Το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα αρχίζει να θυμίζει θρίλερ κακής ποιότητας: τα ίδια φαντάσματα του 2015 επιστρέφουν για να διεκδικήσουν ξανά ρόλο. Τα ίδια πρόσωπα που έβαλαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, που έπαιξαν στα ζάρια την οικονομία, που μετέτρεψαν τη διακυβέρνηση σε μια φάρσα καταστροφής, είναι πάλι εδώ.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Γιάνης Βαρουφάκης, οι πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ που τώρα μαζεύονται στη «Νέα Αριστερά» του Ευκλείδη Τσακαλώτου, το νεότευκτο «Κίνημα Δημοκρατίας» του Στέφανου Κασσελάκη, ακόμα και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας που κάνει κινήσεις επανόδου. Λείπει μόνο ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και ο Πάνος Καμμένος για να ολοκληρωθεί το καστ του πολιτικού εφιάλτη.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: ο μονόλογος της εμμονής
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου εξακολουθεί να φωνάζει για το χρέος, για την «προδοσία» του 2015, για τις «ευθύνες» που όλοι πρέπει να πληρώσουν, εκτός από την ίδια. Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που έκλεινε τη Βουλή για να μην περάσουν νόμοι, όταν μετέθετε ψηφοφορίες για άρση ασυλίας λόγω της…. απουσίας των έγκλειστων χρυσαυγιτών βουλευτών ή όταν σχεδίαζε επιτροπές που θα «απελευθέρωναν» την Ελλάδα από τους δανειστές. Ο κόσμος έχει προχωρήσει. Εκείνη όχι.
Βαρουφάκης: το ανέκδοτο της δραχμής
Ο Γιάνης Βαρουφάκης συνεχίζει να υπερασπίζεται το αλήστου μνήμης πρώτο εξάμηνο του 2015, λες και η πραγματικότητα δεν τον διέψευσε. Ο άνθρωπος που μας έφερε τα capital controls, που έπαιξε τους υπουργούς οικονομικών της Ευρώπης στα δάχτυλα (και έχασε πανηγυρικά), που είχε σχέδιο να τυπώσει IOUs και να κλείσει τις τράπεζες, δεν έμαθε τίποτα. Ούτε και οι λίγοι που τον ακολουθούν ακόμα.
Η «Νέα Αριστερά»: ο Τσακαλώτος και οι λοιποί συγγενείς
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και όσοι απέμειναν δίπλα του προσπαθούν να παρουσιάσουν το νέο τους εγχείρημα ως κάτι φρέσκο. Στην πραγματικότητα, είναι απλά ο ΣΥΡΙΖΑ με άλλο όνομα, ένα μαζεμένο γκρουπ πρώην στελεχών που θέλουν να συνεχίσουν να παίζουν ρόλο στην πολιτική σκηνή. Οι ίδιοι που διαχειρίστηκαν το τρίτο μνημόνιο και ψήφιζαν περικοπές, τώρα το παίζουν ξανά «ριζοσπάστες».
Το «Κίνημα Δημοκρατίας»: ο Κασσελάκης και το απόλυτο κενό
Ο Στέφανος Κασσελάκης εμφανίστηκε ως ο outsider που θα άλλαζε την Αριστερά και κατέληξε να μαζεύει αποτυχημένους Συριζαίους σε ένα κίνημα χωρίς περιεχόμενο. Υποσχέθηκε ανανέωση και κατέληξε να κάνει μεταγραφές από την ίδια ομάδα που οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στην παρακμή. Ένας άνθρωπος που δεν έπεισε καν το ίδιο του το κόμμα ότι μπορεί να το εκπροσωπήσει, τώρα ζητάει να τον πάρουμε στα σοβαρά.
Ο Τσίπρας και η φαντασίωση της επιστροφής
Ο Αλέξης Τσίπρας κοιτάει το πολιτικό σκηνικό και βλέπει ένα κενό εξουσίας στην Αριστερά. Και όπως κάθε πολιτικός που δεν αντέχει να μείνει εκτός, σιγά-σιγά επιστρέφει. Πρώτα με συνεντεύξεις, μετά με διαρροές, έπειτα με παρασκηνιακές κινήσεις. Είναι προφανές ότι θέλει να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Μόνο που το παιχνίδι έχει αλλάξει και ο κόσμος έχει δει τι σημαίνει διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Το 2015 μπορεί να ήταν η χρονιά του, αλλά το 2025 δεν είναι.
Η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω
Όλοι αυτοί μπορεί να φαντάζονται ότι μπορούν να ξαναγράψουν το σενάριο του 2015, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η Ελλάδα άλλαξε, η οικονομία προχώρησε, η κοινωνία έχει άλλες απαιτήσεις. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η χώρα είναι μια επανέκδοση της ίδιας αποτυχημένης πολιτικής που λίγο έλειψε να τη διαλύσει. Οι πολίτες το έζησαν, το θυμούνται και ξέρουν ότι δεν πρέπει να το ξαναζήσουν.
