Θεωρίες συνωμοσίας. Απλώς θυμηθείτε τα δημοσιεύματα ότι ο Covid-19 ήταν ένας εργαστηριακός ιός για να υποβάλει τους πολίτες σε εκτεταμένο και επεμβατικό έλεγχο. Έτσι και το ξυλόλιο χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο υποβοήθησης της ατομικής και συλλογικής δυσαρέσκειας για πολιτικούς σκοπούς. Πού βασίζονται αυτές οι θεωρίες; Στην υπόθεση ότι πολύπλοκα γεγονότα, ειδικά όταν δεν εξηγούνται σαφώς από αρχές ή επιστήμονες, είναι αποτέλεσμα συγκάλυψης από την κυβέρνηση.
Στην εποχή των κοινωνικών μέσων, η απουσία ελέγχου στις πληροφορίες προωθεί τα fake news με σκοπό την παραπληροφόρηση. Οι θεωρίες συνωμοσίας γίνονται έτσι μέρος μιας αποτελεσματικής στρατηγικής επειδή προκαλούν συναισθήματα που δημιουργούν στους χρήστες την αίσθηση ότι τελικά έχουν πρόσβαση στην «αλήθεια» που η κυβέρνηση αποκρύπτει.
Με αυτόν τον τρόπο υπονομεύεται η εμπιστοσύνη στους θεσμούς, τροφοδοτείται η ρητορική μίσους και υποκινείται η βία. Και επειδή μόνο σκόπιμα αφελείς πιστεύουν σε «αυθόρμητες» συγκεντρώσεις, τα στοιχεία παραπέμπουν ευθέως σε αποσταθεροποίηση. Αν μάλιστα θεωρήσουμε ότι η δημοκρατία δεν βασίζεται στην ομοφωνία γύρω από καθιερωμένες ή εξακριβωμένες αλήθειες, αλλά σε απόψεις που επιβεβαιώνονται με την αποκλειστική εξουσία εκείνων που τις υποστηρίζουν, χωρίς μάλιστα να αμφισβητούνται ακόμα και όταν υπάρχουν αποδείξεις, γίνεται αντιληπτό ποιοι και για ποιους λόγους αναγορεύουν τα Τέμπη σε αντικυβερνητικό αφήγημα.
