Ο λαϊκισμός και η μετριοκρατία που συνδυαστικά κυριαρχούν στα αντιπολιτευόμενα την κυβέρνηση κόμματα ενθαρρύνουν τον δημοψηφισματικό χαρακτήρα των εκλογών για το Ευρωκοινοβούλιο, κάτι άλλωστε που προφανώς εξυπηρετεί το σχεδιασμό των ηγετικών ομάδων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, αφού κυρίως αυτά τα κόμματα έχουν μετατρέψει τις ευρωεκλογές σε δημοψήφισμα.
Σε μια Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, ωστόσο, δεν υπάρχουν δημοψηφίσματα. Το πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης σχεδιάστηκε έτσι ώστε το Κοινοβούλιο να αποτελεί το επίκεντρο της πολιτικής ζωής. Κι αυτό γιατί το δημοψήφισμα στην ουσία ακυρώνει τον κοινοβουλευτισμό, αφού το συναίσθημα υπερισχύει της λογικής και η πόλωση έναντι του διαλόγου. Τα αντίβαρα του κοινοβουλευτικού διαλόγου, ακόμα και όταν η ένταση υπερβαίνει τα όρια, παύουν να λειτουργούν. Η παρουσία του κ. Κασσελάκη και του κ. Βελόπουλου, χωρίς αυτό να απαλλάσσει τον κ. Ανδρουλάκη και τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων που εξ ανάγκης ακολουθούν, αναπόφευκτα οδηγεί σε μετάλλαξη το σύστημα της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Η εμφανής απουσία θέσεων και η αποτίμηση του κυβερνητικού έργου μ’ ένα «ναι» ή μ’ ένα «όχι» ενέχει κινδύνους για τη Δημοκρατία: Ο σοβαρότερος είναι οι λαϊκιστές των άκρων να μπουν στον πειρασμό να καταστήσουν τη Δημοκρατία ομοούσια του εαυτού τους.
