«Το μεγάλο μας τσίρκο» ήταν θεατρική παράσταση, της οποίας η πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε από τον θίασο Καρέζη - Καζάκου τον Ιούνιο του 1973 στο θέατρο «Αθήναιον». Δημιουργός του θεατρικού έργου ήταν ο Ιάκωβος Καμπανέλλης. Το έργο, αν κατατάσσεται στις κωμωδίες, είναι αλληγορικό, σάτιρα και, σε πολλά σημεία, δράμα. Η υπόθεσή του είναι η διαδρομή της νεότερης ελληνικής ιστορίας από την Τουρκοκρατία και τα χρόνια του Οθωνα έως τη Μικρασιατική Καταστροφή και τη γερμανική Κατοχή. Συμπτωματικά, ακριβώς πενήντα χρόνια μετά, ξαναζούμε την ίδια κωμωδία, την ίδια αλληγορία, την ίδια σάτιρα και το ίδιο δράμα με την κατάσταση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Φωνές, κραυγές, ανέκδοτα, θρήνος κι οδυρμός συνθέτουν μια κατάσταση που όχι μόνο δεν δείχνει να «μαζεύεται», αλλά διογκώνεται και εκτραχύνεται μέρα με τη μέρα. Και όλα αυτά ενώ μπροστά υπάρχει το ορόσημο της 25ης Ιουνίου, όπου θα κριθεί εάν ο ΣΥΡΙΖΑ παραμείνει αξιωματική αντιπολίτευση ή αν υποχωρήσει σε χαμηλότερη θέση.
Το (λάθος) μίσος για τον λαό
Σταχυολογώ τρεις δημόσιες τοποθετήσεις –παραινέσεις– προτροπές προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Η πρώτη της δημοσιογράφου Αναστασίας Γιάμαλη: «Θεωρούν πιο λογικό να φταίνε οι νέοι, οι άνεργοι, οι λαϊκές συνοικίες, οι δημοσκοπήσεις (…) και η “νοθεία” από το να διάβασαν λάθος ή να ανταποκρίθηκαν με λάθος πρόταγμα στη συγκυρία». Η δεύτερη του υποψηφίου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και δημοσιογράφου της εφημερίδας «Documento», Δημήτρη Χατζηνικόλα: «Πρώτον, δεν φταίει ο κόσμος, δεύτερον αφήστε τα περί νοθείας, τρίτον, βάλτε στην άκρη προσωπικές στρατηγικές (…)». Η τρίτη της υποψήφιας βουλευτού με τον ΣΥΡΙΖΑ, Αννας Ελεφάντη: «Ο κόσμος δεν φταίει καθόλου και σε τίποτα. Δεν έγινε καμία απολύτως νοθεία (…)». Και οι τρεις προσπαθούν να αναχαιτίσουν (ή να διαχωρίσουν τη θέση τους από) τη λαίλαπα ύβρεων που κατακλύζει το Διαδίκτυο από το σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ και η οποία ρίχνει όλη την ευθύνη στο λαό και τις επιλογές του. Μια τακτική, που μόνο χειρότερα μπορεί να κάνει τα πράγματα.
Επιμένουν στα fake news
Οπως ήταν αναμενόμενο, αφού οι σύντροφοι συνήλθαν από το αρχικό σοκ, ξεκίνησαν δυναμικά να διαδίδουν ψέματα με τη γνωστή τακτική των fake news. Αυτή τη φορά διαδίδουν ότι οι ετεροδημότες μπορούν να δηλώσουν «έως 31 Μαΐου» εκ νέου εκλογικά κέντρα στον τόπο κατοικίας τους προκειμένου να μπορούν να ψηφίσουν στις νέες εκλογές της 25ης Ιουνίου και να αποτρέψουν έτσι την «ηγεμονία» Μητσοτάκη. Ωστόσο, αυτό είναι απολύτως ψευδές. Η προθεσμία αιτήσεων για τους ετεροδημότες έχει λήξει από τις 28 Φεβρουαρίου. Με λίγα λόγια, οι εκλογές του Ιουνίου θα γίνουν με τους ίδιους εκλογικούς καταλόγους και στα ίδια εκλογικά τμήματα με την περασμένη Κυριακή. Αλλά είπαμε, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.
Ηξερε για την κατάρρευση
Σε μια από τις τελευταίες του προεκλογικές συνεντεύξεις (στις 18 Μαΐου, στο in.gr), ο Αλέξης Τσίπρας ομολογεί αβίαστα ότι οι δημοσκοπήσεις (αυτές που μάλλον είχε ο ίδιος) μετρούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ στο 20%. Οπως mot à mot δήλωσε: «Θεωρώ ότι θα υπάρξει μια διάψευση των μετρήσεων σε πολύ μεγάλο βαθμό, γιατί ξέρετε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει πάνω από 30% σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις από το 2012 και μετά. Και ξαφνικά, έγινε ένα κόμμα του 20%. Για τέσσερα χρόνια το μετράνε στο 20%». Αρα, για να λέμε όλη την αλήθεια, κανένα σοκ και κανένας κεραυνός εν αιθρία δεν έπεσε στην Κουμουνδούρου. Ο ίδιος ο αρχηγός ήξερε τα πάντα.
Η αλήθεια για τις τριετίες στους μισθούς
Ας ξεκινήσουμε με τον ισχυρισμό που διαδίδεται στα social media: «Παγώνουν οι μισθοί που έταξε ο Μητσοτάκης μέχρι το 2027 με βάση το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που κατέθεσε προεκλογικά η κυβέρνηση στην Κομισιόν».
Ας δούμε τι ισχύει: Με την περ. (στ) της παρ. 3 της ΥΠΟΠΑΡ. ΙΑ11 της παρ. ΙΑ του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012 ορίζεται ως μνημονιακή υποχρέωση ότι έως ότου η ανεργία διαμορφωθεί σε ποσοστό κάτω του 10% αναστέλλεται από 14.2.2012 η προσαύξηση (τριετίες) του νομοθετικώς καθορισμένου νόμιμου κατώτατου μισθού και ημερομισθίου για προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή, από τον Φεβρουάριο του 2012 δεν καταβάλλονται τριετίες σε κανέναν ιδιωτικό υπάλληλο. Δεν καταβάλλονταν ούτε επί ΣΥΡΙΖΑ διότι η ανεργία κάλπαζε σε ποσοστά άνω του 20%. Η εν λόγω διάταξη δεν καταργήθηκε ούτε όταν «ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε τη χώρα απ’ τα Μνημόνια». Και όχι μόνο δεν καταργήθηκε στα πανηγύρια του Ζαππείου τον Αύγουστο του 2018, αλλά, καθ’ ομολογίαν του ίδιου του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές του Μαΐου (σελ. 4), δίνεται η αόριστη υπόσχεση για «ξεπάγωμα των τριετιών» κάπου στο μέλλον. Αλλά ας έρθουμε στην πραγματικότητα, η οποία συνήθως είναι κάπως επίμονη: Η ανεργία με βάση τις εκτιμήσεις του Προϋπολογισμού του έτους 2023 είναι 12,7%, γεγονός που δείχνει αποκλιμάκωση (αν αναλογιστεί κανείς ότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ το 2018 πανηγύριζε «έξοδο» από τα Μνημόνια ήταν στο 20%). Τούτων δοθέντων, εφόσον οι ρυθμοί ανάπτυξης της χώρας συνεχίσουν να κινούνται στα επίπεδα της τετραετίας Μητσοτάκη, η ανεργία θα αποκλιμακωθεί, το όριο του 10% θα επιτευχθεί και στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα θα προστεθούν και οι προβλεπόμενες τριετίες σε όσους τις δικαιούνται.
Συμπέρασμα (εύληπτο και κατανοητό): Κανένας μισθός δεν παγώνει. Συνεχίζει και παραμένει παγωμένη η μη εφαρμογή (από το 2012) των τριετιών επί του μισθού έως το ποσοστό της ανεργίας να υποχωρήσει κάτω από το 10%.
