Στη χώρα που μέχρι και οι μετεωρολόγοι δεν μπορούν να συνεννοηθούν για το πού και πότε θα χιονίσει στην πρωτεύουσα, έχουμε την απαίτηση να τα βρουν μεταξύ τους τα πολιτικά κόμματα για το πότε… «θα ’ρθει άσπρη μέρα και για μας»;
Είναι προφανές ότι η κουλτούρα καχυποψίας, μαζί με την υπερβολή που χαρακτηρίζει τους Ελληνες, έχει επιδεινωθεί την τελευταία δεκαετία σε τέτοιο βαθμό ώστε ένα τραγικό δυστύχημα να θεωρείται έγκλημα.
Και κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να αναρωτηθεί μήπως όσα ακούγονται και γράφονται από κάθε άσχετο για το σιδηροδρομικό δυστύχημα αποτελούν προάγγελο ενός προμελετημένου εγκλήματος, αν όχι κατά της δημοκρατίας, σε κάθε περίπτωση κατά της ομαλότητας.
Αναντίρρητα, το κενό που αφήνει η απώλεια στις οικογένειες δεν είναι απλά δυσαναπλήρωτο, αλλά θλίψη που θα διαρκέσει για πάντα! Ωστόσο, η Ελλάδα δεν μπορεί να σταματήσει στα Τέμπη. Όσο σκληρό κι αν ακούγεται, ως κοινωνία πρέπει να πάμε παρακάτω. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει με πολιτικούς που δεν εμπιστεύονται τη Δικαιοσύνη και διάφορους «Ανοητόπουλους» στη Βουλή.
Από τη στιγμή που το πένθος έγινε κομματικό λάβαρο και σύνθημα για ανατροπή της κυβέρνησης, κάθε κατεργάρης στον πάγκο του…
