Οι μεμψίμοιροι που παραβλέπουν ή ξεχνούν πώς ζούσαν πριν λίγα μόλις χρόνια και πώς ζουν σήμερα, πόσο ασφαλείς αισθάνονταν με την πρώτη φορά Αριστερά και πόσο τα τελευταία χρόνια, καλό είναι να κοιτάξουν γύρω τους: τις ΗΠΑ που παραπαίουν μεταξύ του χυδαίου και του ανήμπορου, τη Γαλλία που διχάζεται μεταξύ ενός όψιμου κομμουνιστικού λαϊκού μετώπου και μιας εξτρεμιστικής Δεξιάς, αλλά και τον αναδυόμενο αντισιωνισμό στη Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Παντού, εκτός από την Ελλάδα, οι φιλελεύθερες κυβερνήσεις αποδυναμώνονται από την επανεμφάνιση των ακραίων λαϊκίστικων κινημάτων. Ο θυμός των αγανακτισμένων στρέφεται εναντίον των μετριοπαθών πολιτικών και μια νέα κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη. Η Κεντροδεξιά, που αποτελούσε ανάχωμα στο λαϊκισμό και στα άκρα, υποχωρεί γιατί η μεσαία τάξη αισθάνεται «ξεχασμένη» από τις φιλελεύθερες κυβερνήσεις σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Η Ευρώπη δεν εμπνέει και η πιθανή επιστροφή του τραμπισμού εγείρει σοβαρά ερωτηματικά για τα αντανακλαστικά της. Τα επόμενα χρόνια το κύμα της αμφισβήτησης θα διογκωθεί με τη βοήθεια των νέων τεχνικών προπαγάνδας και θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τις τεκτονικές μετατοπίσεις που θα μεταβάλουν τον άξονα της Ευρώπης.
