Σύγκρυο έπιασε χθες την αριστερά και τα τρολ της, όταν ο Κυριάκος Πιερρακάκης ανακοίνωσε πως το ελληνικό δημόσιο παραιτείται πλήρως από τα ένδικα μέσα για ηθική βλάβη και ψυχική οδύνη, στις εφέσεις για τις πρωτόδικες αποφάσεις στο Μάτι και στη Μάνδρα, καθώς το αφήγημά τους περί κακών Νεοδημοκρατών που δεν στέκονται στο πλευρό των θυμάτων και των συγγενών στα εγκλήματα στο Μάτι και στη Μάνδρα, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, σαν όλα δηλαδή τα αφηγήματα που έχουν ταΐσει τον κόσμο δεκαετίες τώρα.
Και τώρα, πώς θα αντιπαρατίθενται στις τραγωδίες που βάζουν στη ζυγαριά οι ίδιοι νεκρούς, ενώ στην πραγματικότητα έχουν ήδη πατήσει πάνω στα πτώματά τους, αφού τους έχουν εργαλειοποιήσει για να ανεβάσουν τα ποσοστά τους και να πετύχουν τον διακαή πόθο τους να πέσει ο Μητσοτάκης;
Και τώρα, τι θα έρχονται να μας γράφουν κάθε που οι πληγές που άνοιξαν εξαιτίας της ανικανότητάς τους στο Μάτι και στη Μάνδρα θα εμφανίζονται μπροστά τους, πώς θα κατηγορόυν την κυβέρνηση για αναλγησία;
«Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για αυτούς τους ανθρώπους» είπε χθες μετά την εξαγγελία ο υπουργός Οικονομικών, και θυμήθηκα αυτόματα τον New Mr Harvard Αλέξη Τσίπρα, όταν ξεστόμιζε το αξέχαστο «Και να σου έδινα 2.000 ευρώ θα τα σπαταλούσες» σε πυρόπληκτη που είχε χάσει τα πάντα της στην πυρκαγιά που το τότε κράτος του ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε γυμνό μπροστά στην ανικανότητά του.
Και τώρα, τι θα απογίνουμε χωρίς τους βαρβάρους, τι θα γράφουν τα τρολ;
Είμαι σίγουρη πάντως πως θα σκέφτονται ότι οι «κακοί Νεοδημοκράτες», οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις, όπως έγραψε και ο θρυλικός Καβάφης.
