γάλλος (ο) 1. αυτός που αυτοθαυμάζεται, που αντλεί ευχαρίστηση από οτιδήποτε έχει σχέση με τον εαυτό του «ο Γιάννης είναι τόσο γάλλος που νομίζει ότι όταν αερίζεται, ο χώρος μυρίζει γαρδένια» ΣΥΝ αυτάρεσκος, βαρουφάκης 2. αυτός που προσπαθεί πολύ, αλλά καταφέρνει πολύ λίγα σε σχέση με την προσπάθειά του «με τόσους γάλλους λογικό είναι η Alpine να πατώνει στο πρωτάθλημα της F1»
To φιάσκο με τα βρομόνερα του Σηκουάνα, τα οποία οι οργανωτές των Ολυμπιακών Αγώνων έκριναν κατάλληλα για τη διεξαγωγή του τριάθλου (ή τρισάθλιου όπως βλέπω πια να αναφέρεται) και της μαραθώνιας κολύμβησης, είναι αυτό ακριβώς που συμβαίνει όταν κάποιοι είναι τόσο ερωτευμένοι με τον εαυτό τους ώστε να πιστεύουν ότι μέχρι και τα κόπρανά τους μυρίζουν γιασεμί. Αλλά έτσι είναι οι Γάλλοι. Σκεφτείτε ότι μιλάμε για έναν λαό που καμαρώνει για μια τρομερά αιματηρή επανάσταση που είχε σκοπό την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας, η οποία έγινε 100 χρόνια αφού Ολλανδοί και Αγγλοι είχαν αποκτήσει κοινοβούλιο (με πολύ λιγότερο αίμα) και το μόνο που τελικά κατάφερε ήταν να οδηγήσει στο να χριστεί ο Ναπολέων αυτοκράτορας. Σε κάθε περίπτωση, νομίζω πως σε έναν δίκαιο και λογικό κόσμο όσοι έκριναν κατάλληλο για διεξαγωγή ολυμπιακών αθλημάτων τον Σηκουάνα θα ήταν υποχρεωμένοι να πίνουν κάθε μέρα ένα ποτηράκι από τα νερά του. Αμα είναι καλός για αθλητές, θα είναι καλός και για τους ίδιους.
Πολύτιμοι
Οι σχεδόν καθημερινές ταραχές στην Αγγλία είναι άλλη μια υπενθύμιση του ότι δεν υπάρχουν καλά και κακά άκρα. Εκτός φυσικά αν είσαι η Ρωσία του Πούτιν, στην οποία τόσο οι ακροδεξιοί όσο και οι ακροαριστεροί προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους.
Οριστικά τσακωμένοι με την αλήθεια
Χάρη στον σύντροφο Παπαγεωργίου ο οποίος (στα σοβαρά) υπερασπίστηκε την καλλωπισμένη παλαιότερη δεξαμενή νερού του Στέφανου με τα κολλητά ρούχα λέγοντας ότι δεν μπορεί να γίνεται μεγάλο ζήτημα το να θέλει να βρέχει κανείς τα πόδια του, συμπεραίνω ότι και οι ξαπλώστρες είναι στην πραγματικότητα κρεβάτια για πεντικιούρ. Καμία πισίνα και καμία χλιδή.
Ασυνήθιστο
Είναι φυσικό να μην αρέσει στον σύντροφο Βασιλειάδη η «δολοφονία χαρακτήρα» των δικών του συντρόφων που διαφωνούν με τις αποφάσεις του δικού του προέδρου. Και είναι φυσικό να μην του αρέσει καθώς όταν τόσα χρόνια έχεις συνηθίσει στη «δολοφονία χαρακτήρα» των πολιτικών σου αντιπάλων, σου κακοφαίνεται να την υφίστασαι κι εσύ.
