Η προεκλογική περίοδος έληξε αλλά λίγες ώρες πριν από τις κάλπες αισθάνομαι πως το μεγάλο διακύβευμα των εκλογών δεν τέθηκε ποτέ. Στην εσωτερική πολιτική σκηνή η στρατηγική των κομμάτων χτίστηκε πάνω σε ένα εθνικό αφήγημα. Μόνο που οι κάλπες δεν θα κρίνουν το πολιτικό μέλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν θα ανατρέψουν την κυβέρνηση η οποία είναι ισχυρή και δεν έχει πραγματικό αντίπαλο.
Ούτε και ο Στέφανος Κασσελάκης απειλείται πραγματικά. Έχουν συσπειρωθεί γύρω του ψηφοφόροι δίχως σαφή πολιτική ταυτότητα που παραμένουν τυφλωμένοι από το λαμπερό του νεόκοπου προέδρου ο οποίος κινείται δίχως πυξίδα με όρους lifestyle και επικοινωνίας αλλά χωρίς περιεχόμενο. Με εξαίρεση 2-3 υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ, οι υπόλοιποι παραμένουν άγνωστοι καθώς το παιχνίδι το σήκωσε στις πλάτες του ο πρόεδρος.
Μια ανησυχία δικαιούται να νιώθει ο Νίκος Ανδρουλάκης καθώς το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να οδηγήσει σε εσωκομματικές εξελίξεις. Αλλά μέχρι εκεί.
Εκείνο που δεν έχει τεθεί με σαφή τρόπο έως σήμερα είναι πώς η επόμενη Ευρωβουλή θα καθορίσει το μέλλον μας την επόμενη πενταετία. Ξεχνάμε ότι οι Βρυξέλλες είναι το μεγάλο χέρι που έρχεται να επιβάλλει, που ξεπερνά τις εθνικές κυβερνήσεις, παράγει πολιτική. Μια ευρωπαϊκή οδηγία ενσωματώνεται από τα μέλη δίχως να μπορούν να αντιδράσουν επί της ουσίας και αλλάζει την πραγματικότητα όλων των Ευρωπαίων πολιτών.
Η αποχή, η τιμωρητική ψήφος, η πλακίτσα στην κάλπη και ό,τι άλλο έχει κανείς φανταστεί είναι ένα επικίνδυνο μονοπάτι σε μια άγνωστη κατεύθυνση. Η αναμενόμενη άνοδος της ακροδεξιάς δεν απειλεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, κάτι μακρινό που δεν μας αφορά, απειλεί εμάς τους ίδιους. Απειλεί τη ζωή που γνωρίζουμε, απειλεί τον τρόπο ζωής μας, το ποιοι είμαστε.
Την Κυριακή δεν ψηφίζουμε για κυβέρνηση, κυβέρνηση έχουμε. Ψηφίζουμε για να διευκολύνουμε όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να λειτουργούν σε ένα δημοκρατικό περιβάλλον και να υλοποιούν αποφάσεις υπέρ των πολιτών. Κοινότοπο, αλλά την Κυριακή ψηφίζουμε για εμάς, για εκείνα που πιστεύουμε και όσα θέλουμε. Και σε κάθε περίπτωση ψηφίζουμε. Η Δευτέρα δεν θα είναι μια άλλη μέρα, θα είναι το ταμείο των πράξεών μας.
