μετώπου Παλαιστίνιων, παναραβιστών, σουνιτών, σιιτών και αριστεριστών, είναι ακόμα νωπές στις μνήμες πολλών χριστιανών. Η Χεζμπολάχ ήταν η μόνη οργάνωση που με το πέρας του πολέμου αρνήθηκε να αφοπλιστεί, ενώ εξακολουθεί, θέτοντας σε κίνδυνο τους πάντες, να προσπαθεί να ελέγξει τις μεταφορές στον Λίβανο, για προφανείς λόγους. Αυτό και μόνο αποδεικνύει το άθλιο ποιόν της.
Συνολικότερα, σε όλο τον κόσμο περίπου 400.000.000 χριστιανοί βρίσκονται υπό διωγμό, πληρώνοντας την ομολογία πίστεώς τους. Καιρός η Δύση να εστιάσει την προσοχή της στα δεινά που υφίστανται.
