Ο Στέφανος Κασσελάκης και ο Νίκος Ανδρουλάκης έχουν αποφασίσει να κάνουν μια προεκλογική εκστρατεία πάνω στα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών και τους συγγενείς τους. Πιστεύοντας ότι αυτή η τακτική πλήττει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό –ο καθένας για τους δικούς τους λόγους– επιδιώκουν να διατηρήσουν το θέμα στο προσκήνιο και να το τραβήξουν μέχρι τις ευρωεκλογές.
Στόχος από τη μια πλευρά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από την άλλη όμως οι δύο πολιτικοί αρχηγοί έχουν και μια μεταξύ τους διαμάχη, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική για αμφοτέρους. Δεν είναι τυχαίο ότι βρίσκεται πλέον σε εξέλιξη ένας… διαγωνισμός, με τον καθέναν να επιχειρεί να κερδίσει… πόντους με κινήσεις όπως αυτή με την πρόταση δυσπιστίας που προηγήθηκε και που τελικά ανέδειξε με τον χειρότερο τρόπο ότι δεν ορρωδούν προ ουδενός. Ούτε όταν πρόκειται για νεκρούς, ούτε για την εκμετάλλευση των συγγενών και του πένθους που βιώνουν.
Η εβδομάδα ξεκίνησε με τον Νίκο Ανδρουλάκης να πηγαίνει στον Άρειο Πάγο για να δώσει –υποτίθεται– νέα στοιχεία. Ποια; Αυτά που αφορούν τις μαγνητοφωνημένες συνομιλίες του σταθμάρχη με τους οδηγούς των αμαξοστοιχιών. Πόσο νέα; Τόσο που είναι γνωστά εδώ και έναν χρόνο, ενώ η Δικαιοσύνη, που ερευνά την υπόθεση, τα έχει στη διάθεσή της και στην πλήρη μορφή τους από την πρώτη στιγμή.
Από την πλευρά του ο Στέφανος Κασσελάκης, με ανάρτησή του, προαναγγέλλει την κατάθεση του κατηγορητηρίου για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, στη Βουλή πιθανότατα, υποστηρίζοντας πως υπάρχουν πλέον συγκεκριμένα στοιχεία. Ποια είναι αυτά και γιατί δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια της συζήτησης επί της πρότασης δυσπιστίας που και ο ΣΥΡΙΖΑ συνυπέγραψε κανείς δεν γνωρίζει. Εκτός αν υπήρχαν και περίμεναν να… ολοκληρώσει ο πρόεδρος του κόμματος τις δεκαπενθήμερες διακοπές του στο στρατόπεδο της Θήβας. Εκεί που «κατάλαβε» τη σημασία της θητείας, την κατάργηση της οποίας ο ίδιος έχει ζητήσει.
Από κοντά φυσικά βρίσκονται και τα υπόλοιπα κόμματα με τον Κυριάκο Βελόπουλο να εξυφαίνει διαρκώς νέα σενάρια συνωμοσίας –τα οποία υιοθετούν τόσο ο Στέφανος Κασσελάκης όσο και ο Νίκος Ανδρουλάκης– και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου που έχει επιλέξει την τακτική έντασης προκειμένου να βρίσκεται διαρκώς στο προσκήνιο.
Επί της ουσίας, τα κόμματα της αντιπολίτευσης –με πρωτεργάτες τους Στέφανο Κασσελάκη και Νίκο Ανδρουλάκη– θα κρατήσουν πάση θυσία το θέμα της τραγωδίας στο προσκήνιο. Χωρίς στοιχεία, αδιαφορώντας για τη λάσπη που εκτοξεύεται, θέλουν να πάνε μέχρι τον Ιούνιο έχοντας ως μοναδικό αφήγημα μια θεωρία περί συγκάλυψης, για την οποία όμως δεν εξηγούν ποιον και πώς τον ωφελεί
Δεν διαθέτουν κάποια πρόταση. Δεν μπορούν να καταθέσουν ένα συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα. Δεν έχουν κάτι να πουν για τη χώρα και τον ρόλο της στην Ευρώπη. Είναι άλλωστε τα κόμματα που επεδίωξαν ακόμη και να κοπούν ευρωπαϊκοί πόροι που αφορούν την Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να στήσουν ένα ακόμη αφήγημα όπως αυτό με το κράτος Δικαίου.
Η τραγωδία των Τεμπών αποτελεί για τους ίδιους τη μοναδική ευκαιρία να παραμείνουν στο προσκήνιο. Να κρατηθούν από κάπου για να συσπειρώσουν και τους… συντρόφους τους που περιμένουν στη γωνία για να δουν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Είναι δεδομένο πως αυτές οι εκλογές αποτελούν για τους ίδιους ζήτημα πολιτικής επιβίωσης και από την αγωνία τους δεν μπορούν να το κρύψουν.
Το πρόβλημα είναι ότι έχουν επιλέξει τον πολιτικό βούρκο. Τον ακραίο λαϊκισμό και κυρίως τον διχασμό. Το χειρότερο είναι πως για να επιτευχθεί ο στόχος τους –που είναι η δεύτερη θέση για έναν από τους δύο και η μείωση των ποσοστών της κυβερνώσας παράταξης– ποντάρουν και στην πολιτική αποσταθεροποίηση με ό,τι αυτό συνεπάγεται, εξαιτίας του κλίματος που θέλουν να επικρατήσει, για την πορεία της ίδιας της χώρας.
