Με αφορμή την απουσία του από την κηδεία του Κώστα Σημίτη λόγω επίσημου ταξιδιού στην Κίνα, ο Γιώργος Παπανδρέου επανέρχεται με άρθρο στο αφιέρωμα του «Βήματος» για τον πρώην πρωθυπουργό, σκιαγραφώντας την πολυεπίπεδη σχέση τους και τις στιγμές που σημάδεψαν την κοινή τους πορεία.
Ο κ. Παπανδρέου ανατρέχει στις συνεργασίες που είχαν κατά την περίοδο 1999-2004, όταν υπηρέτησε ως υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και μετέπειτα, μέχρι το 2012. Επικεντρώνεται σε σημαντικές στιγμές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, όπως η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.,η στρατηγική προσέγγιση με την Τουρκία, το άνοιγμα στα Βαλκάνια και οι διπλωματικές επιτυχίες στο Ελσίνκι και κατά την Προεδρία της Ε.Ε. το 2003.
«Η σχέση μας στηρίχθηκε σε κοινό όραμα»
Ο κ. Παπανδρέου απορρίπτει την εικόνα μιας τυπικής ή ανταγωνιστικής σχέσης, τονίζοντας ότι η συνεργασία τους βασίστηκε σε ένα κοινό όραμα για την Ελλάδα, μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Όπως σημειώνει, «και οι δύο γνωρίζαμε το διεθνές περιβάλλον, τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες. Δεν δεχθήκαμε ποτέ την εικόνα μιας Ελλάδας μικρής και αδύναμης. Επιδιώξαμε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρώπη, με κύρος και αξιοπιστία».
Αναφέρεται στην πατρική αγωνία και στήριξη που εισέπραξε από τον Κώστα Σημίτη σε κρίσιμες στιγμές, όπως κατά τις δύσκολες διαπραγματεύσεις ή πριν τις εκλογές του 2004. Παρότι αναγνωρίζει ότι υπήρξαν φάσεις σύγκρουσης, υπογραμμίζει ότι ο Σημίτης επέδειξε διορατικότητα σε κρίσιμα ζητήματα, όπως η οικονομική κρίση που προανήγγειλε ήδη από το 2008.
Η διαδοχή, οι διαφωνίες και οι παραδοχές
Σχολιάζοντας τη διαδοχή του Κώστα Σημίτη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το 2004, ο Γιώργος Παπανδρέου ξεκαθαρίζει ότι «δεν ζήτησα ούτε μου δόθηκε το ''δαχτυλίδι'' της αρχηγίας. Εκλέχτηκα από τη βάση του Κινήματος με αλλαγή του καταστατικού, σε μια πρωτόγνωρη διαδικασία».
Αναφέρεται επίσης στη διαφωνία τους σχετικά με την πρόταση για δημοψήφισμα για τη νέα συνθήκη της Ε.Ε., την οποία ο ίδιος θεωρούσε αναγκαία για τη λαϊκή νομιμοποίηση της πορείας της χώρας στην Ε.Ε.
«Με στεναχωρεί που δεν αφιέρωσα χρόνο να τον συναντήσω»
Ολοκληρώνοντας, ο Γιώργος Παπανδρέου αποδίδει φόρο τιμής στον Κώστα Σημίτη για την προσφορά του στην ανάδειξη της Ελλάδας ως μιας σοβαρής και αξιόπιστης δύναμης στην Ευρώπη. Αναγνωρίζει όμως με λύπη ότι, μετά την πρωθυπουργική του θητεία, δεν αφιέρωσε χρόνο για να βρεθεί μαζί του μακριά από τις πιέσεις της πολιτικής καθημερινότητας. «Λέγαμε συχνά να συναντηθούμε και να αναστοχαστούμε το παρελθόν και το μέλλον της πατρίδας. Αυτό δυστυχώς δεν συνέβη ποτέ».
