Το πρόσωπο που τραβά τα βλέμματα στον ΣΥΡΙΖΑ –περισσότερο μάλιστα και από τους υποψήφιους προέδρους– είναι ο χαρισματικός και άκρως φωτογενής Στέφανος Κασσελάκης, μια «ανακάλυψη» του Παύλου Πολάκη, όπως αποκάλυψε και ίδιος σε συνέντευξή του.
Παρών στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας (αν και σε μη εκλόγιμη θέση), παρών καθημερινά στα ΜΜΕ, παρών σε στρατηγικό πόστο στην υποψηφιότητα Κώστα Ζαχαριάδη για τον Δήμο Αθηναίων, αλλά παρών και στην εσωκομματική διαδικασία της εκλογής νέου προέδρου, ο Κασσελάκης λανσάρει τη δικιά του πλατφόρμα ιδεών και αλλαγών. Μία από αυτές τις αλλαγές είναι η εκλογή από τη βάση όχι μόνο του προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής, αλλά και των γραμματέων Οργανωτικού και Πολιτικού Σχεδιασμού. Οι κινήσεις αυτές δεν είναι τυχαίες. Πολλοί εκτιμούν ότι, ανεξαρτήτως της έκβασης της εσωκομματικής διαδικασίας για την εκλογή προέδρου, ο Κασσελάκης θα είναι παρών σε πρωταγωνιστικό ρόλο στον δύσκολο δύσβατο δρόμο της ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Ερχονται και δημοσκοπήσεις
Ως γνωστόν, η θερινή ραστώνη και οι διακοπές του Αυγούστου δεν προσφέρονται για δημοσκοπήσεις – αν και πολλοί υποψήφιοι περιφερειάρχες αγχώνονται και παρήγγειλαν γκάλοπ και εν μέσω θέρους. Ωστόσο, με τον Αύγουστο να μας αποχαιρετά, όλες οι εταιρείες δημοσκοπήσεων και τα επιτελεία των κομμάτων και των υποψηφίων ετοιμάζονται για τις πρώτες μετεκλογικές μετρήσεις. Και μπορεί οι έρευνες να αφορούν τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου, ωστόσο θα θέτουν και άλλα ερωτήματα κεντρικής πολιτικής και στόχευσης. Αλλωστε, με τα κόμματα να έχουν χρίσει υποψήφιους περιφερειάρχες και δημάρχους στους μεγάλους δήμους, η μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών διαλαμβάνει σαφώς (και) κομματικά χαρακτηριστικά. Πάντως, οι επερχόμενες εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν θα είναι «περίπατος» για κανέναν υποψήφιο και όποιος εξ αυτών τις θεωρεί «περίπατο» μάλλον κινείται σε κάποιο παράλληλο σύμπαν. Οι υποψήφιοι όλων των κομμάτων έχουν μπροστά τους αγώνα με αβέβαιη έκβαση και πολλές εκπλήξεις –ιδίως στον β’ γύρο και στις συνεργασίες που θα προκύψουν.
Αντε πάλι τα ίδια
Τα όσα γραφικά λαμβάνουν χώρα με τις ουρές στα αστυνομικά τμήματα για την έκδοση ταυτοτήτων πριν την έλευση «της νέας ταυτότητας που θα έχει τσιπ και θα μας παρακολουθεί όλους» δεν είναι πρωτόγνωρα. Είναι μια υπόθεση γνώριμη στην Ελλάδα, από τον ανένδοτο αγώνα κύκλων εντός και πέριξ της Εκκλησίας, όταν η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη το 2000 ανακοίνωσε την απαλοιφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, ως στοιχείο που θεωρείται ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο. Οι ίδιοι (παρα)θρησκευτικοί κύκλοι οργανώνουν και τώρα αντίστοιχα συλλαλητήρια, ευελπιστώντας να ανατρέψουν τις ήδη ληφθείσες κυβερνητικές αποφάσεις.
Ξεκάθαρη γελοιότητα
Ο αντίλογος από πλευράς Εκκλησίας τότε ήταν ότι η απαλοιφή της εγγραφής του θρησκεύματος «θα αλλοιώσει την πίστη και θα οδηγήσει σε ένα κράτος χωρίς θρησκεία». Τελικώς, το θρήσκευμα απαλείφθηκε από τις ταυτότητες και δύο και πλέον δεκαετίες μετά ουδείς σταμάτησε να πιστεύει στον Θεό επειδή δεν το γράφει η ταυτότητά του. Τώρα, βέβαια, το ζήτημα είναι άλλο: «Οι νέες ταυτότητες φέρουν το τσιπ του διαβόλου που θα μας παρακολουθεί όλους». Μάλιστα, όσοι το υποστηρίζουν αυτό το διαλαλούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με smartphones που καταγράφουν τα πάντα. Για να καταλάβετε το βαθμό γελοιότητας της όλης καταστάσεως.
Το παραμάγαζο είναι... γωνία
«(…) κάνουμε σαφές πως την απόφαση της υπουργού Πολιτισμού, κ. Λίνας Μενδώνη, να άρει την παραχώρηση του κτιρίου που χρησιμοποιεί ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων στην οδό Ερμού δεν την αντιμετωπίζουμε ως επίθεση στο συνδικαλιστικό κίνημα γιατί ο ΣΕΑ δεν είναι Σωματείο Εργαζομένων. Ο ΣΕΑ λειτουργεί ως δήθεν συνδικαλιστική έκφραση των αρχαιολόγων, αλλά στην πράξη έχει εξελιχθεί σε ανεξέλεγκτο παραμάγαζο αριστερίστικου παρακμιακού πολιτικού μορφώματος, σε τέτοιο βαθμό που μόνο η ταμπέλα “ΚΑΤΑΛΗΨΗ” λείπει από το κτίριο της Ερμού (…) η παραομάδα του προεδρείου του ΣΕΑ, που τόσα χρόνια τώρα έχει μάθει να εκμεταλλεύεται ποικιλοτρόπως ένα κρατικό κτίριο, ώστε να διοργανώνει πολιτικές εκδηλώσεις άσχετες με ζητήματα των εργαζομένων στο ΥΠΠΟ, αλλά σχετικές με τις επιδιώξεις (πολιτικές και όχι μόνο) και τις στοχεύσεις της προέδρου Δέσποινας Κουτσούμπα και των “συνεταίρων” της. Βεβαία, οι πολιτικές εκδηλώσεις διοργανώνονται όταν στο κτίριο της Ερμού δεν φιλοξενούνται είτε ικαριώτικα πανηγύρια είτε cocktail’s party με είσοδο. Μάλιστα σε μία περίπτωση τo “τηλέφωνο κρατήσεων” παρέπεμπε σε μεζεδοπωλείο της περιοχής. Και ρωτάμε ευθαρσώς: Υπάρχουν παραστατικά για όλα αυτά τα γλέντια και τα events; Είναι αυτό “συνδικαλιστική δράση”; Τι απέγιναν τα έσοδα;».
Τα ανωτέρω αποτελούν τμήμα της μακροσκελούς ανακοίνωσης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο υπουργείο Πολιτισμού η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «είμαστε μαζί τους στα αιτήματά τους. Είμαστε όμως ξεκάθαρα απέναντι σε αυτούς που εργαλειοποίησαν την παραχώρηση του κτιρίου για προσωπικό όφελος». Ολα αυτά έρχονται ως αποκατάσταση της πραγματικότητας σχετικώς με τα συμβαίνοντα στον ΣΕΑ και είναι βέβαιον ότι θα εκτιμηθούν από τα αρμόδια δικαστήρια. Μαζί με τις… γελοιογραφίες που έχει σκοπό να καταθέσει ο εν λόγω σύλλογος ως υπεράσπιση…
