Μπορεί να μην πήγε στην κηδεία του Κώστα Σημίτη κάνοντας τον… κινέζο ο Γιώργος Παπανδρέου, εν τούτοις με κείμενό του στο ειδικό αφιέρωμα του «Βήματος», επιχειρεί να οικειοποιηθεί τα θετικά σημεία της διακυβέρνησης της χώρας και να πείσει πως οι σχέσεις τους δεν ήταν αυτές που γνώριζαν οι περισσότεροι.
Φτάνοντας στο σημείο να αρνηθεί ακόμη και ότι ο Κώστας Σημίτης του έδωσε το δαχτυλίδι της διαδοχής, αναφέρεται στην ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, το άνοιγμα στα Δυτικά Βαλκάνια ακόμη και στην αξιοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων και χαρακτηρίζει ως δύο κορυφαίες στιγμές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής τις αποφάσεις του Ελσίνκι και την προεδρία της ΕΕ το 2003 σημειώνοντας:
«Αυτές οι επιτυχίες δεν ήταν αποτέλεσμα τύχης, ούτε έμπνευσης δύο ανθρώπων, όσο κι αν συνεργαστήκαμε άοκνα με τον πρωθυπουργό, Κώστα Σημίτη, για την επίτευξή τους», αλλά «αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας στρατηγικής σχεδιασμένης και εφαρμοσμένης με προσήλωση και ακρίβεια για περισσότερα από δέκα χρόνια».
Μάλιστα σημειώνει ότι «η σχέση μας δεν ήταν τυπική και σίγουρα όχι ανταγωνιστική, όπως δυστυχώς έχει συμβεί σε πολλές περιπτώσεις στη χώρα μας μεταξύ πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών. Ανταγωνισμός αυτού του τύπου υπήρξε ακόμη και καταστροφικός για την ελληνική εξωτερική πολιτική».
Ο πολιτικός πως ως πρωθυπουργός μιλώντας τον Δεκέμβριο του 2009 σε Σύνοδο Κορυφής χαρακτήριζε την Ελλάδα διεφθαρμένη νομιμοποιώντας μια εικόνα που τότε σχημάτιζαν για τους Έλληνες στο εξωτερικό και έδινε πάτημα να θεωρούνται και σπάταλοι και κλέφτες αναφέρει ακόμη ότι «έχοντας ζήσει και οι δύο στη διασπορά είχαμε συνείδηση των δυνατοτήτων της χώρας. Δεν δεχόμασταν την εικόνα της "ψωροκώσταινας", για την πατρίδα. Ούτε μπορούσαν οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες να επισκιάσουν τους μεγάλους στόχους της εξωτερικής πολιτικής».
«Δεν πιστέψαμε ποτέ σε μια Ελλάδα ασθενική και μίζερη. Επιλέξαμε ρόλο πρωταγωνιστικό στη διαμόρφωση μιας νέας πραγματικότητας στην Ευρώπη, που μας χάρισε κύρος, αξιοπιστία και διπλωματική ισχύ. Με την Τουρκία, με καθαρότητα και απόλυτη ειλικρίνεια για το πού συμφωνούμε και πού διαφωνούμε, ξεκινήσαμε τις διερευνητικές συνομιλίες».
«Σε ό,τι με αφορούσε, αισθάνθηκα πολλές φορές μια πατρική αγωνία, ακόμα και στοργή για την επιτυχία μου. Όταν πήγαινα σε δύσκολες διαπραγματεύσεις ή το 2004, όταν συναντιόμασταν για να με συμβουλέψει εν όψει των εκλογών απέναντι στη ΝΔ» αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτός έκανε τη δουλειά και ο Κώστας Σημίτης τον… υποστήριζε.
Χωρίς να προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση η επίθεση του Γιώργου Παπανδρέου στη ΝΔ μέσα από ένα άρθρο για τον Κώστα Σημίτη επιβεβαιώνει και τις εμμονές του καθώς και όλους όσοι υποστηρίζουν πως είναι ένας από τους παράγοντες του ΠΑΣΟΚ που ζητούν σκληρό ροκ από τη σημερινή ηγεσία του κόμματος. Όπως και το γεγονός ότι είναι από τους θιασώτες της καταστροφολογίας.
