Αδυνατώντας να καταθέσουν μια πρόταση και να δείξουν πως διαθέτουν οποιαδήποτε δυναμική εναλλακτικής για την εξουσία και τη διακυβέρνηση της χώρας στον ΣΥΡΙΖΑ επανέρχονται στη γνωστή διχαστική και τοξική τακτική της λάσπης και της συκοφαντίας. Αυτήν τη φορά από κοντά κινείται και το ΠΑΣΟΚ που ψαρεύει πλέον ανοιχτά στα θολά νερά της κινηματικής λογικής και των ψηφοφόρων της Κουμουνδούρου, έχοντας χάσει οριστικά τον χώρο του κέντρου.
Όσα γίνονται πλέον έχουν μόνο αυτόν τον στόχο. Την οργή του κόσμου, τη δημιουργία συνθηκών αγανάκτησης προκειμένου να δημιουργηθεί το κύμα που θα ανεβάσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστά και θα πριονίσει αυτά της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν παράγει πολιτική, είναι σημείο αναφοράς για τις κοσμικές στήλες και τα πρωινάδικα και αναζητεί ρόλο -όπως και ο ίδιος αναφέρει- αντισυστημικό.
Διαπιστώνοντας πως οι… κραυγές, η καταστροφολογία και ο καταγγελτικός λόγος είναι πιο εύκολο να χρησιμοποιηθούν, ο Στέφανος Κασσελάκης υιοθετεί πλήρως την τακτική του προκατόχου του και δεν διστάζει να μετατραπεί σε πολιτικό τυμβωρύχο όπως στην περίπτωση των Τεμπών. Είναι σαφές ότι ρίχνει λάδι στη φωτιά εξ ου και οι διαρκείς αναφορές στο τραγικό δυστύχημα όπως και στα περί δήθεν συγκάλυψης από την κυβέρνηση, χωρίς όμως και σε αυτό να δίνεται κάποια επαρκής εξήγηση.
Τα περί τζακιών και τα λοιπά είναι λόγια του αέρα. Δεν στέκουν πουθενά και δείχνουν απλά και ξεκάθαρα τις προθέσεις της νέας ηγετικής ομάδας του κόμματος. Ακόμη και η… καθαίρεση του Παύλου Πολάκη και η τοποθέτησή του στον τομέα που έχει… διαπρέψει δύναται να θεωρηθεί πως εντάσσεται σε αυτήν τη λογική. Άλλωστε είναι σαφές πλέον ότι ο πολακισμός ήρθε στον ΣΥΡΙΖΑ για να μείνει.
Η λάσπη στον ανεμιστήρα και τα ψεύδη αποτελούν σήμα κατατεθέν που κυριάρχησε στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά δεν ευδοκίμησε τουλάχιστον στην πλειοψηφία των πολιτών. Απλά στον ΣΥΡΙΖΑ για μια ακόμη φορά εκτιμούν πως ο χρόνος είναι καταλληλος λόγω της κατάστασης που προκαλούν οι μπαχαλάκηδες στα πανεπιστήμια, κυρίως όμως λόγω του πένθους και της δίκαιας οργής των συγγενών των θυμάτων του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη.
Το ΠΑΣΟΚ
Αυτήν τη φορά δείχνει να έχει σύμμαχο το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη. Ή καλύτερα ουρά, αφού η Χαριλάου Τρικούπη ακολουθεί στην ίδια ρητορική. Με σημαία το… κράτος Δικαίου ο Νίκος Ανδρουλάκης μπαίνει στο ίδιο παιχνίδι ως ένα είδος αναπληρωματικού. Και αυτό τη στιγμή που οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν τουλάχιστον δεύτερο κόμμα στις ευρωεκλογές. Αντί να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία, επιχειρεί να ψαρέψει ψήφους στην ίδια δεξαμενή με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τελικά ξεφεύγει, εντάσσεται στη λογική του λαϊκισμού και ακολουθεί μια πορεία που δύσκολα θα έχει θετικά αποτελέσματα δεδομένης της θέσης που εκφράζει η πλειοψηφία σήμερα στη χώρα. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι η μπαχαλοποίηση της πολτικής ζωής είναι δύσκολη. Το έργο έχει ξαναπαιχτεί. Και μπορεί η ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα, όμως δεν παύει να δημιουργεί και να στέλνει λανθασμένες εικόνες εκτός συνόρων την ώρα που επιχειρείται ανάκαμψη και προσέλκυση επενδύσεων.
Σε κάθε περίπτωση και μόνο η προσπάθεια μικροκομματικής αξιοποίησης του πένθους των συγγενών και των φίλων των θυμάτων της ανείπωτης τραγωδίας στα Τέμπη αναδεικνύει τον ρόλο που επιδιώκουν κάποιοι για τον εαυτό τους. Και αυτός δεν είναι πρωταγωνιστικός.
