χεζμπολάχ (η) 1. ανίατη και θανατηφόρος ασθένεια «εδώ και καιρό το προσδόκιμο ζωής όσων πάσχουν από χεζμπολάχ έχει πέσει στις λίγες ημέρες» ΣΥΝ χαμάς 2. αυτή που εξαφανίζεται «τα χρόνια περνούν και δυστυχώς η μόδα με το μουστάκι δεν γίνεται χεζμπολάχ» 3. αυτή που ενώνει την αριστερά με την ακροδεξιά «το μίσος για τη Δύση και η εξυπηρέτηση της ατζέντας της Ρωσίας είναι δυο από τις πιο γνωστές χεζμπολάχ της εποχής μας»

Το μίσος είναι αυτό που ενώνει

Ο κοινός θρήνος των συντρόφων και των ακροδεξιών μπατριωτών για τα στελέχη της Χεζμπολάχ, που διευκολύνονται από το Ισραήλ να συναντήσουν μια ώρα αρχύτερα τις 72 παρθένες που τους περιμένουν (πολύ σοφά πρόκειται για παρθένες, αφού οι γυναίκες με εμπειρία στο σεξ είναι σε θέση να κρίνουν τις ικανότητες των εραστών τους), είναι άλλη μια απόδειξη του ότι αυτά που ενώνουν την αριστερά και την ακροδεξιά είναι πολύ ισχυρότερα από αυτά τα οποία προσποιούνται ότι τους χωρίζουν. Το αντιδυτικό μίσος και η απέχθεια για τη δημοκρατία είναι τόσο κομβικά στις δύο τάχα συγκρουόμενες παρατάξεις, που θέματα όπως, π.χ., τα ανθρώπινα δικαιώματα (που οι μουλάδες καταπατούν με τρόπους που στη Δύση ούτε να τους φανταστούμε δεν μπορούμε) δεν μοιάζουν να μπαίνουν εμπόδιο στον έρωτα των αντιδυτικών συμπολιτών.

Ασχολίαστο

Ακούω εδώ και μέρες πολλούς σχολιαστές να ασχολούνται με τους συμπολίτες που οργάνωσαν αντιβασιλική συγκέντρωση σε χώρα που εδώ και δεκαετίες δεν έχει βασιλεία και σκέφτομαι ότι ίσως είναι επικίνδυνο να εκφραζόμαστε δημοσίως για τέτοιες συγκεντρώσεις χωρίς να είμαστε ψυχίατροι ή έστω ψυχολόγοι.

Φασαρία για ένα πιάτο με πατσά

Νομίζω πως θα πρέπει να δώσουμε πολλά συγχαρητήρια στη συντρόφισσα τη Νάντια τη Γιαννακοπούλου, αν όχι για οτιδήποτε άλλο, τουλάχιστον για την πρωτοτυπία της. Πρέπει να είναι η πρώτη υποψήφια αρχηγός πολιτικού κόμματος που θεωρεί τόσο άξιο λόγου το ότι έφαγε μετά από 20 χρόνια πατσά και της άρεσε, ώστε να κάνει βίντεο γι’ αυτό.

Μισόλογα

Δεν έχω καμία απολύτως αντίρρηση με την αυστηροποίηση των νόμων για τους ανήλικους εγκληματίες, τους γονείς τους και γενικώς για οποιονδήποτε αντικοινωνικό και επικίνδυνο παραβατικό, οποιασδήποτε ηλικίας. Μόνο που πρέπει να θυμίσω στους αυστηρούς υπουργούς κάτι που βολικά επιμένουν να ξεχνούν: καμία αυστηροποίηση νόμου δεν έχει καμία σημασία, αν δεν συνοδεύεται από την επιβολή του.