Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν λειτουργεί πλέον ως ακραίος λαϊκιστής. Λειτουργεί ως το πρόσωπο που ανακατεύει τη λάσπη και στοχοποιεί πολιτικούς αντιπάλους. Δεν έχει ανάγκη πια τον Παύλο Πολάκη. Δημιουργεί τη δική του σχολή επιλέγοντας ως κεντρικό πλαίσιο τη δολοφονία χαρακτήρων. Οι συνεχείς αναφορές του στον Άδωνι Γεωργιάδη το επιβεβαιώνουν δεδομένου ότι ψεύδεται συνειδητά.

Η ιστορία με το νοσοκομείο αναφοράς, όπως αποκαλούνται τα νοσηλευτικά ιδρύματα που μετέχουν σε έναν γενικό σχεδιασμό κατά τη διαδικασία μεγάλων αθλητικών και άλλων εκδηλώσεων, αποτελεί το πιο τρανό παράδειγμα. Εδώ και 5 ημέρες ο Στέφανος Κασσελάκης το χρησιμοποιεί απευθυνόμενος στους οπαδούς του για να δημιουργήσει συνθήκες αντιπολίτευσης αλλά και να στοχοποιήσει πολιτικούς αντιπάλους πέραν του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι με τις ύβρεις, τον λαϊκισμό, την τοξικότητα και τις ακραίες αναφορές δύναται να παραμείνει στο προσκήνιο. Να αναγορεύσει εαυτόν στον βασικό πολιτικό αντίπαλο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και στο πλαίσιο αυτό φτάνει στα άκρα αφού στοχοποιεί όλους τους πολιτικούς που βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα –χωρίς όμως να αποκλείει και εσωτερικούς αντιπάλους, όπως για παράδειγμα ο Αλέξης Τσίπρας– προκειμένου να καλύψει το τεράστιο κενό που έχει ως προς τις πολιτικές προτάσεις του.

Το παραπάνω παράδειγμα με το νοσοκομείο αναφοράς για τον τελικό στις 29 Μαΐου είναι απόλυτα χαρακτηριστικό. Το έχει κάνει σημαία. Μιλά για διαχωρισμό VIP και… πλέμπας από την κυβέρνηση. Το λέει συνέχεια γνωρίζοντας ότι είναι το απόλυτο ψέμα. Το λέει και αφού δημοσιοποιήθηκε ότι αφενός είναι πάγια πρακτική σε όσες χώρες γίνονται εκδηλώσεις στις οποίες προσκαλούνται και αρχηγοί κρατών, αφετέρου ότι είναι υποχρέωση της χώρας που αναλαμβάνει τέτοιες εκδηλώσεις να ορίζει ανάλογους χώρους. Να εκπονεί και συγκεκριμένα σχέδια.

Συνεχίζει να λέει το ίδιο ψέμα. Το κάνει συνειδητά, όπως και για όλες τις περιπτώσεις όπως για παράδειγμα όταν κατηγορεί τον πρωθυπουργό για δήθεν συγκάλυψη. Αυτή η συνειδητή εμμονή του τον καθιστά επικίνδυνο. Ξεπερνά τον λαϊκισμό. Δείχνει μεν την αδυναμία του, εν τούτοις έρχεται να επιβεβαιώσει ότι λειτουργεί όπως οι πλέον ακραίοι δημοσιολογούντες. Τείνει να μετατραπεί σε επικεφαλής των ψεκασμών και όλων των θιασωτών θεωριών συνωμοσίας.