Η Ελλάδα τις τελευταίες μέρες έκπληκτη πέφτει από τα σύννεφα με την ανακάλυψη κυκλώματος εκβιαστών που δρούσε τους τελευταίους αιώνες.
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μας ρίχνει από τα σύννεφα με γεγονότα που η υφήλιος τα ’χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι και δεν ξέρω γιατί η πολιτεία με καμάρι ανακοινώνει τέτοιου είδους επιτυχίες ενώ στην πραγματικότητα είναι οι πομπές της.
Το λάδωμα και το μπαξίσι είναι βασικά συστατικά στη λειτουργία της μεταοθωμανικής επαρχίας μας, όλοι το ξέρουμε, όλοι ψάχνουμε τον επιτήδειο που θα κινήσει τα νήματα για να ξεκολλήσει το αργοκίνητο καράβι της δαιδαλώδους γραφειοκρατίας των δημοσίων ή δημοτικών υπηρεσιών για να ανοίξουμε είτε ένα τυροπιτάδικο στη γωνία είτε ένα φαραωνικό μπιτς μπαρ στη χρυσή αμμουδιά.
Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα οι κουμανταδόροι μένουν, για να παραφράσω τον στιχουργό – είναι όλοι εκείνοι που ξέρουν τα παραθυράκια των νόμων προτού ψηφιστούν οι νόμοι και τα ανοιγοκλείνουν με την άνεση που τους παρέχει η αφασική και σκουριασμένη κρατική μηχανή. Η μόνη μηχανή που είναι καλά λαδωμένη και λειτουργεί άψογα είναι αυτή που ονομάζεται «τα λεφτά χέρι με χέρι».
Διανύοντας αισίως τον 21ο αιώνα και ενώ όλα μπορούν να λειτουργήσουν ανέπαφα –εντάξει, όχι όλα, ας εξαιρέσω τον έρωτα, αν και δεν είμαι σίγουρη– εμείς μένουμε γαντζωμένοι στο βαθύ και φαύλο παρελθόν μας, εξαρτημένοι από τους νταλαβεριτζήδες επιτήδειους που είναι όχι «σαν», αλλά οι Λερναίες Ύδρες του κακού μας του καιρού.
Ας το κλείσω όμως κάπου εδώ για να μην κουραζόμαστε: εάν ο πολίτης συνεχίσει να έχει επαφή με τον τερατώδη κρατικό μηχανισμό, θα συνεχίσουν να γεννιούνται τέρατα – Λερναίες Ύδρες ή Στυμφαλίδες Όρνιθες και ο Ηρακλής μάλλον δεν έχει κάνει update ακόμη…
