Αν στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ δεν τους ανησυχεί η άνοδος των άκρων, τότε κάτι λάθος πάει στα αυτοπροσδιοριζόμενα ως προοδευτικά κόμματα. Και το λάθος έγκειται στον λαϊκισμό και την τοξικότητα με την οποία επιχειρούν να γεμίσουν την πολιτική αλλά και τη δημόσια ζωή του τόπου. Αναζητώντας την οργή γίνονται νεροκουβαλητές στον μύλο ακραίων υποστηρικτών συνωμοσιολογικών θεωριών και σεναρίων. Η δημοσκόπηση της εταιρείας MRB αλλά και αυτή της Opinion Poll θα έπρεπε να έχουν χτυπήσει ήδη καμπανάκι αφού το μήνυμα είναι σαφές: πάρτε το αλλιώς…
Την ώρα που συνολικά στην Ευρώπη τίθεται το θέμα της ανόδου των άκρων μέσα από το λαϊκισμό και τη διχαστική λογική που επανέρχεται στο προσκήνιο, στην Ελλάδα δύο κόμματα, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, εμφανίζονται όχι απλά να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, αλλά να επιδοτούν, επί της ουσίας, την άνοδο κομμάτων που κινούνται στα άκρα, όπως για παράδειγμα το κόμμα της Ελληνικής Λύσης.
Στη δημοσκόπηση της MRB εμφανίζεται να απειλεί τον ΣΥΡΙΖΑ και να ξεπερνά το ΚΚΕ. Ο πρόεδρός του αναφέρεται ως καταλληλότερος για πρωθυπουργός από τον Νίκο Ανδρουλάκη με μικρή διαφορά από τον δεύτερο Στέφανο Κασσελάκη. Όχι ότι τα ποσοστά που συγκεντρώνουν οι τρεις αρχηγοί έχουν κάποια σημασία αφού κινούνται μεταξύ 7% και 8% και είναι πίσω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη με 21 ποσοστιαίες μονάδες.
Είναι όμως ενδεικτικά της κατάστασης που διαμορφώνεται. Και που συντηρείται τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του Στέφανο Κασσελάκη όσο και από το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη. Υιοθετούν ακραία διχαστική ρητορική που επαναφέρει την τοξικότητα στην πολιτική ζωή της χώρας. Ο λαϊκισμός μετατρέπεται σε κεντρική γραμμή με τα δύο κόμματα να ταυτίζονται ακόμη και στις λέξεις που χρησιμοποιούν για να συντηρήσουν την καταστροφολογία.
Στην προσπάθειά τους να προκαλέσουν ρωγμές στην κυβερνώσα παράταξη και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αδιαφορούν ή δεν κατανοούν όσα συμβαίνουν γύρω τους. Απλά εντάσσουν στο πλαίσιο των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων τους κάθε ζήτημα που δύναται να προκαλέσει έστω μια μικρή αντίδραση. Δεν διαθέτουν προτάσεις για το παρόν και το μέλλον και επιδιώκουν να κοντύνουν αυτόν που προηγείται και εκτιμάται ως ο καταλληλότερος ν’ αντιμετωπίσει κρίσεις αλλά και να οδηγήσει τη χώρα στην επόμενη ημέρα.
Και ενώ αυτή η συμπεριφορά και στάση δεν προκαλεί σε κανέναν εντύπωση πλέον, εν τούτοις είναι αυτή που ευθύνεται για την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που απαξιώνει εκ νέου την πολιτική ζωή στη χώρα μας. Διότι για κάποιον λόγο εκτιμούν ότι θα υπάρξει νέο κύμα αγανάκτησης, όπως αυτό που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ -από κοινού με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου- στην εξουσία. Όπως εκτιμούν, το καθένα χωριστά, αυτό το κύμα θα τους ωφελήσει.
Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, στην προκειμένη τους πολίτες, που ναι μεν δυσφορούν, ναι μεν οργίζονται για θέματα όπως η ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη, γνωρίζουν όμως ότι αυτή η κυβέρνηση δεν προτίθεται να κρυφτεί, όπως δεν σκοπεύει να αφήσει την τοξικότητα να διαλύσει εκ νέου τη χώρα.
Η μικροπολιτική εκμετάλλευση της τραγωδίας στα Τέμπη, όπως επιχειρείται, δύναται να μετατραπεί σε μπούμερανγκ. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν και τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων…
