Ας πει κάποιος με τρόπο στην κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου πως η εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου δεν αποτελεί την ενδεδειγμένη στιγμή για μια πολιτικό να αποφύγει χειραψία με άλλον πολιτικό σε δημόσια θέα, ακόμα και αν διαφωνεί κάθετα με τις πολιτικές του αντιλήψεις, ακόμα κι αν στην τελική είναι ο χειρότερος προσωπικός εχθρός της.
Μια μέρα σαν τη χθεσινή, μέρα συλλογικής μνήμης και σύμβολο εθνικής ομοψυχίας, τέτοιες κινήσεις στον πολιτικά πολιτισμένο κόσμο συνιστούν μικρότητες.
Κι αν για κάποιους μια τέτοια κίνηση αποτελεί επανάσταση, να ξέρετε πως επανάσταση πραγματική έκανε ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης, για να ζήσουν όλοι οι Έλληνες ενωμένοι, παρά τις όποιες διαφορές τους και φυσικά παρά τις όποιες πολιτικές διαφωνίες τους.
Και αν θέλουμε πραγματικά να τιμήσουμε τους αγώνες και τις θυσίες τους, οφείλουμε μία και μόνο μέρα τον χρόνο, την 25η Μαρτίου, να φερόμαστε κόσμια, αποφεύγοντας πράξεις όπως αυτή της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας που αναδεικνύουν τη διαίρεση και έρχονται σε αντίθεση με το πνεύμα της ημέρας.
Ας πει επίσης κάποιος με τρόπο και πάλι στην κυρία Κωνσταντοπούλου πως οι εθνικές εορτές είναι υπεράνω πολιτικών αντιπαραθέσεων και δεν αποτελούν θεατρικό σανίδι για φθηνά σόου και πως επίσης οι δημόσιες προσωπικότητες υποχρεούνται στην επίδειξη σεβασμού και σύνεσης – υποχρεούνται, δεν έχουν καν το δικαίωμα της επιλογής.
Χθες είδαμε μια ακόμη σκηνή της υποτιθέμενης αντισυστημικής παράστασης, που στο μυαλό κάποιων τσακίζει το κατεστημένο και σηκώνει τη γροθιά απέναντι σε ένα σύστημα «δικτατορικό», όπως θέλουν να το παρουσιάσουν. Επειδή ακριβώς έχουμε δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο και τη δώσαμε σε όλη την υφήλιο, ας αναρωτηθούν οι λεγόμενοι «αντισυστημικοί» υποστηρικτές τι συνέπειες θα είχε μια τέτοια κίνηση σε ένα καθεστώς από αυτά που ονειρεύονται και πόσοι τόνοι πάγου θα είχαν σπάσει με βαριοπούλες στη Σιβηρία.
Εν κατακλείδι, ας πει κάποιος στην κυρία Κωνσταντοπούλου ότι η εθνική επέτειος είναι πάνω από όλα μια υπενθύμιση πως όσα μας ενώνουν είναι περισσότερα από όσα μας χωρίζουν και ας ελπίσουμε πως την επόμενη φορά ίσως σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
