Μετά τη λήξη του πένθους, ακατέργαστου ακόμη, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πέρασαν στην επεξεργασία της ήττας με όρους ψυχαναλυτικούς που προκαλούν θλίψη και άλλα δυσάρεστα συναισθήματα. Με την προχειρότητα και τον ερασιτεχνισμό κάποιου που ρίχνει τα ταρό και θεωρεί εαυτόν Φρόιντ και κάποιου που λέει τα ζώδια και περνιέται για Κοπέρνικος, ρίχνουν στη δημόσια σφαίρα όρους όπως «σύνδρομο της Στοκχόλμης», «κατάθλιψη λόγω εγκλεισμού» και κυρίως επιρρίπτουν την ευθύνη στους ψηφοφόρους που έχουν ομίχλη στα μυαλά, είναι ανόητοι και παραπλανημένοι που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν δυο γαϊδάρων άχυρα και πήγαν και ψήφισαν τους βαρβάρους, ανάλγητους, ξενέρωτους που ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν τα πάντα και θα πούμε το νερό νεράκι.
Δεν κατάλαβαν ότι με τα μαύρα χρώματα που διάλεξαν για την αντιπολιτευτική παλέτα τους, νομίζοντας ότι είναι οι νέοι Σάντρο Μποτιτσέλι, απέδειξαν ότι απλώς είναι μπογιατζήδες – με όλη την εκτίμηση που τρέφω στο επάγγελμα.
Επειδή η ψυχανάλυση είναι πολύ σπουδαία επιστήμη και ευτυχώς έχει αρχίσει και στα μέρη μας να μην είναι ταμπού, ας σεβαστούν τους ειδικούς ψυχικής υγείας και όσον αφορά το πένθος έχω να πω ότι δεν λήγει επειδή κάποιος κηρύττει τη λήξη του και διατάσσει τους τεθλιμμένους να γελάσουν κι εκείνοι γελούν σαν εύθυμες χήρες – αυτό είναι από άλλο έργο…
