Οι γεωπολιτικές και οικονομικές αλλαγές που διαμορφώνονται διεθνώς, κυρίως όμως στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης, καθιστούν τις συνθήκες που θα διαμορφωθούν στο Ευρωκοινοβούλιο μετά τις εκλογές της Κυριακής ως ιδιαίτερης σημασίας για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ποιοι θα εκπροσωπήσουν και πώς τη χώρα μας στο κέντρο της λήψης των αποφάσεων, αλλά και πώς θα εκπροσωπηθούν οι υπόλοιπες χώρες είναι το επίδικο αυτών των ευρωεκλογών που μας αφορούν όλους.
Η άνοδος της Ακροδεξιάς αλλά και των εκπροσώπων του λαϊκισμού δύνανται να εγείρουν ζητήματα ως προς τη σταθερότητα των θεμελίων του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, το οποίο έχει χτιστεί πάνω σε συγκεκριμένες οικονομικοκοινωνικές βάσεις που συνδέονται με την κοινωνική συνοχή, αλλά και με την ανάπτυξη και την ευημερία στο πλαίσιο μιας κοινωνίας που καλείται συνολικά να αντιμετωπίσει δεκάδες προκλήσεις.
Το μεγαλύτερο διακύβευμα
Ο αντιευρωπαϊσμός και ο ευρωσκεπτικισμός ρίχνουν νερό στο μύλο καθεστώτων που επιβουλεύονται τη δυναμική που δύναται να αναπτύξει μια ενωμένη, σε όλους τους τομείς, Ευρώπη. Η πρωτοβουλία του Κυριάκου Μητσοτάκη που μπαίνει στο τραπέζι της συζήτησης και αφορά στη δημιουργία ενός ενιαίου αμυντικού συστήματος αποτελεί ένα βασικό παράδειγμα. Οπως και η πρωτοβουλία που έχει αναλάβει για την αντιμετώπιση των ολιγοπωλίων και των καρτέλ που συντελούν στη διατήρηση της ακρίβειας σε επίπεδα που εκφεύγουν της λογικής.
Σε κάθε παρέμβασή του, σε κάθε ομιλία του, σε κάθε συνέντευξή του, ο πρωθυπουργός τονίζει το διακύβευμα των ευρωεκλογών προκειμένου να πειστούν οι πολίτες να προσέλθουν στις κάλπες και να ψηφίσουν με γνώμονα την καλύτερη δυνατή εκπροσώπησή τους σε ένα Κοινοβούλιο, αυτό της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο οποίο λαμβάνονται κρίσιμες αποφάσεις άμεσα συνδεδεμένες με τις χώρες που εκπροσωπούνται σε αυτό. Αρκεί να δει κάποιος το προηγούμενο παράδειγμα, αυτό που αφορά στη δημιουργία ενιαίου αμυντικού συστήματος για την Ευρώπη και να υπολογίσει τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα.
Τι σημαίνει, δηλαδή, ως προς τους πόρους που δαπανώνται για την αμυντική θωράκιση της χώρας. Πόσο θα ωφεληθεί ο Προϋπολογισμός και πόσο θα καταστεί εφικτή η περαιτέρω διανομή των πόρων από τον δημοσιονομικό χώρο που θα δημιουργηθεί. Δεν είναι κάτι απλό, όμως η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου αποτελεί μια κίνηση που θα δώσει πολλαπλές λύσεις σε υπαρκτά προβλήματα.
Στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, διαπιστώνουμε μια υποκρισία που υπερβαίνει τα όρια της λογικής. Κόμματα που οριοθετούνται στα άκρα του πολιτικού συστήματος, εμφανίζονται να διεκδικούν την ψήφο των πολιτών προκειμένου να μπουν στην Ευρωβουλή, έχοντας επί της ουσίας ως κεντρικό στόχο το να βγει η χώρα από την... Ευρωπαϊκή Ενωση!
Ζητούν, δηλαδή, ψήφο για να χτυπήσουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, η ύπαρξη του οποίου δείχνει να προκαλεί προβλήματα και να έχει απέναντί του τρίτες χώρες. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αυτήν την προεκλογική περίοδο ο φόβος των ρωσικών επιθέσεων σε επίπεδο προπαγάνδας έχει εκτιναχθεί. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί η στήριξη του ρωσικού παράγοντα σε κόμματα και κομματίδια των άκρων, ώστε να πληγεί η συνοχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης μέσα από τη δημιουργία πολιτικών ευρωομάδων που αντιστρατεύονται την ίδια την ευημερία της.
Στη χώρα μας παρατηρείται το εξής φαινόμενο, που ίσως ως τελικό στόχο έχει να γυρίσουν οι πολίτες την πλάτη σε αυτές τις ευρωεκλογές. Να μεγεθύνει, δηλαδή, την έτσι και αλλιώς υπαρκτή αποχή που παρατηρείται στις ευρωεκλογές. Ποιο είναι αυτό; Μα, το διακύβευμα που θέτουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία καλούν τους πολίτες να στείλουν στην κυβέρνηση και στον Κυριάκο Μητσοτάκη ένα... μήνυμα. Ενα μήνυμα που –με βάση όσα υποστηρίζουν– αφορά σε μια δήθεν αλαζονεία, η οποία (και πάλι δήθεν) προέκυψε εξαιτίας του αποτελέσματος των εθνικών εκλογών του 2023.
Προπαγανδιστές του χάους
Με απλά λόγια: Δεν ζητούν από τους πολίτες τη θετική ψήφο τους αναφορικά με τη στάση τους σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ζητούν να γίνουν αποδέκτες της... αρνητικής –εις βάρος της κυβέρνησης– ψήφου. Επικαλούνται, μάλιστα, μια κατάσταση στην οικονομία και τις ζωές των πολιτών που βασίζεται σε μια προπαγανδιστική καταστροφολογία ίδια και χειρότερη με αυτή που χρησιμοποιήθηκε πριν από τις εθνικές εκλογές του 2023. Από εκεί και πέρα το χάος... Καμία αναφορά στο επίδικο, δηλαδή το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ως προς το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το ρόλο της Ελλάδας σε αυτήν. Ολη η προεκλογική εκστρατεία βασίστηκε στα... εγχειρίδια που έμειναν στα συρτάρια των κομμάτων από την προεκλογική εκστρατεία των εθνικών εκλογών.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι απευθύνονται στους πολίτες, αντιμετωπίζοντάς τους ως άβουλα όντα και ως ιθαγενείς. Απευθύνονται, επίσης, στους πολίτες με μηνύματα που αφορούν τη θέση στην οποία θα καταγραφούν όταν θα αλλάξουν οι κάλπες. Ολη η προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων της αντιπολίτευσης έχει να κάνει με το ποιος θα βγει δεύτερος ή τρίτος, τέταρτος ή πέμπτος. Κινούνται ρίχνοντας νερό στο μύλο της αποχής. Δείχνουν να επιδιώκουν την αποχή, την αύξηση της δυσαρέσκειας και της αποστροφής στην πολιτική. Σε αυτό ακριβώς το σημείο οι πολίτες πρέπει να δώσουν την απάντησή τους με γνώμονα ένα και μοναδικό δεδομένο. Αυτές οι εκλογές μάς αφορούν όλους...
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».
