Ο Αλέξης Τσίπρας, ο άνθρωπος που αυτοσυστήθηκε ως «πρώτος πρωθυπουργός που θα τηρήσει τις υποσχέσεις του», ετοιμάζεται να μπει στον κόσμο των γραμμάτων. Και το ερώτημα είναι: χρειάζεται να γράψει κάτι καινούργιο ή αρκεί να εκδώσει απλώς έναν τόμο με τις δηλώσεις του; Γιατί αν η λογοτεχνία είναι η τέχνη της φαντασίας, τότε ο Τσίπρας έχει ήδη βάλει υποψηφιότητα για διεθνή διάκριση. Από το «θα βαράμε τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές» ως το «έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;», η συλλογή του μπορεί να σταθεί επάξια σε κάθε βιβλιοθήκη, δίπλα στον… σουρεαλισμό.
Ο κ. Τσίπρας υπήρξε ο πρωθυπουργός που κατάφερε να μετατρέψει τις αυταπάτες σε πολιτική θεωρία. Το ομολόγησε άλλωστε: «Μπορεί να είχαμε αυταπάτες, αλλά δεν είπαμε ψέματα». Από την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ που «δεν διορθώνεται, αλλά καταργείται» έως το «με έναν νόμο και σε ένα άρθρο» θα έρθει το σκίσιμο των μνημονίων, οι σελίδες του νέου βιβλίου μοιάζουν έτοιμες να γραφτούν μόνες τους. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένας τίτλος. Κάποιος θα πρότεινε «Η οικονομία είναι το ατού μου». Κάποιος άλλος το «Κάναμε στροφή 360 μοιρών».
Αγγλικά… για προχωρημένους
Αν ένα βιβλίο μπορεί να μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες, το έργο του Τσίπρα έχει ήδη προκαλέσει παγκόσμιο ενδιαφέρον. «I wish good success», «The story has a dragon», «Don’t look the cases», «We have already eaten the camel» - με τέτοια αριστουργήματα ο συγγραφέας δεν στοχεύει μόνο στο ελληνικό κοινό. Στο κάτω κάτω, δεν είναι μικρό πράγμα να κάνεις τον Μπιλ Κλίντον να χαμογελά αμήχανα ή να προσφέρεις στο Brookings Institute μια νέα εκδοχή της αγγλικής.
Το δράμα του Ματιού, όπου ρωτούσε «τι ώρα θα πετάξουν τα πτητικά μέσα» ενώ ήδη καίγονταν άνθρωποι, θα μπορούσε να είναι κεφάλαιο σε μυθιστόρημα πολιτικού τρόμου. Το ίδιο και η ατάκα του προς πυρόπληκτη: «Και να έπαιρνες τα 2.000 ευρώ, θα τα σπατάλαγες». Όμως στο δικό του αφήγημα, αυτά θα περάσουν μάλλον ως «ρεαλιστικά διαλογικά στοιχεία» ενός ηγέτη που «έβλεπε τη μεγάλη εικόνα».
Και πώς να ξεχάσει κανείς τις στιγμές ανθολογίας; Το σάλιωμα φακέλου με αυτοκόλλητο, το μπέρδεμα των δώρων στη Σερβία, η γεωγραφική αποκάλυψη ότι «η Μυτιλήνη, η Λέσβος και τα άλλα νησιά» είναι διαφορετικά. Σκηνές που θα ζήλευε ο μίστερ Μπιν, μόνο που εδώ δεν μιλάμε για βρετανική κωμωδία, αλλά για το τιμόνι μιας χώρας.
Ο mega χορηγός
Η ειρωνεία είναι πως κάθε νέα πολιτική απόπειρα του Τσίπρα μοιάζει με δώρο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός της χώρας δεν χρειάζεται να ψάχνει αντίπαλο όταν ο πρώην πρωθυπουργός βγαίνει διαρκώς στην αγορά με «βιβλία», «ιδέες» και «νέα κόμματα» που καταρρέουν πριν καν στηθούν. Αν το νέο του εγχείρημα στεφθεί από επιτυχία, το πιθανότερο είναι να στεφθεί με… χρυσό βραβείο χιούμορ.
Είναι βέβαιο ότι ο Αλέξης Τσίπρας, όταν καταφέρει να δει το βιβλίο του σε ράφι, θα διεκδικήσει όχι μόνο βραβεία λογοτεχνίας αλλά και… ιστορίας. Μιας ιστορίας που τον κατέγραψε ήδη: ως τον πρωθυπουργό που υποσχέθηκε τα πάντα και παρέδωσε τα αντίθετα, τον πολιτικό που αναγνώρισε δημόσια τις αυταπάτες του και τον συγγραφέα που γράφει με λέξεις-μαργαριτάρια. Στο τέλος, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι αναγνώστες θα γελάσουν. Και αυτό, ίσως, είναι το μοναδικό «καλό έργο» που μπορεί πράγματι να προσφέρει. Το κακό είναι ότι θα κοπούν κάμποσα δέντρα για να εξασφαλιστεί το χαρτί που θα ποτίσει με τις δικές του αλήθειες…
