Η διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα υπήρξε γεμάτη έντονες αντιφάσεις, εξαιρετικές προσδοκίες αρχικά, αλλά και μεγάλες απογοητεύσεις. Από την πρώτη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε στην εξουσία το 2015, οι πολίτες τού έδωσαν μεγάλη στήριξη, αναμένοντας την υλοποίηση των υποσχέσεων για μια πολιτική αλλαγή που θα τους απελευθερώσει από τα βάρη των μνημονίων και της λιτότητας.
Ωστόσο, οι τελικές αποφάσεις του Αλέξη Τσίπρα, η συμφωνία με τους δανειστές και η εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, γρήγορα αποδείχθηκαν αντίθετες προς όσα είχε υποσχεθεί ο ίδιος και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι συνέπειες ήταν δραματικές όχι μόνο για τον Α. Τσίπρα, αλλά και για το ίδιο το κόμμα του, που αντιμετώπισε σοβαρές εσωτερικές κρίσεις και μια διάλυση που δεν φαινόταν δυνατόν να αποφευχθεί.
Η απογοήτευση των πολιτών για την πολιτική Τσίπρα ήταν δεδομένη, ενώ η απώλεια στήριξης για τον ΣΥΡΙΖΑ εξελίχθηκε σε μια διαδικασία αποδόμησης. Ταυτόχρονα, οι πρώην «σύντροφοι» του Αλέξη Τσίπρα, εκείνοι που τον είχαν υποστηρίξει και αγωνιστεί μαζί του, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους εξέφραζαν δημόσια την απογοήτευσή τους αλλά και την αρνητική γνώμη τους γι’ αυτόν. Οι φωνές τους, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, υπήρξαν κριτικές και πολλές φορές οξύτατες.
Ας δούμε τις απόψεις που εκφράστηκαν από κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ήταν κάποτε υποστηρικτές του Αλέξη Τσίπρα, αλλά τελικά αποστασιοποιήθηκαν από αυτόν λόγω των πολιτικών αποφάσεών του ή της συμπεριφοράς του απέναντί τους.
Ο Αλέκος Αλαβάνος, που υπήρξε ιδρυτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην επικεφαλής του, ήταν από τους πρώτους που αποστασιοποιήθηκαν από τον Τσίπρα. Ο Αλαβάνος –τον πρότεινε ο ίδιος– δεν έκρυψε ποτέ την απογοήτευσή του από την πολιτική πορεία του Τσίπρα, ειδικά μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου. Στις δημόσιες δηλώσεις του τον κατηγόρησε ότι υπήρξε υπεύθυνος για την «προδοσία» της αριστερής πολιτικής, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Η συμφωνία που υπέγραψε ο Τσίπρας, και ειδικά το τρίτο μνημόνιο, δεν είναι απλώς μια απογοήτευση, είναι μια παράδοση των λαϊκών συμφερόντων στους δανειστές». Η κριτική του Αλαβάνου ήταν σφοδρή και ανοιχτά επικριτική, καταγγέλλοντας την πολιτική υποταγής και τον «εκφυλισμό» του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, πρώην υπουργός και ιδρυτής της «Λαϊκής Ενότητας», ήταν ένας από τους πιο σφοδρούς επικριτές του Αλέξη Τσίπρα διαχρονικά. Ο Λαφαζάνης, που αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015, κατηγόρησε τον Α. Τσίπρα για «εξαπάτηση» του ελληνικού λαού και την προδοσία των αξιών του αριστερού κινήματος. Ο ίδιος έχει αναφέρει: «Ο Τσίπρας έκανε έναν ιστορικό συμβιβασμό με την Τρόικα, τον οποίο δεν είχαμε ποτέ φανταστεί ότι θα δεχθεί η Αριστερά».
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρώην πρόεδρος της Βουλής, ήταν από τους πιο θερμούς υποστηρικτές του Αλέξη Τσίπρα όταν αυτός ανέλαβε την πρωθυπουργία. Ωστόσο, η πολιτική του κατεύθυνση μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου την οδήγησε στην αποστασιοποίηση και στη δημιουργία της «Πλεύσης Ελευθερίας». Στις δημόσιες δηλώσεις της η Κωνσταντοπούλου αναφέρει συνεχώς ότι «ο Τσίπρας έκανε στρατηγικές υποχωρήσεις που οδήγησαν τη χώρα και τον λαό στη χειρότερη θέση, προδίδοντας τις αξίες που αρχικά στήριζαν το κόμμα». Για εκείνη, η συμφωνία με τους δανειστές ήταν «μια καθαρή αποδοχή των πολιτικών της λιτότητας». Πρόσφατα μάλιστα από τηλεοράσεως είπε πως «δεν έχει εμφανιστεί στη Βουλή τα τελευταία δύο χρόνια και δύο μήνες και δεν έχει κάνει καμία ομιλία», παρά το γεγονός ότι λαμβάνει κανονικά αποζημίωση. «Όταν λέει ότι του λείπει η πολιτική, εννοεί ότι του λείπουν τα φράγκα της εξουσίας», πρότεινε δε το φημολογούμενο νέο κόμμα του να το ονομάσει «Το λαγούμι».
Ο Μανώλης Γλέζος, ιστορική προσωπικότητα της Αριστεράς και σύμβολο της εθνικής αντίστασης, εξέφρασε σε διαφορετικές περιόδους τη δυσαρέσκειά του για τις πολιτικές του Αλέξη Τσίπρα. Ο Γλέζος τόνισε σε πολλές περιπτώσεις ότι ο Τσίπρας «πρόδωσε τον λαό και τις ελπίδες του για μια εναλλακτική πορεία». Η στάση του απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές του Α. Τσίπρα ήταν πάντα σκληρά επικριτική.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης, πρώην υπουργός Οικονομικών, είναι επίσης από τις πιο γνωστές φιγούρες που αποστασιοποιήθηκαν δημόσια από τον Τσίπρα. Στην περίφημη αποχώρησή του το 2015, ο Βαρουφάκης κατηγόρησε τον Τσίπρα για πολιτική υποταγής και είπε χαρακτηριστικά: «Η συμφωνία που έκανε ο Τσίπρας ήταν η μεγαλύτερη υποχώρηση στην ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας και πολύ περισσότερο για την Αριστερά. Είναι πολιτικά και ηθικά καταστροφική».
Ο Στέφανος Κασσελάκης, εκλεγμένος πρόεδρος μετά την παραίτηση Τσίπρα από την αρχηγία, έχει εκφράσει κατ’ επανάληψη τις αντιρρήσεις του για την κατεύθυνση του κόμματος υπό την ηγεσία του Τσίπρα, ειδικά μετά τις εκλογικές ήττες του 2019 και την απομάκρυνση από τις αριστερές αξίες. Η κριτική του έχει επικεντρωθεί στη «νεκρή» πολιτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ με ευθύνη Τσίπρα.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, πρώην υπουργός Οικονομικών, υπήρξε συνεργάτης του Τσίπρα, αλλά και αυτός εκδήλωσε τη δυσαρέσκειά του για την κυβερνητική πολιτική και την παραδοχή των μνημονίων. Μετά την αποχώρησή του από το κόμμα πολλές φορές άφησε δηλητηριώδη υπονοούμενα για τη διαχείριση Τσίπρα σε όλα, καθώς και για την έλλειψη αυτοκριτικής εκ μέρους του: «Όχι, Αλέξη μου, δεν φύγαμε γιατί χάσαμε. Φύγαμε γιατί βλέπαμε την εξαέρωση του κόμματός μας... Ζητούμενα: πριν μας ‘‘αναλύσεις’’ τους λόγους που φύγαμε κάποιοι, μήπως να αρχίσεις εσύ με μια στοιχειώδη αυτοκριτική; Θα ήταν μια καλή αρχή!».
Ο Σταύρος Κοντονής, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, είχε κατακρίνει ευθέως τον Α. Τσίπρα για την πολιτική του και την απομάκρυνση του κόμματος από τις βασικές του αξίες. Μόλις το 2024 ο Σταύρος Κοντονής είπε το μνημειώδες για τους καταστροφικούς χειρισμούς του Α. Τσίπρα «οδήγησε το κόμμα στον όλεθρο» και υπογράμμισε ότι οι δικές του παρεμβάσεις δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν αυτήν την κατηφορική πορεία.
Η πορεία του Αλέξη Τσίπρα από την κορυφή της πολιτικής σκηνής στη δραματική πτώση του ΣΥΡΙΖΑ είναι γεμάτη αντιφάσεις και απογοητεύσεις.
Δεν περιποιεί τιμή για κανέναν, πολύ περισσότερο για έναν πρώην πρωθυπουργό, να μιλούν με λόγια βαριά πληθώρα προσώπων που συμπορεύτηκαν μαζί του έστω και αν διαφώνησαν πολιτικά. Αυτό από μόνο του στέλνει τα δικά του πολιτικά μηνύματα.
